Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 21:56:
> "Verhinderen zonder te verwijten" is een machtig principe (ook
> bij mense kinderen). Jij bent het grote kalme vriendelijke
> voorbeeld die niets toe staat wat niet kan. Daar gaat een grote
> kracht vanuit. Een paard dat nog maar denkt aan toehappen kan
> hierin al gecorigeerd worden. Je bent hierin net zo allert als
> nodig is. En dan corrigeer je niet vòòrdat er iets gebeurd is
> welnee je corrigeerd de intentie om toe te happen. En dat heeft
> een slim paard nodig. ...Knip...
Kijk daar loop ik nu tegen aan:
Parelli heeft mij geleerd pas in te grijpen NADAT het paard de fout heeft begaan!
Parelli wil dat het paard zelf verantwoording neemt en nadenkt. Jij en b.v. Pien vinden dat ik al moet reageren VOOR Mike de fout begaat.
Dat kan ik vaak wel, ik kan MIke aardig lezen maar
Parelli heeft het me afgeleerd.
Dus ook jij vind dat ik zodra ik iets aan zie/voel komen wat fout is al in moet grijpen?
> Grappig ik probeer Jur juist zover te krijgen dat hij voor me
> wil lopen. en als hij naast me komt weet ik dat hij zich zeker
> voelt en er zin in heeft en zijn we samen blij. Zo was hij de
> eerste maand niet, toen wou hij weg van me, zocht zijn
> zekerheid ergens voor me, trok naar andere paarden toe zodat ik
> hem haast niet kon houden. Nu zijn de meeste paarden extra
> onzekerheid voor hem en peikert hij er niet over bij me weg te
> gaan, ook al komt er een hele kudde bekende paarden van onze
> stal langs. Kijk zo'n vertrouwen krijg je niet met meppen en
> ontevredenheid uitstralen.
Kun jij verklaren Michiel waarom Mike een paard voor zich loopt op te jagen maar zodra hijzelf voorop mag overal bang voor is? Zou het kunnen dat hij helemaal niet echt bang is maar uitprobeert of ik dan de leiding vanaf zijn rug neem?
>
> Ook hierbij "verhinderen zonder te verwijten" waarbij ik het
> rondje draaien om weer voorop te komen ook onder reken. En veel
> waarin hij altijd de klos is, het druist tegen zijn karakter
> in. Als je focus ligt op succesvol wandelen en verhinderen van
> alles wat dit bedreigt. Dan reageer je toch anders dat met de
> focus op achter blijven lopen. Snap je?
Ja dat snap ik wel... Maar weet nog niet hoe ik dat succesvol wandelen moet in gaan vullen... Van
Parelli heb ik dus geleerd om als een paard je voorbij probeert te lopen met de leadrope verticaal te ‘helicopteren’ dus draaien. Meestal is dat genoeg om Mike weer wat terug te laten vallen. Doet hij dat niet loopt hij zelf tegen het touw aan. Maar ik ben sceptisch over het effect op Mike als ik dit nou eens bij iedere wandeling zou volhouden, en dan heel erg gericht en consequent. Ik weet niet of dat het muntje bij mIke laat vallen. Rondje draaien ken ik ook als manier maar dan moet er niets aankomen rijden en in het bos kan het bijna nergens omdat er geen ruimte voor is naast het vaak smalle ruiterpad... Merk ik dat Mike weer voorbij probeert te lopen en komt er net een andere weggebruiker aan kan ik niet voor dat rondje kiezen begrijp je? Dan blijft het zwaaien met het touw over toch? En misschien moet ik even iets recht zetten: dat zwaaien doe ik niet gericht op Mike zijn hoofd! Zo leert
Parelli het ons ook niet. Het paard loopt er als hij het negeert ZELF tegenaan!
Stel dat Mike na tig keer zwaaien of omdraaien nog niet reageert zoals bedoelt kan ik hem dan ‘voor straf’ niet juist een end achter me sturen? Paarden sturen in een kudde ranglagere toch ook wel eens weg als ze het te bont maken? En reken maar dat het ‘gestrafte’ paard dan WEL weet waar het om draait!
Warboel
