Nele schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 21:00:
> Hai! Ik heb sinds een paar weken een paard geadopteerd: een
> 10jarige ruin van 170cm. Gered van de slacht... hij was er echt
> verschrikkelijk aan toe: vol wormen, schimmel op zijn vacht,
> 'natuurlijke levenswijze', zodat hij toch een beetje beter in
> de huid zit naar de winter toe?
> Thanks voor de tips!
> Nele
Ik heb ook zo'n paard gehad, helaas heeft ze het niet gered, maar ze is in eerste instantie enorm opgeknapt. Bij haar was er een onderliggend probleem waar ze uiteindelijk aan is overleden.
We hebben haar toen ze er zo slecht aan toe was ook de tanden laten doen,
ontwormd, maar dat werkte niet, ze heeft toen van de dierenarts een injectie gekregen wat eigenlijk voor koeien was bestemd, en heel soms bij paarden gebruikt wordt. Ze had ook erge bloedarmoede, misschien moet je daar even op laten prikken door de dierenarts. Ik zou een beetje algemeen bloedonderzoek doen. Haar hebben we 24 uur per dag op de wei gezet bij de jonge paarden, ze was een geweldige moeder en bloeide daar enorm van op. Ze kwam ook weer wat aan en er verschenen spieren, dat was allemaal ingeteerd toen ze kwam. We hebben haar in het begin wel wat bijgevoerd met equiral een aangekeken of ze het wel of niet koud kreeg omdat haar vacht ook zo slecht was, alsof de motten er in hadden gezeten.
Ze knapte toch wel vrij snel op ik denk dat het een maand of 4 heeft geduurd tot ze er weer uitzag als een echt paard en de apathie weg was. Toen ze hier kwam leek niets haar nog te interesseren het maakte haar allemaal niets meer uit, ook de dierenarts dacht dat ze de winter niet zou redden. Ze is nog een jaar heel gelukkig geweest hier tot ze heel erg ziek werd. De tweede winter heeft ze dus niet gered.
Es
Warboel
