Spirit schreef op zondag 15 oktober 2006, 10:22:
> Ans Jondral schreef :
>
>> T'is in ieder geval al veel slechter geweest dan nu.

> voor haar, maar voor elk van ons is het het waard geweest!!!!
>
>
> Groet, Pien
Soms ben ik heel zacht en vrijblijvend met haar, maar dat is een bewuste tactiek. Tempête is een paard dat steeds confrontaties opzoekt. Ze daagt echt soms uit, probeert een reactie van mij te ontlokken waarna zij er dan nog eens overgaat en dan krijg je dus een heuse machtstrijd. Zij haalt haar kracht uit conflicten.
In het begin, toen ik haar begon te verzorgen voor haar vorige eigenaar heb ik daar ook heel veel problemen mee gehad. Door haar manier van reageren maakte zij mij heel ruw, iets wat ik met andere paarden nooit heb.
(Bijvoorbeeld mijn zus haar pony, is net het tegenovergestelde. Als je daar mee werkt, maakt die pony je door haar manier van reageren heel zacht en subtiel) Tempête wist mijn knoppen zitten voor ik die van haar wist zitten. Uiteindelijk was het zelfs zo ver gekomen dat elke poging om met haar te werken steeds uitdraaide op een conflict tussen ons. Wat soms heel gevaarlijke situaties opleverde. Uiteindelijk geeft ze wel toe hoor, maar voor ze zover is, kan ze een confrontatie heel ver drijven. Ik heb toen uiteindelijk wat hulp gekregen van een oude schoolvriend van mijn vader, die als hobby zogenaamde 'gevaarlijke beesten' omschoolde tot brave rijpaardjes. Daar heb ik wel wat aan gehad. Zijn boodschap aan mij was dat ik maar beter een ander verzorgpaard moest zoeken. Volgens hem zou ze altijd confrontaties blijven opzoeken als ze daar de kans toe kreeg en zou je haar nooit kunnen vertrouwen. (En hij wou niet dat de dochter van één van zijn beste vrienden haar nek zou breken.) Ik heb toen zijn raad niet opgevolgd en heb haar zelfs gekocht. (was een eigenwijze puber

) maar ik heb wel de manier veranderd hoe ik met haar omging. Ik ben ervan afgestapt om een vraag van mij aan haar gradueel op te bouwen maar ben veel zachter met haar gaan werken. Ik probeer ongeacht haar reactie, alles vriendelijk te blijven vragen. Je moet met twee zijn om ruzie te maken. En als ik geen ruzie maak, dan kan zij ook geen ruzie maken. In plaats van door conflicten door te werken (zoals
parelli) probeer ik die te negeren of te vermijden. En dat heeft echt wel effect gehad.
In de normale omgang met haar werk ik nu wel weer gradueel, en daar wordt ze nu wel fijner van ipv ruwer. Maar in situaties die kunnen uitgroeien tot mogelijke conflicten moet ik nog altijd oppassen.
Om nu terug te gaan naar dat wandelen. Als zij gaat stilstaan en ik vraag haar op mijn stem en een zeer lichte druk op het touw om door te lopen en ze wil niet. Zal ik het haar eerst nog eens vragen door iets meer druk van mijn touw. Als ze dan nog niet wil, zal ze haar hoofd omhoog gooien en eventueel achteruit stappen. (want zo is ze, op een zeer lichte hulp kan zij heel overdreven reageren) Als ik dan mijn hulp kordater maak en meer druk zet op mijn touw, is de kans groot dat ze steigert. Als ik dan niet toegeef en nog meer druk op mijn touw houdt, zal ze eerst nog één of twee keer steigeren en dan uiteindelijk toegeven en toch volgen. Dit is de manier waarop ik het vroeger zou gedaan hebben. Dan krijg ik wel wat ik wil, meer ik moet eerst wel ambras over maken met haar.
Nu doe ik dat meestal niet meer. Als zij nu gaat stilstaan probeer ik te vermijden dat het zover komt dat ze haar hoofd omhoog gooit en achterwaarts gaat, want eens ze dat doet kan ik ook niet meer terug en moeten we door die confrontatie. Ik vraag het haar vriendelijk en blijf het vriendelijk vragen tot ze bereid is om in te gaan op mijn verzoek en bouw de druk niet op. (Daarom dat ik schreef 'smeken', aangezien ze gisteren nogal nerveus was, lag een mogelijke uitbarsting binnen de mogelijkheden) Dan blijven we maar even stilstaan, uiteindelijk volgt ze toch. Is op de lange termijn 100 keer effectiever, en ondertussen ken ik haar ook goed genoeg om in te schatten wat voor tactiek ik best gebruik.
Soms heeft ze mij nog wel eens liggen hoor, het is iets waar ik constant op moet letten. Maar ruzies zijn zeldzaam geworden.
Ergens heeft die vriend van mijn vader trouwens wel gelijk, vertrouwen kan je haar niet. Ze is een braaf paard, maar ze zit snel boven haar theewater en dan blijft ze wel gevaarlijk.
Misschien dat je dit een verkeerde aanpak vindt, maar tot nu toe werkt dit wel het beste voor ons. ik was het zo beu om steeds met haar in discussie te moeten gaan om iets gedaan te krijgen.
groetjes
Ans