Spirithorses schreef op woensdag 1 november 2006, 2:03:


Wat communicatie betreft heb je gelijk. Dit paardje woont nog maar 3 weken bij ons. Ik was heel zachtjesaan begonnen in de bak (buiten) en dat blijft ook nog even zo. We zijn tussendoor ook veel bezig met clickeren en dat gaat heel leuk. De laatste dagen is hij ook veel meer op mij gericht dan voorheen. We komen er wel. Ook bitloos.

Ineke

e m kraak schreef op woensdag 1 november 2006, 3:37:


Dat zijn oefeningetjes waar we steeds mee bezig zijn en dat gaat al heel aardig. We zijn nog steeds het meest bezig vanaf de grond. Soms zomaar een opdrachtje voor hem terwijl ik aan het mestruimen ben. En als de oefening klaar is steek ik beide handen in de lucht en zeg ´klaar`. Hij lijkt dit goed te begrijpen want hij gaat dan weer z´n gangetje ipv achter mij aan te kachelen met een blik van ´kan ik op één of andere manier nog wat lekkers verdienen?`

Ineke

Ineke Rentier schreef op woensdag 1 november 2006, 9:12:


Het bovenstaande is een reactie op wat Egon schreef:

Voor reguliere bestuurbaarheid gewoon mee uit wandelen nemen en aanstappen/halthouden belonend oefenen in de verschillende leidposities aan slappe longe (geeft de mogelijkheid hetzelfde ook op een paar meter afstand te doen) en later lange teugels. Die basis is nmm vrij lastig aan te leggen (duurt lang) en wordt meestal verwaarloosd hetgeen zich later wreekt. Ik ben tevreden als mijn paard halt houdt als ik HO zeg terwijl ik doorloop, en aanstapt terwijl ik pas een paar passen later volg (vandaar weer de longe met meer ruimtemogelijkheden) zodat duidelijk is dat de cue los van het volgen van mij begrepen is. Zelfde geldt voor de slingerdeslanger variant (aan lange teugels).

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks

Ineke Rentier schreef :

Welja, kwestie van Tijd en Geduld.
Ik rijd ook echt niet ieder nieuw paard al na 3 weken buiten, dus wat dat betreft heb je de juiste instelling, zo kom je er wel....

En ja, Egon, ik onderschat de veiligheid van de groep niet, sterker nog : Ik maak er gebruik van bij het 'de eerste keren bitloos buitenrijden' en neem dan altijd goede begeleidingspaarden mee, die rustig kunnen inwerken op het nieuwe paard. Ik haal het echt niet in mijn hoofd om zomaar alleen en onervaren in bitloos buiten te gaan rijden, daar is toch wat meer voor nodig.

Per paard een heel jaar, da's wat voor mij telt.
Pas daarna maak ik de balans op!
Greetz, Pien

hans van vliet schreef op woensdag 1 november 2006, 2:25:


Fijn voor je paarden dat ze op harde grond leven. Is erg goed voor de hoeven.
JUIST hier in het zuiden zijn de omstandigheden gunstig voor het onbeslagen lopen.
De hoef is in de natte winterperiode een grotere uitdaging dan in de droge maanden.

Wij wonen in het andalusische hartland en NietBeslaan sinds voor de opkomst daarvan in NL en onze paardjes hebben geen probleem met de galop over keien bijvoorbeeld. In het boek van Natuurlijk Bekappen figureren onze paarden en mijn Arabella zet haar poot op de voorkant, ook op deze site.
Je kan in het boek ook lezen dat voor F&I onze paardjes lieten ZIEN wat NietBeslagen kan.

De voorgeschiedenis van een individueel paard heeft zonder meer grote invloed op wat mogelijk is en hoe je dat eruit kan halen. Daar is geen standaard antwoord voor.
Net als met een probleemhoef is dit niet iets waar je met de kennis en ervaring van een kursus voldoende beslagen mee ten ijs komt.
Dit laatste is DE valkuil van zelf het onderhoud doen. Ken je grenzen.
Ik heb hier een locale smid met behulp van de spaanstalige info van Marjorie Smith, barefoothorse.com , bijgeschoold en vraag hem als ruggesteun.

Je zal bij het blootsvoets gaan merken dat jouw paarden veel terreinwaardiger worden. Ja, ze voelen waar de op lopen en worden daardoor wat voorzichtiger bij het neerzetten van de pootjes doch ze halen ook vertrouwen uit de zekerheid van de mogelijkheden die hun eigen voeten hebben.
Veel succes Hans,

HC