Piet schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 11:28:


Ik dacht dat jij zo wars van druk was....
Ontkom je toch niet aan he....
(bedoel ik niet rot, dat weet je hopelijk).

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 11:52:


Wrijf het maar in joh,
ik schreef toch: dappere poging..... maar mislukt?
pfffff, wacht maar! tot ik iets bedenk om te antwoorden!
:)

Eva Saegerman schreef op maandag 23 oktober 2006, 21:37:


Vind dit verhaaltje niet kloppen als voorbeeld en zal ook schrijven waarom :)


Ik begrijp overigens dat je dit klimmen in het geheel niet leuk vond ?
Daar haak ik dan al af , indien er geen noodzaak in het aangeleerde zit zou ik niet weten waarom ik dat een ander (met tegenzin) aan zou leren ?
Nmm. moet het leuk blijven voor beide of een echt noodzakelijk iets zijn.
Maar goed...de manier waarop...daar ging het om.

Hij wacht dus af wat jij doet op het gevraagde...en beloond indien je daaraan voldoet ?
Tenzij hij je bekogelde met stenen ofzo als je stil hing om zo je al dwingend door te laten gaan is dit toch vergelijkbaar met iets vragen aan je paard en afwachten (het paard dus de keuze laten) om het wel of niet te doen ?
Bij paarden bijv. het hoofd laag aanleren ?


Nmm geen moeten dus , je had ook rustig kunnen blijven hangen tot je pa moe werd


De beloning was dus toch krachtig genoeg ?


Das een mentale opkikker :)
Werkt goed bij mensen die daar gevoelig voor zijn... kan ook een vorm van beloning zijn ?
Voor jou waarschijnlijk een sterkere beloning dan dat touwtje vieren zodat je weer omlaag kon.



De grootste meerwaarde vind ik de afwezigheid van dwang.
De snelheid waarmee dingen leren met belonen werkt.
Het voor het dier begrijpelijker kunnen communiceren met " anderstalige "
Het bijkomend effect dat je dier meer zelfstandig gaat denken en zo vaak zekerder en vrolijker wordt ?

Voor mij persoonlijk.... het toch (weer) bezig kunnen zijn met deze dieren ondanks een lichamelijk handicap.

Nick

Huertecilla schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 10:51:


Ik heb net even wat hoeken gelopen en dan merk ik dat
het binnenbeen kortere passen zet als het buitenbeen,
ook zakt het binnenbeen meer in, buigt dieper door en zet meer af
naar achteren. Het buitenbeen grijpt meer naar voren.

Maak je bochten of ga je schuin naar boven op een helling dat wordt alles nog versterkt. Leg je dus niet de nadruk op kracht (recht naar boven) maar op lichaamshouding bij schuine lijnen (en ook op gelijke hoogte blijven op een schuin vlak) dan is heuvelwerk ook gymnastiserend.


Heb ik het begrepen?

Michiel

Trudy Damen schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 11:02:


Hoi Trudy,

Ik krijg het idee dat er voor dit onderzoek een samenwerking is met een bepaald merk voer. Klopt dat? Wil je een toelichting geven? Is dit een nieuwe manier om een merk onder de aandacht te brengen? (en daar doe ik nu zelf ook aan mee daar te reageren....)
Je kunt niet invullen dat je geen voer gebruikt.
Groet,
Tineke

Piet schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 11:58:


Waar gaat comunicatie van de drijvende achterhand over in druk?
Een subtiel verschil tussen wegsturen en weg vragen, het eerste is druk het tweede is communicatie.

Als je denkt aan het longeren is dat toch precies waar Pien het ook nog wel moeilijk mee heeft of gehad heeft? Longeer je al wel Pien?
Ha ha ha

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:00:


Wat je wil bereiken met training is dat het binnenachterbeen meer gaat dragen, maar naar voren gaat grijpen, onder de massa plaatst en daarmee meer gaat dragen dan stuwen (wat jij noemt afzetten).
Dit afzetten is namelijk niet wenselijk aangezien het gewicht van het paard daarmee op de tegenoverliggende buitenschouder gegooid wordt.


Nee, het is en blijft krachttraining. Doordat er zoveel kracht bij komt kijken, kom je heel moeilijk toe aan ook nog eens er op letten dat het paard zijn lichaam in de houding juist gebruikt. Derhalve is het niet gymnastiserend en dat moet je ook niet willen.
Als ik gewichten ga heffen ben ik wat anders aan het doen dan wanneer ik stretch.


Michiel, op de site van www.paardenbegrijpen.nl staat heel veel basis uitgelegd, met daarbij een logische opbouw van training: waar werk je eerst aan, wat is de volgende stap.
Ook vind ik het boek van Anne Muller, Basis Rijkunst een hele goede duidelijke basis uitleg van het hoe en waarom van de beweging van het paard.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 23 oktober 2006, 22:38:


Ben er terug Michiel , Jose heeft eigenlijk al een beetje de toon verder gezet met één verschil voor mij dan . Het stappen zorgt inderdaad voor bespiering maar bevordert niet de souplesse indien je paard "uit elkaar" valt tijdens het stappen en gaat doorhangen in schouder en rug . Bovendien was net dit wat je deed tot nu toe !! . Het verkorten en verlengen van je paard door zijgangen en wijken voor het been te oefenen is voor een paard niks mnder dan ontspannende gymnastiek , alleen gaat dit wat moeilijker met touwhalstertje maar wel prima met een side pull. Je kan dan mooi varieren op gelijk terrein en langzaam< overgaan naar een licht glooiend terrein waar je de wijk oefeningen kan toepassen . Als ik naast Ilias of Aram aan het wandelen ben begin ik soms te joggen om hun dan langzaam laten voorbij te steken , aan de slappe koord ga ik dan schuin achter hun lopen om ze zo schouderbinnen/buitenwaarts te laten draven . Ze blijven al die tijd naar mij kijken echter zonder hun hoofd/hals naar mij te plooien . Als ik dan vanuit draf terugval naar stap maken ze een mooie volte rond mij om terug achter mij terecht te komen . Afhankelijk van welke zijde ik gekozen heb om terug te zakken links of rechts . Een beloninkje wacht hun aan de einde van de volte rond mij . VNGOHTFBKDFG . (wacht effe mijn kittens zijn mee aan het typen . Het strekken van de schouder kan je ook door klickeren bekomen maar aangezien ik daar toen nog geen ervaring mee had nam ik gewoon hun voorbeen op net zoals bij hoeven uitkrabben en begon dan langzaam hun been naar voren uit te strekken , weer met een schijfje wortel in de hand die het been vasthield . Ik hield het been 15 langzame tellen vast om dan hun hoofd naar hun voet te vragen met het beloninkje . Zo ontstaat een "rek "van de schouder en Hals en nek wervels. Die zij naar eigen kunnen uitvoeren . Je kan namelijk een paard zijn been niet hoger heffen dan hij toelaat, dwz. zonder pijn te voelen . Na deze oefeningen schudde bijna elk paard zich eens goed uit en begonnen ze te smekken met de lippen , waarom weet ik niet. een kleine lengte sprong inbouwen waarbij hij zijn voorbenen moet opheffen en uitstrekken vanuit de schouder helpt ook om souplesse te bekomen , moet niet hoog zijn (30CM) en vanaf 1meter breedte heb je al het beoogde resultaat . Het stappen in de branding van de zee/rivier waarbij hij behalve de knieactie ook nog eens een ferme voet en been massage krijgt helpt ook goed . Weet dat het allemaal veel is maar "the bottomline is" wat wij aanzien als ontspannen wandelen aan de lange teugel niet altijd zo ontspanen is voor een paard en dat hij bijkomende oef. goed kan gebruiken om zijn spieropbouw te bevorderen en om stijfheid uit het weefsel te verdrijven. Hoop dat ik je een beetje op weg heb geholpen .

Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:10:


Foutje in het denken Michiel ?
Druk wordt nmm. altijd gebruikt , bij welk vorm van leren dan ook.
Communicatie zoals jij het hier noemt , ofwel vragen.....is nml. ook al een vorm van druk ?
Het zorgt bij de andere tot het maken van een keuze ?

Het verschil zit nmm. alleen in hoe je met het antwoord omgaat...neem je daar als vraagsteller genoegen mee....

Nick

Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:10:


Weg vragen is niet twijfelachtig bedoelt, maar het innemen van de juiste positie en lichaamstaal waardoor het paard begrijpt wat je vraagt en daar instinctief aan voldoet, vrijwillig en met plezier.

Wegsturen is het weg jagen desnoods met het klappen van de zweep, waarbij het paard geen eigen keuzes meer kan maken, omdat er dan direkt weer eenzelfde druk komt.

Zoals ik nu begonnen ben met het allereerste begin van longeren, is alles wat het paard doet goed en het gevolg van mijn lichaamstaal. Stilstaan is goed, wenden is goed, naar me toe komen is goed, een keuze voor links om of rechts om weg gaan beide goed, alles het gevolg van mijn communicatie. Beheers ik het goed, dan doet het paard wat ik wil, omdat het me begrijpt. Niet omdat het zich gedwongen voelt.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:00:


Vanuit de ontspannen wandelhouding of vanuit een eerdere korte werkhouding ? En vooral beide afwisselen , beetje zoals je rug bollen en daarna uitstrekken bij stretching. Het kortere werk van binnenachterbeen is inderdaad een vast gegeven waaruit "elke galopsprong "zou moeten ontstaan. Laat me er ook bijzeggen dat de schouderbinnenwaarts de meest misverstane oefening is onder de ruiters als je vanuit de teugels werkt en niet vanuit je bekken . De meeste trekken gewoon het hoofd naar buiten om vervolgens met be en spoor het lichaam dwars naar binnen te werken HEY KIJK SCHOUDER BINNENWAARTS ; NO WAY JOSé .

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:00:


Hoi Tineke,

Natuurlijk wil ik je een toelichting geven op de enquête. Het eerste gedeelte ervan is om het profiel van de algemene koper van paardenvoer in kaart te brengen: waarom kiezen mensen voor een bepaald merk, hoe komen ze ermee in aanraking, voor hoeveel paarden gebruiken ze het, etc.
Het tweede gedeelte van de enquête is specifiek voor het merk EQuiral. Dit merk bestaat al heel lang en het is een erg sterk merk. De klanten zijn trouw, ondanks dat er weinig met het merk gedaan wordt (denk aan reclame, sponsoring, nieuwsbrief). Hierdoor worden ook weinig nieuwe klanten geworven. Daarom wil ik door middel van deze enquête kijken hoe het merk op een positieve manier verbeterd kan worden.
Wanneer je niets weet van het merk, hoef je nauwelijks iets in te vullen van het tweede gedeelte. Het is dan ook niet bedoeld om het merk onder de aandacht te brengen, alleen om te kijken hoe bekend het is onder de paardenvoeders.

Het klopt inderdaad dat je niet in kunt vullen dat je geen voer gebruikt. Ik heb hier al eerder een reactie op gehad van een andere respondent. Helaas kan ik de enquête niet meer wijzigen. Mocht je zelf of iemand anders (bijv. ouder/partner/manegehouder/eigenaar) in het verleden wel voer gevoerd hebben, dan mag je dat ook invullen.

Hopelijk heb ik je hiermee voldoende geïnformeerd. Mocht je nog vragen hebben, laat het dan gerust weten!

Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:10:


Nee hoor, ook bij druk blijf je gewoon communiceren door open te blijven staan voor hetgeen het paard 'terugzegt'.
Dat is het belangrijkste : Je gaat niet klakkeloos je wil opleggen, maar je houdt goed in de gaten wat je paard ervan vindt, hoe ie reageert enzo. Je geeft hem de ruimte en je behoudt voor jezelf ook de ruimte om tot een compromis te komen in geval je paard aangeeft dattie je niet snapt of niet wilt.
Dan wil de mens iets bereiken en het paard moet het maar doen ten koste van en dat is denk ik wat velen van jullie associeren met druk.
Dát is wat ik meestal mis in de communicatie tussen paard en mens, dáár is het ook waar de problemen ontstaan!!!!

De moeilijkheid is zelf te leren of je er nu even doorheen moet of dat je moet stoppen. Dat is per paard en per situatie afhankelijk. Zo weet ik dat Mazir weinig druk kan verdragen, terwijl je bij Bombita echt af en toe moet zeggen : Nu moet je het gewoon even voor me doen zonder te truttebollen. Het beloningssysteem is bij elk van hun precies gelijk, ik vraag van de een gewoon wat verder door dan bij de ander.

Druk is niet per definitie slecht of een teken van miscommunicatie, in tegenstelling tot wat velen hier denken.
Als ik geen druk zou gebruiken zou ik nergens komen met mijn paarden en zouden ze de hele dag hun ding blijven doen.

Op het moment dat ik ze aan een halster meevoer is er al sprake van druk! Vastzetten is druk, opzadelen is druk, enz....
Mijn 4 maanden oud veulentje went nu ook al aan druk: meelopen, pasje achterwaarts, rustig blijven wachten aan een touwtje totdat mama terugkomt, vervolgens wachten met d'r onderin te duiken totdat de rijder afgestapt is.... Hand op haar kontje is al voldoende om haar door het hekje te zenden, het lukt zelfs al zonder. Ik kan werkelijk niet zeggen dat dit kleintje er enig nadeel bij heeft dat wij dat zo doen, integendeel: Het is duidelijk voor haar, je stelt duidelijke grenzen en heel geleidelijk kun je haar zo meenemen in de opvoeding. Ik heb nog nooit in mijn leven een zo mensgericht en open veulen meegemaakt.

Ja, druk is ook : "Jij mag nu niet de bieten in de kruiwagen opeten, dus stuur ik je weg tot het moment dat ík vind dat jij die bieten mag hebben".
Nou en? Niks mis mee toch? Alleen maar duidelijk.

Pien

Ow deze zin loopt niet, ik heb zitten knippen en nu is het resultaat niet wat ik wilde zeggen:


Moet zijn :

Je geeft hem de ruimte en je behoudt voor jezelf ook de ruimte om tot een compromis te komen in geval je paard aangeeft dattie je niet snapt of niet wilt. Dát is wat ik meestal mis in de communicatie tussen paard en
mens, dáár is het ook waar de problemen ontstaan!!!!
Dan wil de mens iets bereiken en het paard moet het maar doen
ten koste van en dat is denk ik wat velen van jullie associeren
met druk.

Beter begrijpbaar zo....
Pien

Nee, Michiel en evenmin is het alleen maar krachttraining want het kan zeer gymnastiserend zijn.
Wel is die mogelijke extra krachtsinspanning de grote valkuil waarom je het NIET moet doen als je de geometrie niet echt begrijpt.

In een bocht moet de centrifugaalkracht gelijk zijn aan de zwaartekracht anders valt het paard om. Als het paard dat niet met kegelbesturing doet (naar binnen hellen) MOET het wat anders doen anders kan het niet overeind blijven.
Nogmaals, de achterpoot in de binnenbocht is de oplossing. Het is GEEN krachtinspanning maar geometrie.

Op een helling komt de zwaartekracht in de rol van de centrifugaalkracht. Draai je de helling op dan komen de krachten samen, draai je de helling af dan van elkaar af.
Het paard kan zo om leren gaan met het plaatsen van het eigen zwaartepunt.

De grootte van de centrifugaalkracht is m x v² gedeeld door r
De totale zwaartekracht is 9.8 (zeg 10) m. per sec.² en p een helling moeten de linker- en rechter exponent gelijk zijn. Bij beweging moeten de betreffende exponent bij de centrifugaalkracht opgeteld gelijk zijn en dus de verhouding tussen de componenten gevarieerd worden.
Het paard moet zit oplossen door het juist plaatsen van de steunpunten. Hoe beter gekozen hoe minder eigen spierkracht nodig is.
DAT is de geometrie waarmee het paard het eigen zwaartepunt leert beheersen.

Dit is ook het punt waar hellingwerk inderdaad in krachttraining kan ontaarden en waarmee je een paard gruwelijk kunt overbelasten en blesseren.
Begin daarom NOOIT aan hellingwerk als je het niet begrijpt.
Begin daarom NOOIT onder het zadel op een helling voor het paard een hele zak met muntjes kan laten vallen waar en hoe het wil.

Nogmaals, zonder het tekenen van een krachtentontleding en een geometrisch voorstelling van het paard (hrtlijn, zwaartepunt en raakpunten met de ondergrond) kom je er niet uit.
Beetje jammer dat dit via het net moet, want zonder schoolbord schieten MIJN didactische vaardigheden tekort om het te onderrichten.
Zou een leuk onderwerp voor een workshop zijn. Een goed begrip hiervan is tenslotte DE basis voor gymnastiseren.

Ok, ik ga weer wat nuttigs voor me- en onszelf doen.

HC