Marianne Sychold schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 22:09:

Marianne , maak je niet ongerust , zal morgen iets zinnigs (hopelijk) over je Apache vertellen .Weet me al via een mailtje te zeggen ofdat ik ergens in de buurt van zijn karakter kom ? Slaapwel.

Wil schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 22:58:


maagzweer

het paard wil niet eten, niet alleen omdat ie pijn aan zijn poten heeft, maar vanwege maagzweer.
boodschap is een beetje, staar je niet blind op de hoef, er is meer gaande.

hoeven zijn mooi gerehabiliteerd, het kan!

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 23:34:


Nou, ik heb het heeeeele verhaal ademloos zitten lezen! En ook bekijken! Ik kan me heel goed voorstellen dat je op sommige dagen twijfelt of je wel goed bezig bent.
Of al die pijn opweegt tegen het uiteindelijke herstel... pffff.... dan moet je wel over een grote dosis lef, dierenliefde en doorzettingsvermogen beschikken!

Zoals ik al schreef heeft mijn vriendin in Florida precies hetzelfde! Ook haar paard ligt dus nu met zweren languit in de stal. En wordt graatmager. Op foto's zie ik zijn botten uitsteken. Bij haar paard bleek het dus IR te zijn....
De precieze toedracht hoop ik nog van haar te krijgen...

Maagzweer.... weet je toevallig, Isabel, het volgende: om een maagzweer te kunnen ontwikkelen, moeten mensen al een bepaalde bacterie hebben. Als je die niet hebt, kun je ook nooit een maagzweer krijgen.... Is dit bij paarden hetzelfde?

En die boodschap is mij volkomen duidelijk! Toevallig ook iets waar ik druk over aan het nadenken ben de laatste maanden... Omdat ook Chaser wederom HB was in het voorjaar.... weliswaar licht, maar toch weer! Ook daar is ergens iets gewoon niet in orde... Ditmaal KAN het gewoon nl. geen fructaan geweest zijn.....

Nu moet ik die website van Safergrass ook nog uitspitten.. Maar volgens mij heeft het bij dit verhaal ook met gras (suikers) te maken he?

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 23:50:


De heliobacter piridinges.
Is een veroorzaker van een maagzweer, maar dat wil toch niet zeggen dat je zonder die bacterie nooit een maagzweer zult hebben.
Ik zal dat zo even checken.

Ja, het zijn weer suikers, en ik was geintrigeerd door het stro, dat dat ook veel suikers kan bevatten, dat heb ik in de gauwigheid niet op safergrass kunnen vinden, wat overigens 1 van de betere sites is voor laminietjes.

Het mooie van het verhaal vond ik ook dat er een committee voor het paard zorgde, en een committee bereikt nooit een uitspraak.
Maar om er niet alleen voor te staan, is geweldig.

En hoe hoopgevend is het niet dat zulke zieke hoeven weer zo mooi, en weliswaar met schoenen, maar zo goed functionerend kunnen zijn.

Isabel

Isabel van der Made schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 0:02:


Heb het even aan mijn wandelende medische encyclopedie gevraagd, en het klopt, als je de bacterie hebt, heb je vergrote kans op een maagzweer, maar zonder die bacterie kan je ook een maagzweer krijgen.

Of er een paardenvariant van de heliobacter p bestaat, weet ik niet.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 0:02:


Ja, geweldig he??? Gewoon prachtig mooi om te zien hoe die hoeven toch weer herstellen! Kan me voorstellen, gezien de vreselijke vervorming, dat hij domweg geen referentiepunt meer had... en niet durfde te kappen... Iets dergelijks staat ook trouwens op hoofcare.nl Daar was ik de afgelopen week ook al aan het steekneuzen geweest..
Poeh... als je hier echt voor staat..... ben je blij met alle profi-hulp die je kunt krijgen.

Ja, volgens mij stro kan ook suiker bevatten..... Ik kan me nog herinneren dat ik ooit eens verbonden was aan een biologisch centrum, i.v.m. al mijn allergien... iemand daar vertelde mij toen eens dat stro ook niet goed voor mij was (ik was superallergisch voor bestorven hooi!) omdat daar fructose??? in zou zitten... Maar zeker weten doe ik het ook niet hoor! Zou ik ook echt na moeten kijken....
Moet zeggen dat Chaser en Maike beiden plenty hooi, maar zeker ook tarwe- en haverstro gegeten hebben... en bij beide paarden zijn Esther en ik de laatste 1,5 a 2 cm bevangenheid nu aan het wegraspen....

En nu Safergrass nog lezen.....

Wil.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 0:08:


Handig, zo'n wandelende medische encyclopedie! Oh, dus zonder Heliobacter dus ook wel...... weer wat geleerd....

Nog steeds safergrass lezen...

Bedankt!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 23:13:

Marianne, je bent in het bezit van een heel leftbrained dominant paard. Ze ziet jou niet als leider, maar neemt zelf alle initiatieven.
Daarom lijkt hij niet vooruit te branden.
Je zal eerst heel veel grondwerk moeten doen om hem te overtuigen van jouw leiderschap.
Het is belangrijk om áls je gaat rijden, steeds nieuwe dingen te verzinnen, die hij niet kent. Dat houdt hem levendig en wakker.

Ik heb ook zo´n paard, en ben een tijd geleden de fout begaan om haar dan maar met sporen te rijden. Mmm not dus he! Ze ging zo mogelijk nog langzamer. De spreekwoordelijke middelhoef stak metershoog. En áls ze ging, dan ging ze. Ik kon enkel meeliften.

nu rijden we bitloos, doen aan klassieke dressuur én zijn level 2 van parelli, en ze is zoveel leuker, beter in haar vel, en vooral veel sneller en gewilliger geworden.
Anderhalf jaar werk. Heel veel aan de grond, maar ook vanaf de rug.

Niet opgeven. Zulke paarden zoeken leiderschap. Geef ze die!

Succes.
Trea

marjolijn schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 22:29:


Zulke verhalen zo 's morgens vroeg zijn geweldig voor mijn motivatie om vandaag, zo mogelijk nog overtuigder, 10 mensen tijdens de cursus meer inzicht in paardenvoeten te geven.
'N goeie Marjolijn!

trea hoex schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 0:55:


Eddy, ik heb dat boek van Hempfling ook en hoopte/dacht dat Apache een "hoeder van het vuur" was. Niet dus?

Zelf ben ik geen goede ruiter. Ik ben als kind begonnen, een paar ongelukken gehad en van thuis moeten stoppen. Drie jaar geleden zijn we naar hier verhuist, midden in 't bos en toen kwam de microbe terug naar boven. Ik ben terug van nul begonnen, met héél grote schrik, in een manège. Dat was daar maar niks en dan ben ik met mijn dochter elke week rustige buitenritten gaan doen in Meerhout. Vorige zomer hebben we dan zelf twee paardjes gekocht Apache en Indy, twee uitersten: Apache, het paard van Sinterklaas en Indy een raket naar de maan. Deze zomer is er nog een jaarling bijgekomen, Sela. Wij zijn alle dagen met de paarden bezig, in het bos rijden maar ook gewoon te voet mee gaan wandelen.
Dus wat kan ik? Gewoon wat buiten rijden, dressuur : O
Vorig jaar october zijn we met natuurlijk bekappen begonnen. Apache liep heel gevoelig, hjij heeft vooraan heel platte zolen en een verbrede witte lijn.
Verder alle boeken over NH gelezen die we konden vinden.
Met grondwerk begonnen maar we bakten er zelf niks van.

Ondertussen kreeg ik Apache helemaal niet meer vooruit. Na honderd keer benen geven (stampen), ging hij in een sukkeldrafje.

Dan iemand leren kennen die level 2 van Parelli heeft en les beginnen nemen. In het begin was dat een revelatie. Maar na een tijdje trok Apache zich meer en meer terug. Ik had hem wel met 4 fases leren rijden: 1 recht gaan zitten en teugels naar boven - 2 benen aanleggen - 3 teugel op eigen rug - 4 pets met de teugel op zijn bil. Dat werkte goed.

Uren geoefend om hem prompt op ho te laten stoppen, met zithulp, zonder teugels. Hem dan enkele stappen achteruit zetten wanneer hij niet echt stopt.
Geen enkele verandering. Hij stopt wel op stem maar stapt altijd nog even verder. Zefde resultaat met wijken voor de benen.

Het gaat ook zonder dat allemaal want buiten is hij echt braaf. Alleen wil hij soms ergens anders naartoe (gras) en dan moet ik hem een paar rondjes laten draaien. Nog heel vervelend is dat ik hem buiten niet van het eten kan afhouden.

Verder heb ik nog een probleem om hem in galop te krijgen. Hij galopeert met zijn voorbenen en draaft vanachter, heel ongemakkelijk. Hij zou dan een fase 4 moeten krijgen maar dan stormt hij echt vooruit.
Mijn dochter kan dit beter, die is heel kordaat.

Dit klinkt allemaal wel heel negatief. Toch is hij een tof paard. Ik ben zelf geen held en heb vertrouwen in hem.

Op de wei is hij helemaal niet gesloten. Hij is daar de body-guard van zijn harem. Hij heeft ook al met een losgebroken hengst gevochten en gaat die niet uit de weg.

Groeten, Marianne

Marianne Sychold schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 10:05:

Marianne ik vind het best interessant hoe het paard reageert. En een ding valt me op, dat draven met de achterkant en galopperen van voor, doet ie het vaak? Bij gangenpaarden zie je dit ook wel, vaak is het een gebrek aan conditie, maar hoeft niet. Zou het heel misschien zijn dat er in jouw paard stiekem een extra gang verstopt zit?
Sommige paarden zijn trouwens helemaal niet onder de indruk van fases, dat lijkt bij jouw paard ook het geval, waar ie wel van onder de indruk is, dat is fretuh, kun je dat niet juist uitbuiten door dat positief te gebruiken?
Je moet trouwens niet denken dat het allemaal zo negatief klinkt hoor, is het niet
Es

Wil schreef op woensdag 23 augustus 2006, 12:29:


hallo,

Ik weet dat enkele jaren geleden hier blauwtong voorkwam bij paarden. dat is de reden dat je hier nog steeds elke paardenvan en elk paard moet desinfecteren als je de baan opgaat.
gr
b

Hoi iedereen,

Regelmatig kom ik berichtjes tegen van mensen die twijfelen.

Goed om er nogmaals op te drukken dat je geduld moet hebben, regelmatig (om de 2 weken) deskundig hoefonderhoud moet doen én trainen op verharding.

Ook ik heb me wel eens afgevraagd of we goed bezig waren daar sommigen van mijn paarden na 10 maanden soms ook nog gevoelig liepen.
Het ene paard heeft volstrekt geen problemen gehad en de andere raakte maar niet over het dipje.

Nu na 11 maanden kan ik zeggen: ja, het werkt voor allemaal!

Als ik mijn wedstrijdcollega's zie sukkelen met het indraaien van kalkoenen tijdens de rust, paarden zie aankomen na het wegtraject met loszittende ijzers en brokkelende hoeven daarboven, verbaasde blikken van officials zie, kijkende naar onze ijzerloze perfecte hoeven, kan ik enkel tevreden glimlachten.

Groetjes,

Karin ment graag

Esther schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 10:40:



Ja druk verhogen lijkt hier niet de beste weg. Wel kalmte, positiviteit en doen wat leuk is en waar je samen aan toe bent. Uit het gras opkomen, doe ik met eenzijdig trekken en vooral voorkomen, door allert eerder de rem erop te zetten of iets verder van het hoge gras af te rijden. Ook nemen we eenmaal een pauze waar Jur wel mag eten en dan krijgt hij ook nog iets lekkers dat ik extra voor hem meegenomen hebben.

Michiel

Marianne Sychold schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 10:05:


Hoi Marianne,

Even over dat gras eten. Ik heb ervoor gekozen niet het gevecht aan te gaan met mijn graasgrage paard. Gras IS ook belangrijk voor ze, dus neem het ze eens kwalijk als ze zouden willen grazen? Vervelend wordt het pas als je daardoor nergens meer komt.
Wat ik heb gedaan is een stukje lopen en even laten grazen (kort) Weer een stukje lopen, even grazen, iets verder lopen, iets langer grazen, verder verder verder, langer, langer, langer etc. Toen kreeg ze in de gaten dat ik haar heus de kans wel gaf om te grazen, maar ook wel verwachtte dat ze een stuk met me verder wandelde. Ze begon mij daarin te vertrouwen. Dat geeft een heel ander gevoel dan wanneer je paard steeds voelt dat hij niet mag grazen.
Uiteraard kun je de lengte van het grazen tov de lengte van het wandelen op den duur weer verkorten, want je paard vertrouwt er nu op dat je met enige regelmaat stopt om hem een paar happen te laten nemen. Als je het dan ook nog voor elkaar krijgt dat je de lekkerste groene graspollen voor hem uitkiest, zal hij je er nog om gaan waarderen ook!
Ik vind het nu eigenlijk zelfs leuk om met haar mee te zoeken naar de lekkerste grasjes, blaadjes en takjes. Of ik pluk een paar rozenbottels, bramen of wat ik maar voor lekkers kan vinden.

Het is een hele andere benadering dan het afleren van eengewoonte die je niet prettig vindt, maar waarom zou je niet tegemoet komen aan hetgeen wat voor je paard zo belangrijk is in het leven? Als ik met het halster aankom steekt ze zelf haar neus er al in. Het halster wordt verder niet gebruikt dus ze weet precies dat we gaan wandelen!

Veel plezier ermee!