marjolijn schreef op woensdag 6 december 2006, 10:47:

Bedankt voor jullie reakties lief dat er mensen met me mee denken...

Dat mestonderzoek komt eraan (wachten op drollen)hoop dat dat het is dan weet je tenminste een oorzaak,want vorig jaar was ze gewoon dikker de winter in gegaan en dat voelt toch beter aan dan dit en anders toch ook bloed laten checken door veearts.De situatie is ook zo dat er 3 andere paarden(niet allemaal te gelijk) bij ons in de paddock erbij zijn gekomen;daar we eerst met zn drieen stonden en dit geeft ook wat stress daar ze de laagste in rangorde is,maar nu met onbeperkt kuil/hooi moet ze genoeg binnen krijgen vorig jaar hetzelfde voerpatroon alleen toen slobber erbij.Tandarts ben ik ook an het regelen want die moet komen voor me andere paardje zoieso.
Toch ook weer veel denkwerk met een wat ouder paardje

Tot Schrijfs,

Milena
De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Ilona Kooistra schreef :


Goed: Nog een :
Ik houd niet van zuivelprodukten, ik vind yoghurt vies.
Toch mag ik aannemen dat ik verder gezond ben, ik eet gewoon iets anders. (ik ga nu even niet de discussie aan of volwassen mensen wel melkprodukten zouden moeten eten) .

Maar ik kan kiezen. Het paard heeft geen keuze, zoals Marjolijn zegt.

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 10:09:



Ik lig een 100 berichten achter, maar vind het een buitengewoon vruchtbare discussie. Het is een fundamenteel vraagstuk en jullie zwepen elkaar op met bewijzen te komen en je er beter in te verdiepen. En in die zin heb je veel aan José te danken Frans, besef je nu misschien nog niet maar dat komt nog wel. Of je ook maar één vitamientje van haar overneemt, dat maakt niet uit, de dialoog is interessant en verdiept kennis.

Groet, Michiel

CooLLady schreef op woensdag 6 december 2006, 12:44:


Nou die stress kan een enorm belangrijke factor zijn. Het maakt dat niet uit wat je erin stopt. Je kunt het dan zelfs beter niet overdrijven, het heeft geen nut en vooral met haar bevangenheid-verleden doet het waarschijnlijk meer kwaad dan goed.

Wat betreft het wormenmestonderzoek: als er een lichamelijke aanwijzing kan zijn dat het paard last heeft van een wormeninfectie (bv vermageren), is het niet wijs om alleen maar op het mestonderzoek te vertrouwen. Dat mestonderzoek is vooral echt bedoeld voor paarden die gezond zijn, om te kijken of het wel nodig is om te ontwormen.

In een twijfelgeval zou ik dus inderdaad liever ook het bloed na willen laten kijken.

Maar goed, ik vind het niet gek dat een paard afvalt als er andere paarden bij komen. Maar de traanogen zijn wel een teken dat er iets wellicht niet goed is.

marjolijn schreef op woensdag 6 december 2006, 12:42:


Kan. Waar ik naar toewil is dat het gewoon geen nut heeft om dan maar een hele coctail aan supplementen aan het paard te geven.

Vraag tien paardeneigenaren welk supplement het paard nodig heeft, en de een komt met mineralen aan, de ander met knoflook, etc. En dat terwijl het paard weegbree wil? En niemand een clue heeft wat er dan precies in weegbree zit? Het is gewoon maar lukraak iets in het paard proppen, zonder te weten hoe of wat. En dat is waar ik me druk over maak.

Als jij een ijzertekort hebt krijg je misschien wel trek in appelstroop, daar schijnt veel ijzer in te zitten. Maar dan komt jouw baasje aan en geeft je geen appelstroop, maar een knoflookkuur, en een doos met vitamine D. Heb je veel aan he?

Vandaar mijn idee: Doe niets. Geef gewoon hooi. Kijk hoe het gaat. Niemand hier is helderziende dus je kan vooraf niet weten of en zo ja, wat, je zou moeten toevoegen. Lijkt het niet goed te gaan, kijk dan waar een gebek aan is, en voeg dat toe. Prop gewoon niet lukraak maar van alles in het paard onder het mom van "baadt het niet dan schaadt het niet". Het schaadt wel!

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 12:55:


ach gossie, had je nou maar een goede spellingscontrole gemaakt he??? lol!

Deskundigen

Dit is niet helemaal waar Frans. Dat ligt gewoon aan je BMI. Zodra je BMI te laag wordt, wordt de kans op nadelige effecten daarvan even groot en op een gegeven moment zelfs groter dan bij een te hoog BMI. En zo laag moet je BMI niet zijn voor een slecht effect.

jose schreef op woensdag 6 december 2006, 12:43:


Volgens mij niet. Ga eens kijken bij volkeren die nog vrij natuurlijk leven. Ze doen het heel goed op wat de natuur te bieden heeft, terwijl het wat voedingsstoffen betreft bij mensen veel precieser komt dan bij paarden, want wij mensen kunnen maar weinig vitaminen zelf maken, zijn slecht in het goochelen met eiwitten, etc. Toch lukt het perfect! Niet te dik, niet te dun (hoewel wij ze naar onze maatstaven wat dun vinden), ziekten als diabetes komt niet of nauwelijks voor.

Wanneer gaat het fout? Wij mensen leren als kind al snel een zoete smaak aan, de fles Roos-vicee staat gelijk al klaar (jaja, want daar zitten vitamientjes in!). We proppen onszelf vol met krachtvoer (inderdaad, de beruchte Mac waar alles in zit wat je nodig hebt), strooien kwistig met het hele arsenaal van het kruitvat, en sindsdien vechten we tegen overgewicht, lijdt de bevolking aan diabetes, etc. Maar nooit eerder hadden we zoveel supplementjes ter beschikking.

Leerden we er nou maar iets van, maar ook dat duurt lang. Het is nog niet zo lang geleden dat goedbedoelende afgezanten van onze welvarende westers wereld naar de "primitieve" landen gingen, en de mensen daar gingen vertellen "gatver, van geroosterde sprinkhanen kun je niet leven! Jullie zijn ook veel te dun. Moet je die mannen zien, net gratenpakhuizen! Hier, probeer deze chocoladerepen eens. Behalve het mooie zilverpapier voor in je oren kun je de inhoud ook goed eten. En probeer eens de aardappelen te verbouwen, daar kun je frieten van bakken! En als jullie braaf zijn en hard werken willen we jullie specerijen wel ruilen voor een pot met mineraaltjes en vitamientjes".

Ik zie wel wat analogieen zoals we nu met onze paarden bezit zijn. Hun eten, hooi, is iets dat voor mensen zo onverteerbaar is dat we weigeren te geloven dat paarden er van kunnen leven. Dus wennen we ze, liefst als veulen al, aan de brokjes. En als dan hun smaak,voorkeur en darmflora is verpest, zeggen we: zie je wel, van hooi kunnen ze niet leven! We voeren ze zo vet dat we schrikken als we een normaal paard zien, want dat zijn we niet eens meer gewend, zo "dun" als die zijn. En als dan de beruchte welvaarsziekten opsteken, zoals diabetesachtige problemen, staan we gelijk weer klaar om nog meer voedingsstofjes aan het paard te geven, in plaats van te onderkennen dat we die ziekte zelf hebben veroorzaakt met onze overdaad aan voedingsstofjes.


Een paard kan ook prima zonder weegbree leven, dan gaat hij ook niet dood.


Tuurlijk. Maar dan moet je wel bedenken dat onze huidige eetgewoonten ertoe leiden dat we vreselijk veel antioxydanten nodig hebben. IJzersupplementen? Vertienvoudig je behoefte aan anti-oxydanten maar, om maar eens iets te noemen.


Het is er wel, maar er is gewoon weinig belangstelling voor. Ook hier op het forum merk ik weinig behoefte om nu eens echt te kijken naar een tabel met de ingredienten van gras, en dan eens precies aan te wijzen wat er dan te weinig in zou zitten voor paarden. Het is gemakkelijker om te zeggen "nee hoor, van gras kan hij niet leven, dat bestaat niet!". En dan wordt je nooit iets wijzer, alle onderzoeken ten spijt.

Groeten,
Frans

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 12:20:


Sowieso vernielt elke vorm van grondomkering het bodemleven. Onder het gras van de wei is een zeer complexe machine bezig om van afgestorven materiaal humus te maken. Op elke diepte zitten "onderkruipsels"die bij min of meer zuurstof zullen afsterven.
Er is een woord voor 'meer opbrengst willen hebben dan zonder bijmesting de grond kan leveren' . Dat woord is 'landbouw.' Een bos groeit vaak op een arme grond met een heel dunne teellaag en toch hoeft niemand daar elk jaar dierlijke of kunstmest op te gooien en wordt nooit geploegd. Het is in evenwicht. Alles wat uit de bodem gaat komt er uiteindelijk ook weer in, met tot gevolg reuzen van bomen.
Maar gezien we niet in een ideale wereld leven moeten we proberen de humuslaag in stand te houden door er zoveel bij te gooien als er uit gaat. Duidelijk is dat kunstmest geen humus levert en het toedienen daarvan zoals ik in een eerder bericht zei heefdt het uiteindelijke gevolg een onvruchtbare bodem, ook al is het de best mogelijke grondsoort. Je zal dus ook je wei moeten bijmesten omdat de paarden er gras, wat normaal tot humus zou terugkeren, vanaf vreten.
Als dank geeft het paard er hele geconcentreerde meststof voor terug. Helaas voor ons is dat niet mooi gelijk over de wei verspreid maar valt het op hoopjes. Vandaar mijn liefde voor een verzamelpunt waarin het zelfde bodemleven , aangevuld met een massa compostwormen, het werk doet wat normaal in de wei zou moeten gebeuren.
Ons voordeel is dan dat we de kant en klare humus keurig in een millimeter voor millimeterlaagje over de wei kunnen verspreiden. "Dust to dust, ashes to ashes" :)
Om op je vraag antwoord te geven Pien.
Een boer zal wel uitkijken dat hij niet dieper als de dikte van zijn teellaag ploegt. Bij een goede grond is de bovenste laag vruchtbare bouwgrond met daaronder zand
Diepploegen wordt hier gedaan om de afwatering te bevorderen. Door het constant ploegen op een zelfde diepte komt er een "zool" in de grond. Een verdichte laag, ontstaan door het gewicht van de ploeg. Om te voorkomen dat hier water op blijft staan breekt een boer deze laag. Het is dus niet echt ploegen, maar meer het breken van die laag.
Of het moet zijn dat een boer op zulke zware klei zit dat hij liever een iets "lichtere" grond teelt, in dat geval wordt er wel eens wat grond van onder de bouwlaag naar boven gehaald.

Piet

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 11:59:


Kijk naar het verschil , wat ik hier gezien heb. Met geinjecteerde drijfmest[waar laatst een artikel over verscheen dat dat nou juist zo slecht is voor de bodem] krijgt het koeiengras een groeispurt , waardoor andere soorten verdreven worden. Met de gedroogde kippenmest die je op het land strooit niet , dus andere soorten gras hebben veel meer kans. Je krijgt een veel gelijkmatiger grasgroei , en met de mest die ik er nu opgooi heb ik spontaan ook geen last meer van plassen water op het land?!!! Ik neem aan dat de toplaag op een een of andere manier toch doorlatender is geworden zonder om te ploegen oid.
De mest die ik er nu opgooi schaad het bodemleven nou juist niet , of zou dat een verkooppraatje zijn?
Ik zie wel dat als ik de wei leegschep , er veel bodemactiviteit onder de drollen is , van allerlei gedierte.
En ik weet wat ik erop gooi! Geen beenderenmeel wat in vele kunstmestsoorten als mineraal toevoeging gebruikt word, nee , maar wel de hoeveelheid mineralen die de grond hier nodig had volgens het bodem onderzoek.
Ik heb ook nog steeds veel onkruid in de wei staan , ook brandnetels en weegbree , varkensgras , zuring boterbloemen , klaver en veel hondsdraf aan de randen langs de houtwal, en nog veel meer waar ik de naam niet van weet .

Wat ik verwacht van het 'zeewater' is dat er nog meer verschillende soorten gras de kop gaan opsteken , omdat er een grotere en gevarieerder aanbod van mineralen op het stukje land komt.Daardoor zouden de paarden ook een gevarieerder aanbod van verschillende grassoorten ,dus mineralen,hebben inplaats van alleen maar het sterkste gras met die bepaalde hoeveelheid en variateit van mineralen. Of zie ik het verkeerd?
Het was inderdaad kort door de bocht om te zeggen dat het gras mineraalhoudender zou worden van het zeewater , daar heb je zeker gelijk in Frans!

Gr Esther

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 13:17:


Nou, tijd dus voor het weegbreeverhaal over supplementen, Frans.... :)* Want ik ben het wel met je eens, al blijf ik dat Konikpaardenweegbreeverhaal in mijn achterhoofd houden, vergeleken met het omheindegecultiveerdegrasland verhaal.

Pien

Piet schreef :


Doet me denken aan de drijfmest.
De inhoud van onze wc en dús de Mc Donaldinhoud van ons en onze cursisten ligt hier weer op het land....
Wij zijn niet aangesloten op de riolering.


Ja, dát hier weer wel : Alles staat op het moment vol met groenbemesters. Is dat bij jullie ook zo?

Pien