trea hoex schreef op donderdag 31 augustus 2006, 11:07:



En dan heb je ook nog het nurture en nature invloed. De ene kruin ontwikkelt zich in bepaalde omstandigheden heel anders dan in andere. Er is een predispositie voor een bepaalde eigenschap en die ontwikkelt zich soms wel en soms niet. Zoals bij gokverslavingsgevoelige mensen. In het ene gezin ontwikkelt die verslaving zich we en in het andere niet. Dus de moraal van dit verhaal? Uiteindelijk kunnen we uit al dat kruinengedoe nog geen steek opmaken. (sorry, melig)

Nick Altena schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:06:


Wat de wet betreft rond Millecam, volgens mij zocht die gewoon een zondebok. Er was iemand doodgegaan, en er moest iemand boeten. Punt.

Als een mens zelf bij zijn volle verstand kiest voor een bepaalde behandeling en daar achter staat, dan moet dat mogelijk zijn. WAT de gevolgen ook zijn. Die gevolgen zijn dan (natuurlijk) ook voor je eigen rekening.

Stel dat ik kanker heb, en ik wil me niet laten opereren o.i.d. en ik KIES daarvoor, dan kun je dat mijn arts toch niet verwijten? Ik mag toch hopen dat er dan nog wel artsen zijn, die mij willen bijstaan in de door MIJ gekozen behandeling. Dat wordt zo wel steeds "enger" voor een arts .

Wat paarden betreft, vind ik weer een heel ander verhaal. Het paard kan daar verder niets in kiezen. Die verantwoordelijkheid krijg je er dan bij .
Met ogen zou ik voorzichtig zijn. Ik zou misschien 1 of 2 dagen iets proberen (euphrasia tinctuur bijvoorbeeld in combinatie met de huid eromheen met kamillethee deppen), maar als het dan niet HEEL snel opknapt zou ik bij echt gele (i.t.t. witte) prut in de ogen en gezwollen ogen toch wel meteen de DA bellen.

Piet schreef op donderdag 31 augustus 2006, 9:32:



Piet, ik weet niet hoe goed je gelezen hebt, maar ik heb ook een DA geadviseerd, met daarbij de aanbeveling om Eric Laarakkers te bellen voor paardvriendelijke medicijnen. Reguliere middelen zijn vaker dan je zou willen erger dan de kwaal.

Groeten, Marleen

Wil schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:05:


Totaaaaal wars van alternatieve geneeswijzen maar in dit geval..... Yes!

Ik hoor jullie al zeggen, direct dierenarts bellen. Heb ik dus ook gedaan, tot 2 keer toe. Maar eerst het verhaal.
anderhalve maad geleden had 1 van mijn merries diarree. water, afgewisseld met gewone mest. Heb de dierenarts laten komen en die heeft haar iets gegeven. Het ging over maar het kwam terug na enige tijd. Ik moest het even aanzien en als het na 3 dagen niet over was, kwam hij. Heeft haar onderzocht en vond niks. Ze heeft wel een vermeerderde darmwerking, is niet gedeshidrateerd, ze eet voldoende. Wat nu zo raar is, enkele van de andere paarden begonnen ook en wat minder vaste mest te produceren. Ze krijgen nog altijd hetzelfde eten, hooi en alfalfa met soms een beetje bietenpulp. niks speciaals dus.
Wel zijn ze verhuisd. De eerste merrie had het al voor de verhuis dus dat zou het ook niet kunnen zijn. De andere paarden blijken ondertussen terug in orde (voor zover ik dat kan zien natuurlijk want ik sta niet de hele dag te kijken wat er uit komt bij die 8)
De dierenarts heeft haar dus de 2de keer iets gegeven om de darmwerking terug in orde te geven en het ging weer over. Nu, sinds vandaag heeft ze het weer. Terug vuile achterbenen maar toch met gewone mest.
Iemand enig idee?
belinda

Ingrid den Ouden schreef op donderdag 10 maart 2005, 8:10:


Wat bij de oude haflingermerrie van een vriendin hielp: dagelijks een plak stro geven.
Ook hield de minishet van een ander op met diarree toen zij hem geen hooi meer vanaf de grond voerde. Blijkbaar kreeg ie toch zand binnen en haar andere paard, die ook van de grond at, had nergens last van.