Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 9:49:
> Spirit schreef op zondag 15 oktober 2006, 1:46:
>
>> Ik wens je sterkte, ben een beetje bezorgd dat je nu op en neer

> lichtjes mank en in draf bijna zo goed als zuiver. Op de weg
> loopt ze wel slechter. Korter en stijver in haar beweging wat
> en ook nog eens ietsjes mank op één van haar voorbenen. (maar
> mijn vermoeden is dat dit wel eens door haar hoeven zou komen)
Als je hier meer zekerheid over wilt hebben is het misschien een idee om de kc pads te proberen , of bij de meeste hoefschoenen kun je een paar voor een week lenen tegen een kleine vergoeding. Is dat misschien wat?!Gewoon om er achter te komen of ze zo gevoelig loopt vanwege haar hoeven of vanwege haar arthrose.
> Wat maakt nou het verschil tussen een "verloren zaak" en een
> paard dat nog wel licht werk mag doen?
>
> Ans
Het is allemaal zo herkenbaar.Ik voel me ook erg onzeker over Maike en wat ik nog van hem kan vragen. Maar Maike is iets minder gecompliceerd dan Tempete.Ik ben er inmiddels wel achter dat als Maike niet wil lopen , hij dan ook gewoon echt niet kan lopen vanwege pijn in zijn voeten.Wat dat betreft ; Maike liegt nooit! Maike heeft geen druk nodig. Dat is zoals ik nu met hem omga , voorheen joeg ik hem met druk ook door dingen heen , maar ik weet nu dat dat bij Maike niet nodig is....
Hij doet veel voor mij , maar het is aan mij dat hij het ook weer met plezier gaat doen[ ik zit nog steeds te wachten op de hoefschoenen , wat duurt dat lang!!!!] Met de Kc pads wil hij meestal wel lopen , maar het plezier ontbreekt soms wel een beetje , maar dat komt ook omdat ik continu de pads in de gaten hou , want de ducktape is niet alles....Hij moet rechtuit doorlopen , mag zich niet omdraaien , want dat houd de tape niet...En hij vind het wandelen meestal zo leuk dat hij rondejes om mij heen wil draven , maar dat mag nu niet , dus ik moet hem vaak temperen in zijn enthousiasme.
Ik vind dit erg leuk[ misschien kan ik beter schrijven ,interessant] om te lezen , en ook erg leerzaam , ook jou verhalen Pien!! Ans, ik hoop dat je nog een manier kunt vinden waar jullie allebij nog veel plezier aan beleven.
Dat verdienen jullie!!!
Gr Esther