Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 15:30:
> Ben meer dan een beetje geïnteresseerd. Jij bent elke dag 20
> minuten op straat gaan stappen met die pads in de schoenen, is
> het niet? Een maand of twee nu, of zit ik ernaast? Wat heeft
> Opal voor zolen, plat of hol? Is voornamelijk de
> hoefzweerderige hoef gevoelig, of zijn ze het allemaal?
Ik denk 6 weken op straat gewandeld, en een maand of wat alleen als ik haar uit de wei haal en terug breng, dat is al gauw ook 10 minuten bij elkaar.
Opal heeft engelse volbloed hoeven, plat en klein.
Achter zijn de hoeven nu sterk, dat zijn ze allang, toen de ijzers eraf kwamen was ze daar ook kreupel, al heel lang niet meer. Ook niet meer plat.
Voor.
LV is kleiner en steiler dan RV.
Door de zweer eind vorig jaar en begin dit jaar, -denk ik achteraf-, is ze mechanisch bevangen geraakt LV, de zweer zat RV.
RV was zo totaal in de soep door de zweren, zool weg, straal weg, hoek van de hiel weg, en flink gat middenvoor waar het doorgebroken gat naar beneden groeide.
Omdat elke structuur weg was uit die voet, maakte ze allerlei rare steunberen aan, en waren de hielen eindeloos ver naar voren geschoven. En zo plat als een pannekoek, platter kon bijna niet. Flares alle kanten op.
Nu ziet het er echt weer als een normale voet uit, sinds een week of wat begint er mooie concaviteit te komen, nog niet genoeg, maar komt wel.
Hielen zitten alweer bijna op hun plek, nog 1 of 2 mm, dan is ook dat leed geleden.
LV is nu bijna zo concaaf als ie moet zijn, ook nog niet voldoende, maar het blijft verbeteren. Deze hoef is altijd gevoelig gebleven, ik ben bang teveel schade binnenin, is een hele maat kleiner dan RV. Straal is ook altijd zwak gebleven. Ik hoop nu met de nieuwe stijl van bekappen die ik geleerd heb, en de pads, ook met die voet verder te komen.
Maar zoals ze vandaag over het beton, en daarna het stenenpad liep, - niet een keer ergens op gestaan wat pijn deed, dat was wel heerlijk om mee te maken. En ze liep wel voorzichtig, maar zette haar hoeven goed neer, niet op eieren, wel nog langzaam. (Tot we bij de waterbak kwamen en ze een enorme geitensprong maakte, want de waterbak eet paarden.)
Isabel
Warboel
