marianne laenen schreef op zondag 12 november 2006, 16:36:


Niet fijn he, zo'n rit... En daar heb je je dan op verheugd!
Ditzelfde ook eens meegemaakt. Met een grote groep manegeruiters die graag eens het Dwingelderveld wilden zien. Dus ze kwamen met grote veewagens en er werd een heleboel uitgeladen. Pony's, paarden... stuk of 15. De eigenaar van de manege erbij, met een ietwat nerveus groot donker paard. Hij en ik zouden voorop rijden.
Het was een gemengde groep, er zaten redelijk jonge kinderen bij, op kleine pony's.
Het is een half uurtje stappen naar het échte bos, dit langs stille wegen met brede bermen. Vóórdat we het bos konden bereiken ging het al fout.
Niet met de kinderen, maar wel met mijn mede-voorruiter. De eigenaar dus!
Hij had dit paard totaal niet onder controle, paard schrok van iedere zeldzame auto die passeerde en sloeg steil achteruit in geval er een takje of zo tegen de benen aankwam..
Omdat dit paard zo duidelijk helemaal niet gewend was aan buitenritten, zeker al niet met een grote groep, stak ie de hele boel aan. Alles werd wat dribbelig en nerveus, zelfs die van mij had er duidelijk de balen van.

Draven of galopperen is geen optie in zulke gevallen. Het enige wat je kunt doen is rustig blijven en kalm proberen door te stappen.
Dat is gelukt, tot in het bos. Voorpaard sloeg wederom flink uit en raakte het hoofd van het paard daarachter. Gelukkig niet op het vlees want hij sloeg, met ijzers natuurlijk, het hoofdstel in 2 stukken!! De eigenaar daarvan, ook een vriendin van mij werd flink kwaad. En ik ook. Levensgevaarlijk en onverantwoordelijk om zo'n paard mee te nemen! Zeker als je de eigenaar bent van alle pony's daarachter en je eigen (les)klantjes! Dit paard had heel gemakkelijk zo'n kind dood kunnen slaan.
We hebben dit paard helemaal achterin geplaatst. Gelukkig had de eigenaar dáár tenminte geen problemen mee.
'n vriendin en ik zijn voorop gaan rijden en hebben een flinke rit gemaakt.
Weliswaar stappen tot in den treure... want sommigen konden zelfs niet behoorlijk draven. Om nog meer ongelukken te voorkomen zijn we dus blijven stappen.

Alles is verder zonder ongelukken en heel op dit terrein aangekomen. In mijn eigen keuken heb ik toen een 'stevig' gesprek met de eigenaar van die manege gehad.
Bleek trouwens ook nog dat dit paard slechts een 3,5 jarige was, geen ervaring had en nét ingereden!!! Hij dacht dat het een goede ervaring zou zijn voor zijn paard.
Hoe dom en onverantwoordelijk kun je wezen!!!

Resume: ik doe het nooit meer! Buitenritten met een klein groepje gelijk gestemden, prima. Maar nooit meer met een voor mij totaal onbekende manegeclub!

Groetjes,
Wil.

jacqueline postmes schreef op zondag 12 november 2006, 17:06:


Kan ik me wel voorstellen! Hebben we het al over al die niet-opgevoede en loslopende honden gehad??

Cedric Coucke schreef op zondag 12 november 2006, 16:03:


Hoi Cederic,

Je schrijft helaas niet waarom deze dame denkt dat ze er maar een eind aan moet laten maken naast het feit dat ik niet weet wat je persoonlijk wel of niet aan kan....dus het wordt wat moeilijk te beoordelen.

AIs het vanwegen een redelijk normale hoevenoorzaak is die je denkt op te kunnen lossen dan zou ik me zeker niet opdringerig voelen om het aan te bieden haar te helpen.

Ervaringen van feitelijk afgeschreven paarden kan je hier zat lezen denk ik, al schrijft niet iedereen over dit soort zaken (doe ik ook zelden).
Maar hier ook laatst weer een dame die het niet meer zag zitten en aan de slacht zat te denken.
2 jaar lang al een kreupel paard en al verschillende hoefsmeden , had alles al geprobeerd behalve.....
Ze kent onze paarden en degene die ik normaal gesproken bekap en onderhoud.
Dat is natuurlijk een voordeel omdat ze ziet hoe die paarden er bij lopen.

Nog maar 2 keer heb ik dat paardje bekapt maar al meteen na de eerste keer snapte deze dame er niks meer van, ze zag haar oude paardje weer terug zoals het altijd gelopen heeft voordat het kreupel was.
Ze is nu dus mijn boek aan het lezen

Beslist de moeite waard dus !
Het is juist de voldoening zo'n paard te kunnen helpen dat ik andermans paarden bekap, dat geeft zo'n goed gevoel dat de gedachte aan te opdringerig daar niets bij is.
Bij mij althans.

Niet aanbieden...en je blijft er misschien nog heel lang over nadenken als het paard toch naar de slager is gegaan.....had ik het maar.....

Gewoon doen dus nmm.

Nick

Tuurlijk voel ik me verantwoordelijk, maar het loopt nu aardig in de papieren en het beheerst ons leven behoorlijk. De pony is trouwens van mn zoon en ik voel me nl ook verantwoordelijk voor mn zoon.
Ik ben altijd van plan geweest om de pony weer op de rit te zetten(zie 1e bericht, deze topic) voordat ik hem zou verkopen, maar het paard moet toch een keer gaan meewerken en dat doet ie niet. Verkeerde aanpak? Dat kan, dat vroeg ik jullie dus! Wat zou nog kunnen helpen, wat de kans op een normale verkoop zou vergroten? Krijg ik een verantwoordelijkheids-verhaal!
Ik voel me zo verantwoordelijk dat ik hem niet durf te verkopen! Wat doe ik een ander aan! Qua medeleven naar de pony ben ik wat nuchterder hoor, sorry!
Ik rijd bijna 5 jaar boomloos, 2 jaar bitloos en vol overtuiging ijzerloos en de paardjes staan 24/7 buiten met schuilstal maar dat heeft bij deze pony niets met zn gedrag te maken. NH-mensen zijn hier i/h oosten dun gezaaid en ik moet al jaren in de verdediging over mn rare zadels, geen bitten en mn zielige natgeregende paarden. Julie zijn niet veel anders, get real!
Als ik naar mijn vermogen alles heb geprobeert, dan mag ik ergens een punt achter zetten. Dit is de 1e pony waarbij dit op deze manier gaat en het doet ons veel verdriet. Hij kan de wereld bij ons krijgen, maar hij heeft blijkbaar andere behoeftes.

Pfff ik ben nu klaar met verdedigen hoor, bedankt voor de 'tips'

Hoi,

Voor de mensen die eens met hun paard(en) willen kamperen is dit een hele leuke plek. Lijkt mr ook een prima plek voor opfok.
groet,
Simon

Hi guys,

En ja jullie hebben eigenlijkvgelijk,ik ga er morgen naar kijken,ik wil echt helpen en voel dat ik genoeg bagage heb om dit aan te kunnen.
Alvast bedankt op voorhand!!!

Gr.Cedric

Nick Altena schreef op zondag 12 november 2006, 17:34:

Anita schreef op zondag 12 november 2006, 17:55:


Ik had nog niet gereageerd maar zag uit je voorgaande bericht dat je je juist wel verantwoordelijk opsteld.
Een probleem paard wil je niet verkopen zoals ik het begrijp maar je weet niet hoe je het probleem op kan lossen.
Voorop gesteld wel een voorwaarde:
Nmm. .... als het niet klikt moet je niet door blijven gaan.
Verstandhouding onderling moet goed zijn, anders wordt het zowiezo niks.


Ik zou de punt er pas achter zetten als je ook de andere vorm van training hebt geprobeerd....ja idd....dat clickeren.
Velen zien dan een totaal ander paard tevoorschijn komen dus ook jou zou ik aanraden dat toch een poos te proberen.
Maar dan wel goed aanpakken , dus je er echt in verdiepen en niet zomaar wat proberen.
Ik vrees als het werkelijk aanslaat....dat je dit paard niet eens meer kwijt wil

Succes,
Nick

Cedric Coucke schreef op zondag 12 november 2006, 18:12:


Goed zo Cedric! Go for it!
Met niets doen beland ie zeker in de je-weet-wel....

Succes!

Wil

@Eddy.
Goed dat je daar over nadenkt. Een paar jaar terug zijn er aan de zuidkant van de Sierra Navada overdag in mei een paar NL-toeristen doodgevroren.

Als vuistregel is elke 150 meter omhoog 1 graad temperatuur omlaag.
Overdag met veel zon ligt dit anders, vandaag 23 graden luchttemperatuur hier doch afgelopen nacht -2...
De nabijheid van hogere bergen of de zee en de combinatie van beiden is van doorslaggevende invloed. Wij zitten op hemelsbreed 40 km van zee doch wel met een bergmassief er tussen.
Op koude (en warmte) echter kun je je in principe voorbereiden, op water en graasgelegenheid onderweg veel minder.
Je kan hier en nu jezelf en je paard onderweg niet zonder hulp van derden redden. Er is geen water en groen genoeg.

@honden
hier zijn legio knap agressieve erfhonden en het is normaal dat je jouw paard leert daarmee om te gaan

HC

Cedric Coucke schreef op zondag 12 november 2006, 18:12:


Fijn dit te lezen Cederic.
Bereid de dame er wel goed op voor dat het wel een jaartje kan duren alvoor het allemaal weer redelijk goed is.
Hoeft niet natuurlijk....maar het kan wel (soms zelfs wel langer!)
Het zal dan van betreffende dame afhangen of je al dan niet je kunsten kan vertonen :)

Nick

Anita schreef op zondag 12 november 2006, 17:55:


Alsof het iets bijzonders is om een dier op de juiste manier te houden en mee om te gaan. Elk verantwoordelijk en denkend mens zou dit als normaal moeten beschouwen.
Maar nee, dat heeft inderdaad nog niks te maken hoe het paard met jou omgaat en hoe jullie band is.

Hoe kunnen wij nou in godsnaam weten of jij een verkeerde aanpak hebt met je pony,. Als ik je berichten lees en er nog een beetje tussen de regels bij denk , vermoed ik van wel. Zeker weet echter niemand dat zonder je bezig gezien te hebben.
Vandaar mijn vraag of je op het aanbod van Conraad in bent gegaan.
Ik vermoed dat hij een van de weinigen is die je kan helpen, maar dat zal hoogstwaarschijnlijk niet in 1 sessie lukken. Dus ja, zal wel geld kosten......
Maar na een eerste bezoek weet je wel of er iets aan het dier is te veranderen. Je kunt dan altijd besluiten of je hem naar de slager brengt of een paar trainingen wilt meemaken.
Piet

Nick Altena schreef op zondag 12 november 2006, 18:29:

Probeer zoveel mogelijk druk aan de toon van de hoefwand weg te halen Cedric. Maw haal zoveel als dat je verantwoordt lijkt hoefwand weg tot in de witte lijn. Rasp verticaal. Ik weet niet hoe accuut de bevangenheid is natuurlijk, maar mogelijk dat er vocht door de witte lijn naar buiten geperst wordt.
In ieder geval: zorg voor lage hielen en zo makkelijk mogelijke afwikkeling.
Denk aan pads van KC La Pierre, laat alleen hooi eten, zet het paard buiten en probeer met pads 20 minuten te wandelen.
Piet

feby van den hoven-mennens schreef op zaterdag 11 november 2006, 19:23:


Uhh, bij 1 op de "hoeveel" kwam deze complicatie ook al weer voor?
En hoe lang werd PZP ook al weer gebruikt ?
Softenon was ook getest en goed bevonden. Daar was toch niet iedereen blij mee, zeker de gebruikers niet.

Nils en Olly

Inderdaad.


Met dit paard kan ik inderdaad niet omgaan en ga ik dus VERKEERD om. Ik put de meeste moed uit de wetenschap dat ik van dit paard weer wat zou kunnen leren.


Het mag heus wel geld kosten., maar niet op de huidige manier. En oke, Conrad is dus volgens jou de aangewezen man. dankjewel.

marianne laenen schreef op zondag 12 november 2006, 16:36:


Maar je hebt binnenkort vergelijkingsmateriaal