Idunn schreef op maandag 21 augustus 2006, 23:59:


Een goed uitgebalanceerd dieet met goede plaatsvervangers is ook kostbaar. Vooral met kinderen. Ik weet niet hoeveel jaar je in de bijstand hebt gezeten. Maar vooral na een paar jaar met een minimuimnkomen te hebben gezeten word het heel moeilijk. Dan is het op een gegeven moment eten uit je mond wegsparen om geld voor schoenen voor de kinderen weg te kunnen leggen, omdat je eigenlijk nieuw tapijt nodig heb om het oude te vervangen waar de gaten invallen omdat je nu eenmaal verplicht was om het goedkoopste van het goedkoopste te nemen. Idealen zijn mooi. Ik heb ze ook. Maar ze zijn wel iets makkelijker te realiseren als je meer geld hebt.

jose schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 0:09:


Licht eraan hoelang ze erin heeft gezeten. Eén jaar is nog wel te doen. Maar pas als de grote aanschaffen komen. (T.v., wasmachine, andere fiets voor de kinderen, ik zeg expres geen nieuwe, want daar durft een bijstandsmoeder niet eens van te dromen) en je daar geen geld voor hebt wordt het nijpend. Dan ontstaat echt de keus tussen eten of goederen.

sandratien schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 9:15:


Je roept nu weer :"een dagje geen vlees, veel goedkoper" dat weet ik nu wel. Bedenk je wel. Er ligt op die borden maar 1 keer in de week vlees. En dan het goedkoopste dat er te vinden is. Frikandellen uit de vriezer en dergelijke. Verder ligt er op die borden door de weeks een gekookt ei inplaats van vlees. Ik ga er verder niet op in. Ik heb mijn standpunt gemaakt. Het kan me zelfs niet schelen hoe je erover denkt. Ik vind alleen dat er volledig ten onrechte over een groep mensen wordt geoordeeld die het heel moeilijk heeft.
En nu ga ik er vandoor. Lekker mijn verjaardag vieren. Ik lees jullie later wel weer een keer. Ik hoop dat Eddy en Nick het dan eindelijk bijgelegd hebben want die discussie gaat nu veel te lang duren. Dat die mannen niet gewoon tegen elkaar kunnen zeggen "Ik respecteer jouw standpunt" en het daarbij laten. Wat doet het er nu toe wie er gelijk heeft?
Net zoals dit vlees gedoe en de kansarmen eigenlijk. Ik denk niet dat Saskia er nog verder op ingaat. We hebben ons zegje allebei gedaan en we weten van elkaar hoe we erover denken. (Toch Sas?)

Fred schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 8:53:


Niet alleen naturalhorsetrim, maar zo zijn er nogal wat meer gespecialiseerde groepen op internet. Ff googlen en je komt een heel eind. Alle kennis is meegenomen. Maar Piet bespaar je geen werk want die besteedt sowieso uren per dag aan het bestuderen van mogelijke nieuwe ontwikkelingen en inzichten.
Neemt echter allemaal niet weg dat natuurlijk bekappen volgens de aan Nederlandse omstandigheden aangepaste Ramey en Jackson methode voor zelfbekappers nog steeds verreweg te verkiezen is boven anderen.
Gemakkelijk aan te leren, te begrijpen en met een prachtig resultaat.
Dat professionele bekappers voor het behandelen van probleemvoeten zich van alle beschikbare methoden op de hoogte stellen om zoveel mogelijk kennis te vergaren, vind ik alleen maar logisch. Het zou gek zijn als het anders was.
Piet

sandratien schreef:

Hee, Sandra, leuke verjaardag gewenst. Het zonnetje schijnt hier, dus de wereld ziet er mooi uit en Jack en ik zullen vanavond even op je proosten.
G'day!

Pien

sandratien schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 9:26:


eeeh...... gefeliciteerd Sandra?

Annemieke B schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 0:39:


Ifor Williams. Zo heet de trailer waar je ook vóór uit kan. Goed idee! Een kennis van me heeft er een, ik zal vragen of ik hem mag lenen.
Peesblessures... op deze site lees ik dat stalrust bij peesblessures contraproductief werkt ivm slechte doorbloeding van de hoeven met alle risico's vandien. Een paard is immers een dier van beweging. Er zijn nieuwe inzichten die de rustigaan-wijze achterhaald vinden en pleiten voor vrije beweging.
Nu raadt mijn veearts zeer gematigde beweging aan, in een klein afgezet stuk van de paddock wat grotendeels bestraat is. De reden hiervoor is dat de ongelijke bodem van mijn hele paddock ongewenste trek op de pees veroorzaakt wat het herstel in de weg staat. (Hij opperde aanvankelijk stalrust, maar week daar snel weer van af, hij kent me).
Maar nu meen ik ook ergens gelezen te hebben dat juist continue beweging goed is voor het herstel van peesweefsel en dat de kwaliteit JUIST slechter is als die opgebouwd wordt bij een nagenoeg stilstaand paard. Wat is waar? Weet iemand daar meer over?

Is dat zo belangrijk dan?

Ik mag officieel Ing. voor mijn naam zetten. Heb een dikke opleiding gedaan en ik weet lekker geen bal van deze wereld. En zeker niet van de paardenwereld, ook al zou ik daar nu zo'n beetje wandelend expert van moeten zijn...

Iedereen die iets weet en daarbij kan vertellen hoe hij/zij aan die kennis is gekomen is waardevol hier op het forum. Op het moment dat die bronnen niet zo betrouwbaar zijn, lijken of goed zijn terug te vinden dan kun je je twijfels ergens bij zetten. En je kunt discussie voeren.
Ervaring is een goede bron. Het leert jou wat het leven je te bieden heeft. Alleen ervaring is heel persoonlijk en voor iedereen anders. Dus ervaring is ervaring en geen waarheid. Een wetenschappelijke bron is een aantoning dat iets onderzocht is. Dat kan heel goed onderzocht zijn, of slecht. Ook iets wat je ter discussie kunt stellen.

Ik wil niet weten wat Egon, Nick, HC of wie dan ook precies heeft gedaan om het recht te verdienen hier kennis te versprijden. Dat recht hebben we allemaal, net zoals het recht kritisch tegenover de informatie van anderen te staan.

Kunnen we nu álsjeblieft zonder gekat en gescheld verder met informatie versprijden. In plaats van nu HC een poosje niet meepost dan maar tegen anderen lelijk te gaan doen...

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 10:14:


Mogen we het ook verspreiden? :)

Pascal de Boer schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 7:50:


Fijn, weer eens een post van iemand die iets WEET i.p.v. het persoonlijk geziek de laatste tijd!

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

Hahahaha, ja mag

Ik heb ook expres Ing geschreven ipv volluit, want ik weet niet eens hoe je het schrijft... Dat bedoel ik nou, niet om mezelf onderuit te halen, maar na zo'n opleiding kan ik nog steeds niet schrijven... Mijn talenten liggen (hopelijk) ergens anders denk ik dan maar!

Groetjes Karin

hey,

Ik heb met veel interesse jullie tekst over belonen gelezen. Nu wil ik dat graag toepassen om mijn paard uit de weide te halen. Belonen met voedsel helpt dus niet, wel met rust. Maar hoe pak je dat nu praktisch aan in deze situatie? Als ik in de weide binnenkom waar mijn paard en nog enkele bevriende dieren staan, blijft mijn paard rustig staan, ze loopt dus niet weg maar doet ook geen moeite om me tegemoet te komen. De vorige eigenares beloonde dat gedrag steeds met een koekje, maar nu zie ik dat ze, als ze van mij niets krijgt, toch wat ongeduldig en verontwaardigd wordt. Hoe kan ik dit probleempje oplossen?

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 9:39:


Hallo,
Indy heeft in het verleden helaas vaak peesblessures gehad. Eerst zette ik haar ook gewoon op stal, want ze moest rust hebben. Indy was het daar absoluut niet mee eens en het deed haar ook geen goed, ze kreeg dan ook nog dikke benen. Mijn Duitse dierenarts adviseerde wel beweging, liefst op harde vlakke ondergrond of hele kleine wandelingen, liefst rechtuit en zo weinig mogelijk bochten. Enkele keren per dag enkele minuten koelen of een verkoelende gel op de pees smeren. Als ik me daaraan hield dan herstelde Indy veel sneller. Let wel op dat de uitloop niet te klein is, zodat ze goed de bocht om kan. Heb je al gevoeld of er een pulsatie is? Dat kan namelijk toch duiden op een erg diep zittende hoefzweer, de hoef hoeft dan nog niet doorlopend warm te zijn. Indy heeft er een keer bijna twee weken over gedaan met wisselende kreupelheden (zwaar tot licht tot soms zelfs zuiver lopen) totdat de zweer rijp was en er godzijdank aan de kroonrand uitkwam. Mijn dierenarts wilde toen liever niet de hoef opensnijden, hij zou dan te diep moeten en erg veel schade aanrichten. Ik ben blij dat hij zo verstandig was, dat kleine wondje aan de kroonrand genas erg snel, beter zoiets dan een krater van heb ik jou daar. Ik heb ergens gelezen dat omslagen met zuurkool een zweer ook rijp kunnen laten worden, ik heb het echter nog nooit zelf geprobeerd.
Misschien heb je hier iets aan.
Groeten,
Monique

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 9:39:


Ik kan je alleen maar vertellen dat mensen tegenwoordig zo snel mogelijk uit bed gehaald worden na bijvoorbeeld een operatie aan het hart. Vroeger werd daar veel moeilijker over gedaan en verbleven die mensen zo drie weken in het ziekenhuis , nu gaan ze na 5 dagen naar huis!!
Vroeger , als je last had van je rug , moest je 6 weken plat liggen , nu zegt de arts , blijf bewegen , en ga maar naar het fitnesscentrum!!!
Meer beweging ,is meer bloed, is snellere genezing ,,is minder kans op complicaties.Minder beweging , is minder bloed , langzamere genezing ,grotere kans op complicaties omdat het lichaam niet gebruikt word waar het eigenlijk voor gemaakt is...

En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen!!!Een botbreuk duurt tegenwoordig net zo lang als vroeger om te genezen...

De inzichten met rust houden bij een blessure zijn echt heel erg veranderd de laatste jaren.Alleen de beweging moet wel gecontroleerd zijn!!! Ik zou in jou geval zorgen voor een gelijke vlakke ondergrond , en toch proberen te voorkomen dat je paard bewegingen maakt uit schrik , want dat zijn de ongecontroleerde bewegingen.
Ik ben ook maar een leek hoor ! Het klinkt mij wel logisch in de oren , maar het is niet onderbouwt , kan geen titels van boeken noemen , en ik beschouw me zelf nog steeds een leek...Dus aan deze info kunnen geen rechten ontleent worden.

Sterkte ermee!!!

Gr esther

kazi schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 10:39:


Beetje vervelend als je je inschrijft, moeite doet de site te lezen en dan stuit op een in mijn ogen verouderd stuk tekst.
Naar mijn mening ( en die van vele anderen) is een voedsel beloning de sterkste bekrachtiger van allemaal. Ik zie het dan ook helemaal niet als een probleem je paard te belonen. voor het feit dat ze blijft staan, met een voertje. Zeker niet als ze dat gewend is.

Piet