Hoefsmid Rik schreef op maandag 2 oktober 2006, 13:34:


Leuk verhaal en dapper,
Het is geen kritiek van mij, hou mij aub te goede, maar de Ieren waren wel minder voorzichtig. Mijn verhaal stamt uit eind Oktober1972. Huifkar tocht door zuid Ierland, 22 jaar oude merrie die een huifkar trekt van ook zeker 1200 kilo. (kunnen 4 volwassenen in slapen)
Dit paard (ong. 1.55 m schofthoogte) is eigenlijk met pensioen, maar moet toch af en toe mee draaien. Wij hadden het geluk met haar te mogen werken. 10 dagen, per dag 20- tot 25 Mile, één dag zelfs 35 Mile (x 1,6 !)
ZONDER ijzers, "wand ze is met pensioen en het zijn maar 10 dagen" zei de eigenaresse van Irisch Horse Caravan.
Slecht 2 boeren (waar we overnachten) van de 9, hebben naar haar hoeven gekeken en die boeren waren steeds tevreden.
Overigens, kende iedereen "onze VIOLET". Het meest fantastiche paard dat ik tot nu toe heb gekend.
Toen is mijn liefde voor paarden geboren en heeft het nog 24 jaar moeten duren voor ik Olly mocht tegen komen.

Nils en Olly

mike van dijk schreef op maandag 2 oktober 2006, 22:13:


http://www.thehorseshoof.com/success_Houston1.html

Nils en Olly

Piet schreef op maandag 2 oktober 2006, 13:23:


En het boekje van Tom Dorrance, Piet heb je dat al gelezen?
Heb ik je jaren geleden al eens aangeraden, Tom heeft Bill alles geleerd :) Voorzover een mens je iets kan leren natuurlijk. Bijna alles leer je door het simpel weg te doen, van het paard zelf dus.

Soms zie ik mezelf wel eens loslaten, terwijl Jur alleen nog maar overweegt wat ik wil. Dan beloon ik hem al hartelijk als hij nog vollop van plan is rechts te gaan. No way natuurlijk, de strijd is dan weg en ik
geef hem mijn goede humeur, "oke dan bij jou is het ook leuk" zoiets gebeurd er dan, vertrouwen geven dat hij meegaat en verhinderen natuurlijk als het toch anders uitpakt.

Michiel

Hoefsmid Rik schreef op maandag 2 oktober 2006, 13:34:


Rik, de ouders van deze 2 mensen zijn een tweetal maanden geleden bij mij thuis aan de deur geweest voor info om de 2 Fjorden nog gauw natuurlijk te laten bekappen voor de lange reis, hetgeen natuurlijk ondoenlijk is zo kort van te voren ivm het gewenningsproces.

Ik heb ze verteld dat ik het tevens onverantwoord vond om met twee ongetrainde paarden (paarden hebben meer dan een jaar stil gestaan op de weide) en een jong veulen zo totaal onvoorbereid aan de reis te beginnen en ik ben degene die ze naar jou heeft doorverwezen voor op zijn minst hoefschoenen want zij wilden het veulen laten beslaan!

20 km per dag ongetraind met een veulen en zo'n zware kar is vragen om problemen, het veulen heeft nu al problemen en daarvoor heb ik ze gewaarschuwd maar ze wilden van niks horen (de ouders dan, hunzelf heb ik niet gesproken).

Sorry, ik kan niet meegaan in dit verhaal!

Groet, Pien

epona schreef op maandag 2 oktober 2006, 16:41:


Tsa ook met een goed verkeersmak paard kun je daar maar op
één manier veilig rijden, en dat is midden op de weg, totdat de auto bijna stil staat en dan in de berm.

Het risiko dat een onwetende hard en kort langs je heen rijd is anders te groot.

Michiel

Michiel schreef op maandag 2 oktober 2006, 23:49:


Ja daar ben ik het mee eens. Hier moeten 2 auto's ook voor elkaar half de berm in, en vrachtwagens en traktors is iedereen bekend. Maar die denderen zo door. Als een auto met 80 langsscheurt gaat met de meeste verkeersmakke paarden nog wel, maar een traktor is een heel ander verhaal! Daar ga ik ook breder mee rijden dan. Maar toch is dat eng, want stel dat die chauffeur niet oplet? Maar daar integen ; je hoort of ze harder of zachter gaan, dus dan kun je oordelen of je opzij moet springen of nog even kan blijven lopen tot de gewenste snelheid en dat diegene mag passeren.
Wat een macht

Marielle

Hoihoi,

Net een fantastische hoefkraakbeenverbening gezien... om nog maar eens de knuppel te gooien, is hoefbeslag een optie voor dergelijke hoefproblemen ?

Zie : http://www.cabcalor.be/cgi-bin/index.pl?lang=nl&nav=verbening

Aan jullie, en hou je vooral niet in

mvg,
Fred.
--
www.cabcalor.be - Evidence Based and Natural Hoofcare

Spirit schreef op maandag 2 oktober 2006, 23:47:


Tsjonge, jonge, nee ik ook niet! Wat een *^%$%#$&^%$#*^% van mensen heb je toch zeg!
Dat veulen achter die kar! Jakobskruiskruid wat welig om de huif tiert....
En hoefschoenen maar waarom widiapuntjes??? Hebben ze enig idee hoe slecht dat is???

jose schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:15:


Ik zal je dit zeggen:
Het was zo'n korte voorbereidingstijd dat er geen tijd meer was om 3 weken af te wachten op een eventuele levering van de bij Gerrit Smit op maat gemaakte hoefschoenen (die wij aanmeten), vandaar dat ik ze de Marquis hoefschoenen heb aangeraden (via Rik dus!), maar gelukkig dat Rik ze wel wil begeleiden, ik heb ervanaf gezien.
Toen de ouders hier waren gingen ze over een paar dagen al vertrekken.

Groet, Pien

reddertje schreef op zondag 1 oktober 2006, 23:07:

Hai lieve reddertje,

Ik heb je mail altijd beantwoord ik weet niet waar het aan ligt:Smaargoed..
Ben blij dat je me steunt via dit forum had het ff nodig zat er wel een beetje doorheen en dan helpt het wel hoor jou bemoedigende woorden helemaal omdat je ook precies hetzelfde heb met bijna de zelfde pony
De hoeven doe ik zelf en het gaat verder altijd super moet ik zeggen nooit gevoelig geweest ..
Ik zelf kom ook nooit aan de zool het is net denk de bekapper die iets te ver doorgeraspt had in de toon met de hielen laag zetten waardoor ze wat gevoeliger is geworden,maar je denk dat dat met een week wel weer aangegroeid is..De fout die ik ook gemaakt heb is dat ik niet met haar ben door wezen wandelen ook al dan in zachte ondergrond dan was ze niet zo stijf geworden alleen ik dacht ik laat het aangroeien en dan loopt ze toch wel voor haar beweging in het land,maar dat heeft ze toch weinig gedaan:-(bij ons moeten ze nu in de nacht in de paddock staan dus de andere paarden houden haar ook nu meer in beweging.

Maar het gaat gelukkig al wat beter;minder stijf en moet idd opletten dat ik een hoekje laat staan:-)Ik haal er zelf nooit meer af dan wat nodig is en veel wandelen he..tis alleen,zelf staakt ze gewoon om te gaan lopen dan moet ik haar echt meesleuren lijkt het haast dan,maar op de terugweg is ze weer veel sneller.Denk dat ik daar gewoon doorheen moet!kijk ik denk dat ze dan pijn heeft maar daar moet ik dan niet aan toegeven ze zeggen ook als ze heel lang last gehad hebben van hun hoeven dat het er dan nog is ook al is er verbetering dat ze dat nog in hun hoofdje hebben.Tis wennen(heb nooit een ouwtje gehad) maar we doen het samen ik hou van haar en daar gaat het om.

Bedankt voor je lieve woorden,
MVG Milena
De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Fred schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:13:


wat is het alternatief?

jose schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:15:


Dat veulen, dat is om te huilen zeg! Hoe kunnen mensen zo'n foto nou als leuk of mooi presenteren.
Zou daar nu niets op te vinden zijn?

Moniek

Moniek schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 1:54:


Ik heb geen verstand genoeg van zulke reizen om erover te kunnen oordelen of het wel of niet gaat. De voorbereinding is ook hier in ieder geval weer niet ideaal. Het lijkt me dat ze de tijd aan zichzelf hebben, dus, als ze slim zijn nemen ze veel rust. Kruiskruid is niet zo'n probleem, omdat als er voldoende gras is, dit niet gegeten wordt.
Oplossing voor het veulen zou een omheind platformpje kunnen zijn achter de wagen, met 2 wieltjes van achter, zodat het veulen mee kan rijden, of een heel licht aanhangwagentje?

Piet

Piet schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 9:01:


hihihi wat dacht je van in de huifkar clickeren Yes!
Ina

Michiel schreef op maandag 2 oktober 2006, 23:49:


Eén keer een tractor achter me aan gehad. Hij vond waarschijnlijk dat ik geen recht had om daar te rijden. Ik zat hem in ieder geval in de weg kennelijk. Iedere keer trok hij met een vreselijk loeiende motor achter me op. Bright en ik in paniek, Bright in de volle tindersokken. Zodra ik haar weer in de hand had en weer rustig kwam die tractor weer. "Whoei," en daar gingen we weer. Uiteindelijk dat paard en ik volledig in paniek. Ik wist haar een inham van een oprit in te sturen en er razendsnel af te springen. Die tractor trok knoerthard op en schoot loeiend voorbij terwijl ze zowat over het hek heenklom. Die man had zijn punt duidelijk gemaakt. Ik wil niet opgehouden worden door mensen op paarden. Bij trekkers spring ik eraf. En dat maakt de angst bij Brijght alleen maar groter. Ik bevestig haar dat trekkers hele enge dingen zijn. Maar ik blijf er niet opzitten. Als zo een trekker er vlak achter of naast zit en Bright maakt in paniek een sprong en ik val eraf, rol ik zo onder de trekkerbanden. En dat vertel ik niet na. Er is hier pas een mevrouw door een trekker overreden. Haar hond sprong ervoor en die mevrouw wilde hem snel wegtrekken. Maar de remweg van een trekker is lang ook al rijdt hij langzaam. Hij schoof met die enorme banden zo over die vrouw heen. De hond kon wegspringen. Maar de vrouw is wel dood.

Groetjes,
Sandra