Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 15:38:


Mwa, tot op zekere hoogte. Ik schreef WEZENLIJK en misschien had ik "dezelfde SOORT" c.q. species moeten tiepen. We mogen niet vergeten dat we het over normaalcurven binnen normaalcurven hebben, en een ontiegelijk uitgebreide Venndiagram waarin veel op elkaar reageert.
Voorbeeld: als jij een hele zooi nitraat over je gras gooit, wat zie je dan gebeuren? Maakt dat verschil of niet?


Je stapt wel weer over mijn vegetatiekundige benadering heen.


Je bent het er dus mee eens dat het om kwaliteit gaat, niet om kwantiteit. Nou is het verwarrende dat de brokjesverkopers daar ook aanhanger van zijn en beweren kwaliteit toe te voegen in hun brokjes.

Blabla! , Egon

Wil schreef op woensdag 6 december 2006, 14:06:


Het is in feite niet anders dan clikkeren Wil.
Het mooi is tevergelijken met de Y es, de aai over de bol met de voerbeloning.
Wat ik mooi vind is dat Conrad daar op een heel andere manier gekomen is. Vanuit zijn Monty instructie opleiding gecombineerd met Dorrance invloeden en de gedachte dat een paard meer voor je doet met een beloning dan door te straffen heeft hij zijn eigen methode ontwikkeld.
Omdat ik hem proefondervindelijk toch kon laten zien dat een paard meer doet, (nog sneller leert) voor een voerbeloning, zijn we samen deze 2 methodes in elkaar aan het vlechten. Ik denk dat dit de ideale trainingsmethode, speciaal op paarden toegesneden, wordt. Maar goed, kapsones heb ik m'n hele even al :)
Simpel, zonder welke grofheid dan ook, zeer motiverend voor een paard,
gebaseerd op lichaamstaal.

Omdat je toch werkt met , -weliswaar minder dan een "ons"-,aanhoudende druk was het voor Shiny "a real shocking" ervaring. Waardoor hij helemaal in de war raakte. Dit kwam echter omdat hij z'n hele verblijf bij mij niet de minste druk gevoeld had. Een 'normaal' paard ziet het als een zachte vraag, die bij beantwoording onmiddelijk wegvalt, begeleid door een moooi (y es) en een kriebel over de bol ( voerbeloning)

Piet

Els Kleverlaan schreef op woensdag 6 december 2006, 15:57:


Ik heb jarenlang zo'n dieet moeten volhouden om van mijn glucosewisselingen af te komen, duurde eigenlijk behoorlijk lang (meer dan 2 1/2 jaar), en het is min of meer verdwenen toen ik mijn bedrijf verkocht en met paarden begon. Meer beweging? Minder stress? Nu eet ik weer "normaal", hoewel ik heel erg suikerhoudende dingen (ijsjes, frisdrank) praktisch nooit meer nuttig, en heel ver uit de buurt blijf van zoetstoffen (gatver, dat aspartaam zit tegenwoordig in veeeeel producten). Maar met mensen-dieeten hou ik me eigenlijk niet meer zo bezig.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op woensdag 6 december 2006, 16:00:


Nou, de planten die er staan zullen niet wezenlijk van samenstelling veranderen, ze groeien harder of juist minder hard, maar uiteindelijk gaan er andere planten groeien die zich erg prettig voelen bij het nitraatgehalte dat daar ligt.


Ja, natuurlijk krijg je andere soorten als je de bodem verandert. Maar daar ging het nu toch even niet om?


Yep, Net als McDonalds. En eigenlijk iedereen die wat te verkopen heeft.

Groeten,
Frans