jessica van der Stel schreef op zaterdag 16 september 2006, 23:09:


Hallo, Jessica,
Bedankt dat je zo meedenkt. Ik ben wel de Monique uit Duitsland, maar ik ben niet de Monique met het shetlandveulentje. Op dit forum zijn meerdere mensen met deze naam!
De andere Monique

Monique Meijer schreef op zondag 17 september 2006, 15:56:


Je moet de Monique hebben die "Cledisia" bij haar foto heeft staan, als ik het goed heb! :)
De andere Monique

muriela schreef op zaterdag 16 september 2006, 20:23:


ik heb een paard gehad die vond het ff wennen maar daarna heerlijk, ik denk dat de hertshoornolie het beste is, voor ons heeft het gewerkt
gr mike

Hallo,
Vorige week heb ik een nieuw westernzadel besteld bij Loesdau, gisteren kwam het met de post in een enorme doos.
HET ZADEL PAST HOERA !!!!!!
Het zadel is veel lichter, de fenders zijn veel buigzamer en het geeft Indy iets meer ruimte bij de schouders. Gisteren heb ik er ook mee gereden. Hij zit prima, ik heb er zelfs mee gegalloppeerd en ik kon mijn rechterknie goed bewegen.
Helaas was een schroef er scheef ingedraaid en het leer op die plek gescheurd. Hij gaat maandag meteen terug en dan krijg ik zsm een nieuw zadel toegestuurd, zonder extra kosten. Bij Loesdau hebben ze een goede service. Mijn zadel zet ik nu dus met pijn in m'n hart te koop (snik), tja, ik moet wel, rotknie......
Gisteren hebben ze naast ons gehooid en Indy raasde als een gek door het weiland. Ik denk dat ze met haar neus tegen een paalte gerend is (dat heeft ze al een keer voor mijn ogen gedaan, zo in volle gallop er tegen aan), want vanmorgen toen ik haar even longeerde om te kijken of ze goed loopt, kon ze haar hoofd niet zo goed naar rechts bewegen. Ook is haar rug niet helemaal optimaal, het lijkt bij de heup te zitten.
Ze was vanmorgen echter zo verschrikkelijk irritant enthousiast, ze wilde beslist mee naar buiten en begon te hinniken bij het woord "Medi", (haar Haflingervriendin) dat ik haar toch maar meegenomen heb op een buitenrit. Gewoon rechtdoor loopt ze prima, moet ze sterk naar rechts buigen kun je merken dat het niet helemaal goed zit in haar nek en rug. Indy was in ieder geval zeer tevreden dat ze meemocht en waagde zelfs nog een drafje met gespitste oortjes. Ik heb er de meeste tijd maar naast gelopen en mij slechts af en toe een stukje laten dragen. Ik denk echter niet dat het ernstig is, ik ga vanavond onze dorpstherapeut even bellen en vragen of hij morgen avond even langs kan komen. Het is ook altijd wat met Indy.....
Groeten,
Monique

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 15:15:


Als "soort"? Nee hoor, doodgewone huis-, tuin- em keukenpaarden.


Ja, blijkbaar. Maar wat veroorzaakt dat dan?
Of, andersom, wat ontbreekt er dan aan de omgeving waardoor intensiever gehouden soortgenoten er veel minder aardigheid aan hebben?


Niet zozeer echte "geuren", maar voor pheromonen, etherische oliën, e.d. wordt het vomeronasaal orgaan (orgaan van Jacobson) ingeschakeld.

Blijft staan wat mij zo opvalt nu; dat het flehmen bij onze huispaarden zoveel minder lijkt voor te komen. Laatst bijvoorbeeld waren we gaan kijken bij die western-wedstrijd, weet je nog? Daar liepen ook hengsten... geen flehmen gezien, en toch in voor hun nieuwe omgeving met ook nog eens veel nieuwe paarden.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Monique Meijer schreef op zondag 17 september 2006, 16:16:


Maar Monique,

ik zit ook wel eens ff vast..in mn nek/rug. maar dan gaat dat na paar dagen, weekje hoogstens, gewoon over, na even rustig aan doen, niet over belasten. Want je zegt dat dit gisteren gebeurd is waarschijnlijk.. en vandaag merk je het. Misschien kun je het eerst aanzien?
Er is natuurlijk niks op tegen om therapeut langs te laten komen! maar ik heb het idee, dat je altijd alles binnen 1 dag goed wil hebben? En dit is ZEKER niet lullig bedoeld, maar misschien is dit ook gewoon nodig bij Indy!! heb al meer verhaaltjes van je gelezen natuurlijk.. Natuurlijk heb je alles voor je paard over, maar overheerst het niet? Tijd geleden overheerste bij mij het Jkk heel erg. ik had geen moment rust. Nu ben ik er wat rustiger onder, het gaat ook gewoon goed, ze eet het wel, maar ik haal het goed weg en houd t goed in de gaten.
nogmaals, dit is niet gemeen, aanvallen, vernederend, O.I.D bedoeld :) danku

groetjes Marielle

e m kraak schreef op zondag 17 september 2006, 17:28:

Interessante geuren.... B.v. Koniks, die dichter bij de natuur staan, hebben altijd alle redenen om te flemen... een stalpaard dus kennelijk niet....
Natuur..... lekkere luchtjes...... een geest/geurdodende omgeving waardoor ze het natuurlijk instinct tot flemen kwijtraken? Vergeten?

Zelfde.... westernhengsten die op stal zullen worden gehouden verliezen misschien de functie van dat orgaan van Jacobson?
'Je hebt het niet meer nodig' dus het wordt vergeten?

Dan zou de volgende vraag zijn: zodra er met een paard gewerkt wordt en dit dier wordt op stal gehouden... fleemt het dan wel of niet?
Blijven alle vrij en natuurlijk gehouden paarden flemen?

Groet,
Wil.

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 15:20:


dat zal ik doen !
loes

Loes Scheres schreef op zondag 17 september 2006, 15:13:


Als je nu je adres op het forum zet krijg je vast met kerst van een iedereen drop toegestuurd. Een kilo per forumlid, maakt????? Een heleboel kilo's drop. Kun je handeltje beginnnen!

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 17:44:


meestal krijgen de wedstrijd-hengsten een dotje vicks ademvrij op de randen van de neus gesmeerd, ze ruiken dan alleen maar menthol en geen hengstige merrie's. Mijn Filly flehmt als ze medicijnachtige dingen ruikt zoals de veearts en zo, ik heb niet het idee dat ze het een fijne geur vind.
Ina

sandratien schreef op zondag 17 september 2006, 18:53:


Niks dervan! Ik heb al een adoptie-dropkind!

Wil.

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 19:04:


OOOOOO jee ik heb een adoptie pindakaas kind, en niet tegen klitten in de staart hoor Als we naar Oostenrijk naar een vriendin gaan moeten we pallets pindakaas meenemen, ze kennen het daar wel, maar dat is meer plamuur. Hoe zat dat ook weer in Engeland, zuurkool niet te krijgen alleen in kleine blikjes. Karnemelk kennen ze daar ook niet.
Maar in Israël hebben ze weer van die oploskoffieachtige poedertjes waar je falaffel van maakt, ik sta me altijd suf te malen aan de kikkererwten.
Wijlen mijn zus stuurde dat nog wel eens op, en ja ik stuurde drop.

Es

Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:54:


Vorig jaar: Apache 24/7 op de wei, zonder schuilstal want mocht er van de de merries niet in. Apache moddervet, zomereczeem, opgezwollen van de beten.

Dit jaar Apache heel voorzichtig op de wei; voor de rest in de paddock, hooi gerantsoeneerd. Arme Apache? In mei ietsiepietsie te lang op de wei en licht hoefbevangen. (Hij eet nog verder terwijl hij ligt). Een maand heel gevoelig gelopen.

Nu: Apache niet meer zo dik, geen zomereczeem, loopt beter enz.
Hij zou ook wel liever altijd op de wei staan maar dat wordt gewoon zijn ondergang. Spijtig maar helemaal natuurlijk kan voor hem niet. En soms is dat voor mij moeilijker te verteren dan voor hem.

Marianne

Is dit white line disease? Zo niet, wat kan het zijn?

http://www.mijnalbum.nl/Album=QQTLDTOI

Wie heeft er ervaringen met dit probleem?

Ik ken deze site nu ruim een jaar en bezoek 'm zeer regelmatig, en toch kent niemand me hier. Omdat ik vooral veel lees en zeer weinig tot niets post. En dat heeft er mee te maken dat sommige mensen erg fel en afkeurend zijn in hun reacties en ik me daardoor niet altijd vrij voel om mijn vraag te stellen of mijn verhaal te doen. Ik ben zelf begonnen op een manege, en heb daar mijn toenmalige 'verzorgpony' letterlijk van de slacht gered. Op een gegeven moment kwam ik deze site tegen, wat voor mij echt een verademing was. Eindelijk bevestiging, mijn ideeën waren niet zo gek als de mensen op de manege vonden. En toch is het dan moeilijk om zomaar afstand te doen van wat er in al die manegejaren in is gestampt, terwijl alle mensen om je heen nog heel traditioneel bezig zijn en jouw manier afkeuren.
Ik heb mijn pony nu 3,5 jaar en er viel heel wat te veranderen, zowel in haar gedrag als in haar lichaam. Nu rijd ik bitloos en met een barebackpad, maar er zijn ook een hoop dingen die voor mij en mijn pony niet bleken te werken, zoals een boomloos zadel. Door mij zijn er nu een aantal mensen op mijn stal die wel met een boomloos zadel rijden, waarbij het super gaat. Ik ben een jaar lang ook met natuurlijk bekappen bezig geweest, en hoewel dat voor mijn eigen pony helaas niet mocht gaan zoals ik gehoopt had zijn er nu meerdere paarden bij mij op stal die blootsvoets door het leven gaan, en die ik zelf bekap. Ja, mijn pony heeft dus wel ijzers onder haar voeten, en ik weet hoe daar over gedacht wordt hier. Ik voel me daardoor als persoon ook afgekeurd hier op deze site. Mijn pony heeft echter zonder ijzers ruim een jaar zo kreupel gelopen dat ik het op een gegeven moment niet meer aan kon zien. Hoefschoenen van smit aangeschafd maar die bleef ze lastig vinden, stap ging nog net maar een drafje konden we wel vergeten. Haar hoeven zagen er verder prachtig uit, geen gebrokkel en gescheur en zelfs haar voorhoefjes waar 12 jaar ijzers onder gezeten hadden begonnen mooi hol te trekken. Niets aan te zien. Uitstekend begeleid door mijn 'hoefsmid' (natuurlijk bekapper). Helaas geen optimale omstandigheden op de pensionstal. Wel van 9 tot 4 buiten in paddocks, maar hele kleine. Helaas ook de enige stal bij mij in de buurt waar de paarden überhaupt buiten komen. Aangezien ik student ben en alles op de fiets moet doen geen andere mogelijkheid voor mij.
Bijna anderhalf jaar lang artsen bij haar gehad, röntgenfoto's gemaakt, osteopaten erbij, ga zo maar door. Er kon niets gevonden worden wat haar kreupelheid anders kon veroorzaken. Toen toch maar besloten om te kijken of het verbeterde als ik er weer ijzers onder zou laten slaan. En binnen twee weken liep ze weer goed. Ik vind het nog steeds een vervelend besluit maar ik heb haar nog nooit zo ongelukkig gezien als in de periode zonder ijzers. Ook ben ik nog steeds overtuigd van de wonderen van het natuurlijk bekappen, maar niet meer voor mijn pony. Verder zo natuurlijk als ik kan. Maar ook hier weer niet thuis.