Margot van Lare schreef op maandag 23 oktober 2006, 19:19:


Nee, dat lijkt me erg onlogisch. Ander vraagje puur uit interesse: Sinds wanneer loopt je paard overal lekker overheen? Was dat al tijdens het strasseren?

Groet,
Clara

van lennep schreef op zondag 22 oktober 2006, 20:23:


Oke ,ik heb gewandeld met Maike ,de hoefschoenen en de inlegzooltjes.
Het was nog niet optimaal , maar zoals hij vanmiddag liep , kan ik tenminste weer met hem wandelen!
Hij droeg zijn hoofd ,hals weer wat hoger , loopt wel goed door en stopte niet onderweg om aan te geven dat hij weer terug wou. Als het aan hem had gelegen hadden we wel door mogen gaan , maar ik bouw het voorzichtig op om geen beschadigingen van de hoefschoenen te krijgen.
Ik zag nu al aan zijn linker hoef dat de hoefballen daar schuurden , dus voorzichtig aan.
Hij zet zijn rechter voet plat op de grond , en zijn linker voet is of toontredend of hiellandend , maar dat komt door de hoefschoenen. Hij moet echt wennen aan het gewicht van die dingen. Maar toch heeft hij dus verschil met links en rechts.
Op een gegeven moment liepen we over kiezeltjes , en hij ging direct heel kort en voorzichtig lopen ,hoofd naar beneden,hihi , hij had niet in de gaten dat hij nu niets zou voelen...
Hij zet zijn voorbenen nu ook weer iets voor de loodlijn neer , wat voorheen niet zo was. Of recht onder zich ,of achter de loodlijn , ondertredend noem je dat geloof ik.Hij loopt dus ruimer , maar ik vraag mij af of dat ook door het gewicht van de schoenen kan komen.
Toch ben ik niet 100 procent zeker dat het echt alleen maar zijn straal is.
Ik heb het idee dat ik hem nog even de tijd moet gunnen om te wennen aan de hoefschoenen , hij struikeld ook geregeld , maar dat is nu al minder dan de eerste keer dat ik ze gebruikt heb...
Zoals hij verder zijn gewrichten gebruikt heb ik niet het idee dat het probleem hoger in het been zit. Dat weet ik wel zeker.

Op een gegeven moment is hij ook nog gaan draven. Dat zag er niet uit , maar hij stopte ook niet uitzichzelf , dus hij vond blijkbaar dat het wel even kon...

Ik ben voorzichtig optimistisch. Ik zie nu wel weer kans om verder te komen...Het heeft op zich wel bevestigd dat het probleem in de straal zit , of in het straalkussen.
Ik zie het wel weer gebeuren dat ik met hem kan gaan fietsen , maar dan moet hij eerst hoefschoenen eelt kweken!!!
Wat ik mij wel afvraag is , krijg ik het straalkussen op deze manier ooit hard genoeg......

Gr Esther

Ans Jondral schreef op zondag 22 oktober 2006, 22:07:

Ja ik ben een fan van voeder-biet!
Waarom?
1, omdat mijn dieren er stapel dol op zijn, zelfs zó dol dat ze eerst de bieten eten en pas daarna aan (vroeger !) brokken of muesli.
2, ze zijn zo sappig als een appel of peer, maar hebben veel minder suikers.
3, Volgens de overlevering van de oude boeren zitten er zeer heilzame stoffen in het vocht (ik vermoed dus mineralen en vitaminen in de juiste verhouding, maar daar heb ik nog niets over kunnen vinden)
van daar de uitspraak "MAAR WAT VOOR WATER ?"

Al gekeken naar je bieten veld?
Ik heb er vertrouwen in dat de dame je het juiste bieten-zaad heeft gegeven.
Dat manège's en stoeterijen enzo geen voeder- maar suiker-biet voeren heeft puur met de prijs en het aanbod te maken als je het mij vraagd.
Zoals je al hebt kunnen lezen is de teeld van voeder-biet lastig, en is er alleen nog klein schalige teeld door particulieren vermoed ik.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 23 oktober 2006, 19:49:


Ik kreeg vandaag het aanbod om "mais pulp" te kopen bij een kleine boer , DA zegt dat dit vroeger gegeven werd aan paarden die ofwel ondervoedt of herstellende waren van een ziekte of in de winter om bij te voeren voor paarden die "hard" werk moesten leveren Dus trekpaarden en boerenpaarden waarschijnlijk. Zijn er hier nog "ouderen" die hier ervaring mee hebben .

marjolijn schreef op maandag 23 oktober 2006, 12:07:


Ik heb meerdere keren geopperd dat Maike misschien chronisch hoefbevangen was. Mijn bekapper weet zeker van niet. Ik denk dat hij gelijk heeft want de witte lijn is perfect!!!Ik bedoel echt een smal streepje. Alleen vind ik dat hij te zacht van structuur is , er komen snel steentjes in. Maike heeft duidelijk een andere structuur opbouw van de witte lijn dan de damens.

Hij krijgt alleen maar hooi , wat natuurlijk ook geen waterdichte garantie is....want hij blijft trauma ringen krijgen , maar dat kan natuurlijk door van alles komen , tekla erbij , ontworming , een keer ontsnapt en 4 uur in de wei gestaan , en de pijn in zijn voeten...

Ik heb al eens magnesiumcelaat gegeven , maar niet lang genoeg om het effect op de hoeven te kunnen zien. Dat was oa een poging om te kijken hoe de seme erop reageerde...

Gr Esther

Spirit schreef op maandag 23 oktober 2006, 13:27:


Dat was ook de enige die ik kon bedenken...maar...ik pb je wel even ,oke?!!

Gr Esther

Jur is erg stijf geworden het laatste half jaar en loopt belabbert.
Zijn hoeven zijn het niet volgens de natuurlijk bekapper die er naar
gekeken heeft. Volgende week komt er een goede tandarts en afgelopen woensdag zei Josien van der Poel dat hij simpel weg te stijf is. En zijn we begonnen met gymnastische oefeningen.

Hoe kan een paard die 24-7 buiten loopt te stijf worden?
We rijden 2 maal in de week 2 uur een buitenrit is dat te weinig?
Ik heb altijd gelet op onze relatie en niet zozeer op hoe we zijn lijf
het beste kunnen trainen. Dat wil ik nu dus meer aandacht gaan geven.

Wat vinden jullie van heuvelwerk?
Vrijdag heb ik Jur naast de fiets mee genomen
naar een park 25 min. verder op. Daar lopend verder en hebben we
heuvelwerk gedaan. Ik denk dat zich waarschijnlijk teveel optrekt
aan zijn voorbenen. Door het rustiger aan te doen treed hij al meer
onder zag ik vandaag.

We gaan zowel recht naar boven (en beneden) als schuin op en af.
En lopen ook evenwijdig aan de schuining zo af en toe.
Links loopt het dan lager en in de andere richting loopt het rechts lager.
Het lijken me toch allemaal rek en spier oefeningen? Waar hij leniger van wordt. Wat zijn jullie ervaringen?

Michiel

Het zijn iig geen larven die ontstaan uit die gele eitjes op je paard. Een van onze paarden heeft die gehad en die zien er echt anders uit...

Succes!

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 20:33:


Heuveltjes lopen is een zeer goede training, evenals balkjes lopen. Dit moet wel in stap en in zo'n langzaam mogelijke stap.

Wat doe je verder aan gymnasticeren met Jur? Om niet alleen zijn achterhand en buikspieren te trainen, maar de rest ook?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 20:33:


Heuveltjeswerk is krachttraining en niet goed bij stijvigheid.
Vergelijk het met jezelf. Veel krachttraining doen (gewichtjes heffen) verkorten spieren, laten ze dikker worden. Een stijf lichaam wordt daarmee nog stijver.
Bovendien is het gewoon zwaar.
Zorg eerst dat je paard soepel wordt en meer balans krijgt. Gewone simpele oefeningetjes in stap (voltes, wendingen, slangenvoltes, gebroken lijnen) zorgen ervoor dat je paard moet buigen. Daarmee worden spieren opgerekt (langer) en daarmee soepeler. Pas dan kun je aan gerichte krachttraining gaan doen.

Spirithorses schreef op maandag 23 oktober 2006, 12:22:


Ik ken er nog een,
M'n eerste rij lessen heb ik van een Gelders paard "Pedro", groot paard maar hij had wel "iets". Eigenlijk nooit problemen gehad, alleen aan galopperen moest je heel zuiver doen. Een vrouw die ook met Pedro moest rijden en de ene keer het uur voor mij en de andere keer het uur na mij mocht. heeft alleen maar problemen met Pedro gekent en die vrouw reed echt al veeeel langer als ik (ik had nog nooit op een paard gezeten).

ik bedoel maar, het moet ook klikken :)

Nils en Olly

Eva Saegerman schreef op maandag 23 oktober 2006, 13:54:


Heerlijk bericht.
vertel dat zo'n bit-werker maar, denk je dat ze je geloven?

Nils en Olly

Maar wat wil je nou eigenlijk bereiken met dit topic?
Ik denk dat ik het verkeerd begrepen heb.
Ik dacht dat je wilde zeggen dat er te veel mensen zijn die zomaar aan een paard beginnen en dat dat alleen mag als je er een jarenlange studie naar hebt gedaan. Maar dat dacht ik dus verkeerd.

Wat is het dan? Wil je zeggen dat iemand met paarden, die weet dat hij zich hier mee bezig wil blijven houden, zich altijd moet blijven verdiepen in nieuwe dingen?
Dat kan ik alleen maar met je eens zijn.

Nils Vellinga schreef op maandag 23 oktober 2006, 21:05:


Neen en mijn vriendin ook niet toen ik haar uitdaagde!
Ik herinner me nog dat die vriendin en ik vorig jaar naar een PNH demo zijn gaan kijken in Diest en we toen fantaseerden dat wij misschien ooit nog eens met touwhalster zouden kunnen gaan wandelen.
Toen was dat natuurlijk een onmogelijke droom want mijn vriendin durfde niet eens meer op haar paard te kruipen... We hebben in de auto dan eens goed gelachen met onze verre dromen maar anderzijds dacht mijn vriendin er dan ook maar aan haar paard de eeuwige rust te geven op de wei tussen haar vrienden. Haar paard was een echte bekommernis en frustratie in haar leven.

En nu een jaar later rijden we op touwhalster buiten! yesss!

En twee weken geleden reed ze voor het eerst in de wei, terwijl ik naast haar liep, met bit. Maia sprong af en toe eens weg maar de af en toe zorgde er voor dat ze deze week terug dierf opstijgen en toen we het bit er uit haalde, was het helemaal compleet!

Ben er nog steeds vreed gelukkig door!

Bij Inge Teblick is er momenteel een diskussie geopend tussen waarom wij, clickeraars (pos belonen), denken beter te kunnen trainen dan de anderen...
Als anderen heb ik "de ParelliNH'ers" (negatief belonen) begrepen...

Ik ben uiteraard grote voorstander van CT en gaf volgend verhaaltje als voorbeeld waarom:

Vroeger ging ik vaak rotsklimmen met mijn vader. Ik hing daar zoveel meter hoog in de lucht en mijn vader wou mij alleen maar touw geven om terug af te dalen als ik eerst een paar meter naar boven ging. Pffff ik moest dus wel en deed het omdat ik wist dat ik daar anders nog een uur zou hangen.Maar toen kwam mijn moeder een keertje mee en keek vanop de grond toe. KIk aarzelde opnieuw op dezelfde hoogte. Vader zei even niets en moeder nam het over. Ik wist wel wat er van me verlangd werd; wat vader van me verlangde, maar veel motivatie gaf me dat niet. Moeder riep plots "eva, je kan het, ik wweet het, jij kan dat, doe maar, ik zal een foto van je trekken en aan iedereen tonen wat je kan"...
Binnen de seconde had ik er weer plezier in en geraakte ik helemaal boven op de top.
En mijn moeder? Die moest de volgende keren ook weer mee!

Hier zijn alleszins veel parelli's maar de CT'ers groeien ook
Wat vinden jullie een meerwaarde aan de trainingsmethode die jullie gebruiken??