jose schreef op maandag 18 september 2006, 22:53:
> Nick Altena schreef op maandag 18 september 2006, 21:41:
>
>> jose schreef op maandag 18 september 2006, 20:07:
> gewoon een verder stadium van het africhtingstraject: gewoon
> doortrainen dus. Hoe sterker de achterhand wordt, hoe rechter
> je paard wordt, hoe meer het zwaartepunt naar achteren komt te
> liggen.
een van de eerste dingen die ik paarden leer is ho en een stapje terug doen,
een leuk spel is stappen , ho en direct een stapje terug, als je dit bv een paar rondes achter elkaar, twee keer op de lange zijde en een keer op de korte zijde, van de bak doet op beide handen en met veel beloning in de vorm van krabbels en goed of braaf oid, vinden de meeste paarden dit een geweldig spel, vanuit draf is het nog effectiever , draf ,ho in drie stappen en direct vloeiend een paar stappen terug en weer wegdraven. en dan direkt belonen voor elk onderdeel. binnen ja en nee komt paard weg vanuit de achterhand en stopt op de achterhand. Zeker als je het luchtig en in spelvorm houd.
Paarden die al heel hol lopen en moeten leren te bollen hebben vaak slappe buiken, denk maar aan fokmerries, als je bij deze paarden er vanuitgaat dat achter je zitbeentjes zitten voldoende is om op de balans van het paard te zitten en het zo te trainen, krijg je een paard wat steeds meer zijn achterhand laat wapperen, je zit te gemakkelijk in dat paard, alsof je op een te zachte skippybal zit. Het moet juist met zijn rug jou billen willen volgen alsof je de rug omhoog kunt tillen aan je billen. Eerst voorwaarts neerwaarts rijden waarbij de op de balans lichtrijdt, dit betekend toch dat je je schouders meer naar voren beweegt maar oppast dat die schouders niet als het ware voor het paard op de grond laat vallen, al het tempo richt je naar vooruit, heb je een lekkere kadans dan ga je al die voorwaarste energie naar de lucht richten via de kruin van je hoofd; je vangt de neus op (nee niet trekken, juist alsof je het door een dik stuk plastic moet drukken) legt iets meer spanning in je kuiten en trekt je navel naar je ruggegraat, en probeert de rug vast te plakken aan je billen en de lucht in te trekken. Meestal is het voldoende om dit allemaal goed te visualiseren en het paard volgt het plaatje.
Ook het gebruik van cavaletti is prettig om het rug gebruik te stimuleren.Bij die jonkies zou ik qua voltes lekker een ruim weiland gebruiken zodat de voltes mooi groot kunnen zijn en je niet zo beperkt bent door de afmetingen van de bak, veel lange lijnen vind ik eerst beter, het hangt een beetje ervan af hoe sterk een paard is, hoe stevig het is in allerlei banden en spieren.
Ik denk niet dat er een eenduidige methode is hoor meestal is het per paard verschillend wat je precies doet, zo had ik mijn ruin die niet wou zakken met zijn hoofd ondanks voorwaarts rijden en tempowisselingen bleef hij zijn nek in zijn schoft drukken, daardoor ontwikkelde hij een harde plek in zijn rug, in overleg heeft de ruiter een elastische hulpteugel een poosje gebruikt om hem te helpen die balans te vinden, nu heeft hij geleerd te geven op de druk van het elastiek achter zijn oren en zo zijn spieren ontwikkeld die hem helpen zijn balans te kunnen houden. Hij kan zijn rug weer goed ontspannen, de harde plek is weg. de hulpteugel ook.
Ina
Warboel
