Michiel schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 12:10:


Nee hoor, ook bij druk blijf je gewoon communiceren door open te blijven staan voor hetgeen het paard 'terugzegt'.
Dat is het belangrijkste : Je gaat niet klakkeloos je wil opleggen, maar je houdt goed in de gaten wat je paard ervan vindt, hoe ie reageert enzo. Je geeft hem de ruimte en je behoudt voor jezelf ook de ruimte om tot een compromis te komen in geval je paard aangeeft dattie je niet snapt of niet wilt.
Dan wil de mens iets bereiken en het paard moet het maar doen ten koste van en dat is denk ik wat velen van jullie associeren met druk.
Dát is wat ik meestal mis in de communicatie tussen paard en mens, dáár is het ook waar de problemen ontstaan!!!!

De moeilijkheid is zelf te leren of je er nu even doorheen moet of dat je moet stoppen. Dat is per paard en per situatie afhankelijk. Zo weet ik dat Mazir weinig druk kan verdragen, terwijl je bij Bombita echt af en toe moet zeggen : Nu moet je het gewoon even voor me doen zonder te truttebollen. Het beloningssysteem is bij elk van hun precies gelijk, ik vraag van de een gewoon wat verder door dan bij de ander.

Druk is niet per definitie slecht of een teken van miscommunicatie, in tegenstelling tot wat velen hier denken.
Als ik geen druk zou gebruiken zou ik nergens komen met mijn paarden en zouden ze de hele dag hun ding blijven doen.

Op het moment dat ik ze aan een halster meevoer is er al sprake van druk! Vastzetten is druk, opzadelen is druk, enz....
Mijn 4 maanden oud veulentje went nu ook al aan druk: meelopen, pasje achterwaarts, rustig blijven wachten aan een touwtje totdat mama terugkomt, vervolgens wachten met d'r onderin te duiken totdat de rijder afgestapt is.... Hand op haar kontje is al voldoende om haar door het hekje te zenden, het lukt zelfs al zonder. Ik kan werkelijk niet zeggen dat dit kleintje er enig nadeel bij heeft dat wij dat zo doen, integendeel: Het is duidelijk voor haar, je stelt duidelijke grenzen en heel geleidelijk kun je haar zo meenemen in de opvoeding. Ik heb nog nooit in mijn leven een zo mensgericht en open veulen meegemaakt.

Ja, druk is ook : "Jij mag nu niet de bieten in de kruiwagen opeten, dus stuur ik je weg tot het moment dat ík vind dat jij die bieten mag hebben".
Nou en? Niks mis mee toch? Alleen maar duidelijk.

Pien

Ow deze zin loopt niet, ik heb zitten knippen en nu is het resultaat niet wat ik wilde zeggen:


Moet zijn :

Je geeft hem de ruimte en je behoudt voor jezelf ook de ruimte om tot een compromis te komen in geval je paard aangeeft dattie je niet snapt of niet wilt. Dát is wat ik meestal mis in de communicatie tussen paard en
mens, dáár is het ook waar de problemen ontstaan!!!!
Dan wil de mens iets bereiken en het paard moet het maar doen
ten koste van en dat is denk ik wat velen van jullie associeren
met druk.

Beter begrijpbaar zo....
Pien

Nee, Michiel en evenmin is het alleen maar krachttraining want het kan zeer gymnastiserend zijn.
Wel is die mogelijke extra krachtsinspanning de grote valkuil waarom je het NIET moet doen als je de geometrie niet echt begrijpt.

In een bocht moet de centrifugaalkracht gelijk zijn aan de zwaartekracht anders valt het paard om. Als het paard dat niet met kegelbesturing doet (naar binnen hellen) MOET het wat anders doen anders kan het niet overeind blijven.
Nogmaals, de achterpoot in de binnenbocht is de oplossing. Het is GEEN krachtinspanning maar geometrie.

Op een helling komt de zwaartekracht in de rol van de centrifugaalkracht. Draai je de helling op dan komen de krachten samen, draai je de helling af dan van elkaar af.
Het paard kan zo om leren gaan met het plaatsen van het eigen zwaartepunt.

De grootte van de centrifugaalkracht is m x v² gedeeld door r
De totale zwaartekracht is 9.8 (zeg 10) m. per sec.² en p een helling moeten de linker- en rechter exponent gelijk zijn. Bij beweging moeten de betreffende exponent bij de centrifugaalkracht opgeteld gelijk zijn en dus de verhouding tussen de componenten gevarieerd worden.
Het paard moet zit oplossen door het juist plaatsen van de steunpunten. Hoe beter gekozen hoe minder eigen spierkracht nodig is.
DAT is de geometrie waarmee het paard het eigen zwaartepunt leert beheersen.

Dit is ook het punt waar hellingwerk inderdaad in krachttraining kan ontaarden en waarmee je een paard gruwelijk kunt overbelasten en blesseren.
Begin daarom NOOIT aan hellingwerk als je het niet begrijpt.
Begin daarom NOOIT onder het zadel op een helling voor het paard een hele zak met muntjes kan laten vallen waar en hoe het wil.

Nogmaals, zonder het tekenen van een krachtentontleding en een geometrisch voorstelling van het paard (hrtlijn, zwaartepunt en raakpunten met de ondergrond) kom je er niet uit.
Beetje jammer dat dit via het net moet, want zonder schoolbord schieten MIJN didactische vaardigheden tekort om het te onderrichten.
Zou een leuk onderwerp voor een workshop zijn. Een goed begrip hiervan is tenslotte DE basis voor gymnastiseren.

Ok, ik ga weer wat nuttigs voor me- en onszelf doen.

HC