Karin schreef op zaterdag 30 september 2006, 8:32:


Een paard ademt niet in via de mond. Dat kan hij technisch niet.


Waarom kan hij zijn speeksel niet doorslikken? Je schrijft dat de ademhaling belemmerd wordt, maar waarom zou hij dan niet kunnen slikken?

Wanneer ik Cadiz bitloos rijd schuimt hij haast net zo hard als met bit. Los longerend doet hij het zelfs ook. Ik geloof dus niet dat het bit 100% aansprakelijk is voor het aanmaken van schuim en daarmee voor verstikkingsgevaar.

Karin schreef op zaterdag 30 september 2006, 8:32:


ik denk dat het eerder aan de neusriem ligt hoor, die houd de kaken op elkaar zodat het paard niet zijn tong over het bit kan wurmen en zo geen 'controle' meer hebt (paard valt niet meer te sturen, moet je het toch weer op je zit rijden....). Ik rijd geen dressuur maar, western als ik al met bit rijd , heb ik alleen een slap hangend riempje door de ringen van het bit wat er voor dient om bij noodgrepen niet het bit door de mond te trekken (brrr).
Ik gebruik nooit een neusriem en de paarden kunnen dus hun mond open doen, en ik denk ook beter slikken want westernpaarden zie je zelden enorme schuimmonden hebben, wel als ze hun lippen op elkaar houden een lippestiftje idd.
Het zou ook best eens intressaant kunnen zijn om te zien wat een neusriem doet met de luchtwegen en het speeksel.
Het kan ook zijn dat de dikte van het bit belangrijk is, in de dressuur ligt er nogal een dik stuk ijzer in , bij het western is dit over het algemeen niet dikker dan een gemiddelde pink.

Ina

Hallo,
Ik ben nog altijd op zoek naar een goed zadel om lange afstanden mee te doen, heeft er iemand ervarind met een frans randonneé zadel?
Zo eentje waarmee men in de "camarque" rijdt,
grotjes

Lieve NB liefhebbers,
Het gaat om Curly mijn oude welshje..
Het lopen ging goed het bekappen ook iedere week,maar hiel linksvoor wilde volgens de zool niet korter(het enige hoefbevangen voetje met een klein beetje toen nog eendebekje)de andere hoefjes zijn de hielen laag en nu alleen nog lichte rimpels in de hoefwand,maar hun hadden geen eendebekjes..Nu kwam de bekapper een tijd terug en die had linksvoor toch maar korter gezet bij de hielen volgens mij liet de zool dit niet toe maar had een dikke laag nog oude zool dus miss kon het wel dus gedaan door de bekapper;nu achteraf heb ik daar een beetje spijt van,want gelijk de volgende dag begon ze gevoelig te lopen.
Dit heeft een ongv 2 weken geduurd en toen ging het beter...d8 ik althans paar dagen drna liep ze kreupel,ik d8 dat is een verkeerde plotselinge draai die ze heeft moeten maken;Curly begint doof/slechtziend te worden en ze hoort/ziet af&toe een dominanter paard niet aankomen en dan springt ze bang weg en verrekt bijna altijd wel wat.Toen heb ik haar gewoon in beweging gehouden en toen was het over,maar doordat ik veel op het harde haar beweging gaf(wandelen aan dehand op asfalt)kwam de gevoeligheid van haar hoefjes terug,want die sleten hierdoor weer te hard af.Wat ik gedaan heb toen is haar 4/5 dagen op het land laten lopen en met de gedachte dat het weer aan moest groeien de versleten plekken...wat ik nu heb met Curl is dat ze heel stijf is geworden/gevoelig??ik weet het niet meer.Gevoelig nog een beetje linksvoor en stijf van al de dagen alleen in het land te hebben gestaan? ondanks dat het 1 hectare groot is blijft ze in het begin staan dus heel veel beweging heeft ze niet gedaan denk ik dan.
Maargoed wat moet ik doen ik weet het niet meer;dan denk ik miss weer heeft ze misschien artrose gekregen maar zo accuut of is ze miss weer hoefbevangen aan het worden??

Wie weet raad?
ALvast Bedankt,

Milena
De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

CooLLady schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:11:


Wat er aan de hand is zou ik echt niet weten. Ik zie het paardje niet en ik ken het paardje niet.
Een oplossing voor dit probleem is je al gegeven , hoefschoenen en kc pads, ook al is dat symtoom bestrijding , iets beters kan ik ook niet verzinnen.

Sterkte ermee !
Gr Esther

Piet schreef op zaterdag 30 september 2006, 7:00:


Toen wij voor het eerst een weitje van 6000 m2 hadden, stond het vol met lang gras. Hiep, hiep hoera, dus meteen het paard erop; vrijheid, blijheid. We gunden het ons paard. Maar na een maand was ze toch wel aardig rond en zowat iedere voorbijganger merkte op dat het paard toch wel wat dik was. De merie is er gelukkig nooit ziek van geworden, maar het was een wijze les en zo doen we het nooit meer.
Wij werken nu met rantsoen beweiding door de wei in stukken te verdelen en de draad dagelijks op te schuiven. Aan het einde van de winter hebben ze de hele wei, waarop dan alleen nog maar kort gras staat.
Bijkomend voordeel: je hoeft minder drollen uit het lange gras te peuteren.
het mest ruimen gaat dus sneller. En mest ruimen is hier wel een belangrijk onderdeel van wormbestrijding bij de paarden.

Moniek

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 28 september 2006, 17:56:


Hallo Pien en Peter, en overige lezers,

Jaha, Marlies heeft zich ook aangemeld.
Ik lees dat Peter wordt bedankt voor zijn bemiddeling. En ook ik ben hem zeer dankbaar voor zijn bijdrage aan de soepele transactie die Peyote en mij samen heeft gebracht en de warme gastvrijheid bij hem thuis.
Edoch, voor mij en mijn Peyote geldt (zo spreekt een trotse paardenmoeder) dat wij vooral heel erg dankbaar zijn voor Pien en Jack. Die de ondernemingsdrang en het lef hebben om een geweldig paardencentrum op te bouwen met zoveel rust en liefde voor paard en mens. Dankzij Pien en Jack is Peyote´s moeder opgebloeid van een bange en zieke merrie tot een trots en sterk paard dat weer genezen en als krachtige persoonlijkheid meedraait in les en buitenrit. Door Pien en Jack, en ik kan dit ook alleen dankzij en met hun hulp, heb ik nu de eer te mogen gaan zorgen voor mooie Peyote. De schoonheid van Peyote is ook in haar karakter en dat is gevormd door de omgeving van Spirithorses. Ik kan haar, en mijzelf, geen mooier oord gunnen.
Dus dank Peter, mijn bemiddelaar-held met prachtige American Appaloosa´s, en DANK met veel liefde voor Pien en Jack die mij dierbaar zijn en grote voorbeelden in kracht en moed en paardenkennis, en hun geweldige centrum Spirithorses.
I am blessed. Peyote en ik hebben een thuis bij jullie.

getekend,

Marlies van Peyote

Christel Provaas schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:16:


Misschien is het een geconditioneerde reflex geworden,
wel veroorzaakt door vroeger bit gebruik?
Je zou een jonge groep onbeleerde paarden tijdens
hun speel kwartiertje, met inspanning dus, moeten observeren.
En kijken of er schuimers tussen zitten :)

Michiel

Moniek schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:42:


Bij ons wordt er gehooid en na het hooien mogen de paarden alle ruimte hebben.

Michiel

epona schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:58:


Even terug naar het boeren, nee een paard kan echt niet boeren, net geleerd op de EHBO cursus voor paarden, Winden kunnen ze wel als de beste( jullie allen bekend uiteraard) onze fries is expert,hahaha.
Ik ben er van overtuigd dat een paard wel degelijk kan slikken met bit in,
als mijn merrie een hapje gras kan pakken met het bit in, dan zal ze dat zeker niet laten! Wel kan ik dan zien dat het allemaal wat moeilijker naar binnen kan worden gewerkt , maar het lukt haar wel degelijk!

Ademen doet een paard inderdaad door de neus, of een paard goed of minder goed kan ademen tijdens het rijden ligt vooral aan hoe je je hoofdstel "aansnoerd"want dat is het grote probleem met die nieuwe "aansnoerneusriemen".De luchtpijp ligt namelijk vrij bovenop(onder de neusriem). Hoe harder je aansnoerd hoe vervelender het voor het paard wordt.Hij zal er waarschijnlijk niet meteen bij neervallen maar je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat de zuursof die naar al de spieren moeten worden gebracht minder goed verloopt.

Als je paard in een zogenaamde "krul" gaat rijden vaak ook nog met de kin op de borst ( komt echt nog heel veel voor ,ook op hoog niveau). dan kan hij natuurlijk heeeeel slecht slikken, er zijn nog steeds heel veel mensen in paardenland die ons willen doen geloven dat dat heel goed is voor de training (goed voor de spieren). Wij hier op paard natuurlijk geloven natuurlijk allang niet meer in sprookjes! Elk zoogdier heeft zeven nekwervels (zelfs een giraff)Als wij nu allemaal even onze kin op de borst doen moet je toegeven dat dat niet echt het prettigste is wat je in je leven hebt mogen ervaren, en hoe lukt het slikken? Precies, commentaar overbodig! As je dit soort commentaar op een tribune van een Wedstrijd geeft ,Krijg je de meest heerlijke vernietigende blikken, (wat een spelbreker) GEWELDIG!

Bitloos, ik en mijn paard vinden het geweldig.
Of dat komt doordat ik er heel gelukkig van word en dit overbreng op mijn paard, dat zou ik graag kunnen bewijzen.
Naar mijn mening en wat volgens mij ook voor heel veel onderzoekers de aanleinding was om te gaan kijken wat voor schade het bit evt. kan aanbrengen , en voornamelijk de PIJN die veel paarden ervaren als het bit op de lagen ligt of als het bit het gehemelte raakt.Dat kan aan een wat hardere hand liggen maar elk mens heeft zijn natuurlijke reflexen en ik persoonlijk moet toegeven dat ook ik wel eens aan een bit heb getrokken.
Niet om een paard pijn te doen, maar als iemand aan mij vraagt kan een paard pijn hebben bij een bit of kan het moeilijk slikken dan zeg ik :"dat zou zeker kunnen, maar ik hoef mij daar nu geen zorgen meer over te maken want het zit er gewoonweg NIET in"! heel simpel!

Nancy

Marlies van Peyote schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:50:

Zo, Pien (en Jack), mocht je ooit wel eens twijfelen waar je het allemaal voor doet....
Mooi zo een compliment te lezen. Fijn te weten dat er mensen zoals jullie zijn!

En Marlies, gefeliciteerd met je aanwinst!

Peet schreef op donderdag 28 september 2006, 19:23:


Ja die kende ik al, toch bedankt.

epona schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:58:


Bij dressuur gebruiken ze toch zelfs twee bitten? Een stang en een onderlegtrens? Das nogal een mondvol lijkt me. En dan nog eens de boel strak dichtgebonden met een neusriem en een sperriem. Tja, daar zou ik ook van gaan schuimen.
Ik rijd Bright met een gebroken dunne trens, zonder neusriem en sperriem, enkel een riempje onder de kin om inderdaad het door de mond trekken te voorkomen.
Ze schuimt nooit, loopt eigenlijk ook niet met haar mond open.
Het veulen vindt het bit trouwens ontzettend lekker smaken. Als ik Bright aan het opzadelen ben weet het veulen niet hoe snel ze erbij moet zijn om het bit in te te pikken. Ze neemt het dwars in haar mond en staat er op te sabbelen alsof het een lieve lust is. En ik krijg het niet meer terug hoor. Als ik het probeer uit haar mond te halen gaan de kaken strak op elkaar en loskrijgen ho maar. Ik denk de smaak van het ijzer die ze zo lekker vindt. Ik moet de mond openwrikken om het bit terug te krijgen!

Fred schreef op donderdag 28 september 2006, 19:29:


Hoi Fred
Ik ben 4e jaars fysiotherapie student en ik wil de vervolg studie Dierenfysiotherapie straks gaan volgen. Ik ben op gegroeid met paarden en daar ligt mijn interesse. Nu wil ik mijn scriptie voor fysiotherapie dus graag schrijven over een aandoening bij paarden die met fysiotherapie te behandelen is. Ik heb gelezen dat hoefkatrol ontsteking te verhelpen is door het paard anders te gaan trainen. Nu heb ik wetenschappelijk onderzoek nodig als bewijs. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik het op papier ga krijgen. Ben nog steeds zoekende. Misschien kan ik beter een ander onderwerp zoeken....misschien heb jij suggesties? Ik heb namelijk ook al veel gelezen over het natuurlijk bekappen. Maar ik weet niet of ik dit nu wel een relatie heeft met paardenfysiotherapie.....
Al vast bedankt voor je reactie.

Fred schreef op donderdag 28 september 2006, 23:21:


Ik ben al flink aan het rondneuzen geweest op internet, maar heb nog maar weinig gevonden. Heb je nog enkele tip voor sites? En waar vind ik een wetenschappelijke bibliotheek. Hier in de buurt (Giethoorn) is geen te vinden en op school zijn de boeken allemaal gericht op de humane fysio.