Nils Vellinga schreef op donderdag 14 december 2006, 22:53:
> Ans Jondral schreef op donderdag 14 december 2006, 22:32:
>
>> Nils Vellinga schreef op donderdag 14 december 2006, 22:19:

> Sinds je daar meer mee bezich bent duikt ie ook niet meer naar
> ieder sprietje.., Heerlijk hè, aktief ontspannen uit rijden :)
>
> Nils en Olly
Dus jij bent er wel bewust mee bezig?
Maar hoe pak je dat dan concreet aan?
Bijvoorbeeld hoofdhouding alleen al. Laat je hem lang/laag of heb je contact en vraag je dat hoofd omhoog?
En voltes. Echt scherpe bochten kom je niet tegen op wandeling. Ga je dan bewust wendingen vragen waar er geen zijn? Al zigzaggend over de weg?
En in plaats van te genieten van de omgeving, constant bezig zijn met je paard, bezig houden met allerlei oefeningetjes?
Het lijkt me toch niet vanzelfsprekend hoor.
Wandelen is toch ontspannen, 'dressuurdingetjes' vind ik inspannen.
Zo gaat een heel deel van de charme van 'buitenrijden' verloren, lijkt mij.
Ik weet nog niet hoe ik dat concreet ga aanpakken. Toch maar verplicht toertjes rijden op de wei? En wat op wandeling, mag ik dan ook niet meer 'passagier' spelen. (Is nochtans heel leuk

)
Pff, ga blijkbaar toch wat dingen moeten veranderen.
Ans