ebby schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:48:


Het boekje dat ik las, was groen, kleine pocket en in het nederlands.
Met foto's.
Hij heeft meer boeken geschreven.
Ik vond juist de verklaring er achter, waarom en hoe alles zo was als het was en zo gekomen.............veel zeggend.
Net als dat jij probeert te verklaren waarom je het zo ziet.
Het maakt een mens wijzer, toch?



De horsewisper/paardenfluisteraar is een roman.
Monty Roberts heeft daar verder niets mee te maken, behalve dat hij Robert Redford advies heeft gegeven hoe hij er als een echte cow-boy uit zou kunnen zien.
Ik zelf vond het boek en de film erg tegenvallen.
Het boek is trouwens ook in het nederlands verkrijgbaar.
Lys zegt me niets, ken het boek niet , weet ook niet van wie het is.


Aan de eerste mis je niet zo veel, is een roman.


Misschien , misschien niet.

Lisalill is ooit gedwongen een wormenkuur te nemen.
Zij was toen nog een veulen, als klap op de vuurpijl heeft ze toen teveel binnen gekregen en werd doodziek.
Haar moeder is ook argwanend tegenover mensen.
Die twee dingen samen hadden haar tot een "aggressief", jong paard gemaakt.
Het kon twee kanten op gaan, gedwongen onder het zadel brengen of een gek vinden met alle geduld en tijd van de wereld.
Die wilde proberen het beste in dit paard omhoog te brengen.

Die gek ben ik geworden.

Ik weet waarom ze bokte en steigerde.
En ik had de tijd, de rust en geen gevoel van verliezen als we zonder iets te doen weer de paddock uitgingen.

We kunnen niet "negatief" de paddock of bak uit.
Er moet een moment van rust of toenadering zijn...........positief en vriendelijk voor beiden afsluiten.

Zij heeft geleerd, ik heb geleerd.
Zij dat niet alle mensen iets slechts willen of persè aan haar mond willen zitten.
Ik dat zij een heel mooi dier is, beetje jalours nu ze weet dat we samen wat hebben, beetje opstandig af en toe..........maar ze heeft ook lef gekregen, moed en vertrouwen.
Ja, ze is nog eigenzinnig en èènkennig (kan goed merken als een ander in haar box is geweest, dan is ze beledigd, draait haar kont naar me toe en ik zal eerst lieve woorden moeten zeggen en haar hier en daar krabben).
Maar er wacht haar een goed leven.............met mensen.

Vandaar dat ik ook zei, ik heb niet eerder voor haar betaald dan dat ik wist dat zij mij ook accepteerde.
De join-up met mij wou.
Zij had de vrijheid te weigeren.
Voel me dan ook zeer vereerd.

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:50:
Had al het eea bij mijn reactie geschreven, hbe geen zin om het nog een keer op te schrijven.
Klopt, was in die periode ook vrij verwarrend bezich.Is gelukkig goed gekomen (met mijn verwarring die nu grotendeels weg is, ben nog steeds wel aan het experimeteren maar verminder het stukken :) ) als met dei Join-up. IN het begin snapte ze het niet echt maar ik had vrij snel genoeg van rennen (conditie nul en teon werd het dus iets anders.
Pieter Baalbergen, gunst, nooit van gehoort. Maar het is dan ook maar de enigste keer dat ik dit heb gedaan. Het heeft ook wel ietsjes weg van wat Voest doet met zijn grondwerk. Maar die imiteerd meer de join-up van robberts en wil het (als ik zijn boek goed begrijp) dagenlijks doen...

Weg jagen vind ik iets anders dan join-up. Als een paard vlak bij mij staat te springen jaag ik hem ook weg, tot op veilige afstand en dan mag het daar gerust gaan rennen, bokken, springen.
Hmm, ik weet neit of ik te snel geoordeelt heb. Wel iets te snel en het in mijn eerste reactie niet goed uitgelegd maar ik heb niet onbedacht gereageerd. Ergens wel onbedacht geweest: ik heb niet heel zijn methode uitvoerig bestudeert voordat ik een mening had. Slecht, slecht, slecht, ik weet het. Maar mijn basis mening staat vast en dan besteed ik mijn tijd liever aan andere dingen (boeken van de beladen hepfling en het bij de wei zitten observeren van de paarden)

groetjes Ebby

aan deze site, het forum, de mensen die het hebben opgezet en er schrijven.
een groot dank je wel

na gisteren het weer gehad te hebben over de zin/onzin van het bit, heb ik vandaag eens erg opgelet hoe vaak ik mijn teugels oppak. dat was eigenlijk alleen maar op de weg, vnl omdat ik bang ben dat mijn paard opeens opzij springt als er net een auto aankomt. net alsof ze dat zou doen trouwens, ze is niet gek, zijn waarschijnlijk meer mijn angsten, die ik overbreng, want ze loopt altijd te klooien als we over de weg stappen.

hoe dan ook, het laatste halfuurtje naar huis stappen we altijd, mag ze ook grazen als ze dat wil, rustig afkoelen. vandaag besloten om dat eens zonder bit te doen, dus hoofdstel af, en op simpel halster met enkel touwtje in de hand naar huis gestapt.

was zo'n leuke ervaring, en dat na zo'n 40 jaar paardrijden voor het eerst, dank zij jullie.
paardje gedroeg zich eigenlijk beter dan anders, hoefde geen roffel te slaan met haar voeten toen we langs de doodenge boerderij kwamen, bibberde alleen een beetje toen er opeens een auto de hoek om kwam zeilen, concentreerde zich veel beter op mijn beenhulpen.

heb vorig jaar wel met een bitless bridle gereden (Pien, is een hoofdstel van Dr Cook, zie http://www.bitlessbridle.com/ ), maar dat is wat mij betreft hetzelfde als met bit rijden, alleen oefen je geen druk uit op de mond, maar op neus en poll. niet echt een verbetering.

ga zeker meer experimenteren met rijden op het halster, vind het erg spannend.
wie weet, word ik ook nog parelli fan...

groet,
Isabel

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:07:

Klopt, daar hbe je gelijk in maar dan moet je wel eerst de rest van mijn verhaal lezen waarom ik het niet wil gaan lezen. Het boek van Robberts zelf is in het Nederlands, ik las een boek met zijn levensverhaal en voor en achter een paar paginas met hoe je een join-up doet.
The horsewisper film heb ik ook gezien, heeft geen hout met NH te maken. Ik viel trouwens (echt waar) tijdens de film, toen het paardengedeelte voorbij was in slaap . HEt was dan wel al 2 uur ofzo maar toch.
Ik bedoel een ander boek waarin zijn vader en zijn familie de dingen die robberts zecht ontkrachten en zeggen dat het leugens zijn. Die is in beperkte oplagen verkocht en alleen in het engels te verkrijgen. Weet neit zeker of het the horsewisper and lys (engels voor leugens, weet neit precies hoe je het schrijft) heet maar het was geloof ik zo iets degelijks.

groetjes Ebby

e m kraak schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:19:


Ik had wel naast je op de bank willen zitten, samen elk plaatje uitpluizen.


Ja, okè.
Dat ook.
Ik voelde me dan ook al een hele Piet als Lisalill kwam.
Ik heb de hele winter in een (besneeuwde)wei en de stallen doorgebracht.
Maar in de paddock werd het opeens een monster.
Ben ook naar een verkleinde bak(vierkant/hemfping/pieter baalbergen) verhuist.
Dat hielp wel.
Maar de paddock moest otch ook eens van zijn negatieve image af.
Is het ook inmiddels.


Er was een race-paard, waarbij hij er maar niet achter kwam wat het probleem nou was.
En achter shyboy heeft hij dagen/weken gelopen........is ook een boek/film van gemaakt.
Die man heeft nog verdriet dat het paard dood is.
Kan het me ook wel voorstellen.


Precies.


Discomfort geldt voor de eigenaar/persoon die met het paard werk ook.
Bokkend, steigerend, dreigend paard is ook weinig mee te willen als mens zijnde.
dus zullen we elkaar ergens in het midden moeten zien te vinden uiteindelijk....... of de slacht of dwang en geweld............


Hij wordt in ieder geval weggejaagd , ja.
Maar kijk naar de alternatieven en de inrijders......................
Kijk ik naar de dochter van mijn collega...............speelt even in de wei en zit opeens op de rug van een tweejarig..........paard kijkt verbaast om en dat was het.
"Zo die ook weer zadelmak" zei ze.....................tja, zo wil ik het ook wel. :)



Nogmaals, het alternatief?
Ga eens alle makke paarden (hun eigenaar) ondervragen naar hoe ze mak en zadelmak zijn gemaakt?
Hoeveel waren daar Monty nastrevende "deskundigen"?


Wat is nodig hebben?
Elk paard heeft het prettiger als het met respekt en een taal wordt benaderd die het begrijpt.
Join-up is daar een stukje van.
Maar er zijn ook andere stukjes die je in plaats van join-up in de puzzel :paard en zijn relatie met mensen, kan leggen en evengoed past.


Ja, helaas.
En zullen er ook halflamme paarden rondlopen omdat iemand als leek met natuurlijke bekapping is begonnen en het nog niet genoeg onder de knie heeft.
En hebben paarden in de winter kou geleden omdat iemand in januarie besloot zijn paard op een natuurlijke manier de winter door te laten komen..............buiten.
Zo gaat dat nou eenmaal met veranderingen, trend zetten en als het grote publiek ergens ook warm voor begint te draaien.


Ik beveel niets aan.
Behalve een beginner naar een rijschool/paardvriendelijk te sturen.
En zo lang mogelijk te wachten met een eigen paard aan te schaffen.


Ha det godt.
Joke.

e m kraak schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:27:


Mazzel en tijd.........geduld, zou ik zelf zeggen.
Er stonden twee jonge paarden(half broer/zusje) in de stal.

Een ruin van een jaar en een merrie van drie jaar.

De ruin speelt, ontdeugend en tout.
De merrie, mooi zwart, beschermend voor haar broertje en sceptisch als iemand haar wou aaien.
Ik had nooit gedacht dat mijn collega Lisalill wou verkopen.

Maar ik kreeg het aanbod: leer elkaar kennen , gaat het goed kun je haar kopen.
Mijn hart klopte in mijn keel, vooral omdat ze in het begin alleen maar haar kont naar mij toedraaide en hooghartig weg gallopeerde.

Tussen november en maart ging het langzaam vooruit.

In maart begonnen met join-up en toen ze koos...........geen punt meer.
Niet dat ik er op spring en weggallopeer................maar elke stap vooruit, verbaast me, want zij heeft minder moeite met alles dan ik van te voren verwachtte.

Heb haar in april uiteindelijk pas gekocht.

Hallo
HAd eens wat oude bit's uit de bieb gehaalt en was beginnen met lezen. Staat er een artikel in over geur en paarden. Volgens hun speelt het ene belangirjke rol in het herkennen maar er stond ook een theorie in dat een dominant paard een andere geur zou kunnen hebben als een minder hoog in de rang staand paard. Zouden wij daar niet op kunnen inspelen? En waarom doen mensen hoofdzakenlijk bij het comuniceren met paarden inspelen op het visuele? Oke, de comandos die somigen gebruiken zijn voor de oren maar veder spelen wij alleen maar in op het zien. En wat op het voelen. En een paar heeft er meer. Zouden we daar niet op kunnen inspelen?
Oeps, ben wat afgedwaalt maar ben wel nieuwschierig.
groetjes Ebby (al vast ana het oefenen met hinniken op de wijze van en dominante merrie )

ebby schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:25:


Ja, heb het gelezen en er apart opgereageerd................geloof ik, ja.


Ik ken het boek niet.
Ik weet wel dat zijn vader tot zijn dood het als onzin is blijven zien.
Weigerde zijn zoon de erkenning te geven waar hij zo een behoefte aan had.
In zijn jeugd is Monty een keer door zijn vader mishandeld, omdat die vader (deels indiaan) dacht dat Monty "magie" gebruikte.................de onzichtbare wereld erbij betrok.
Zijn moeder en verdere familie stond wel achter Monty en zijn methode.
Alleen was zijn moeder bang dat het toch nog eens fout zou aflopen.

ebby schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:37:


Misschien?
Daarom wordt een mens toch ook als roofdier beschouwd?
Ze ruiken naar het vlees dat ze eten.............en alleen een roofdier eet vlees.
Vandaar dat paarden niet zo happig zijn op mensen?
En we duiken nog op die rug ook als een roofdier.


Wat dan van het paard aandrijven met je benen/kuiten.
Trekken aan het mondstuk en je bekken bewegen?
Je gewicht verleggen, lichaam draaien, druk met benen, zweepjes en sporen, stemgeluid........................uh............


Ik eet weinig vlees.
Heb eigelijk geen verschil gemerkt of paarden anders reageren als ik een week of meer geen vlees heb gegeten en dus ................anders ruik.
Of mijn handen enhaar met appel zeep/shampo heb gewassen.
Straks bijten ze eenhap uit mijn haar. ;o)
Had pas asserges gegeten................ruikt best sterk in de unire de volgende dag....................geen paard die zijn lip optrok om te flemen.

Ik weet niet...................... misschien kunnen we met zijn allen wat testen bedenken en uitproberen?

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:53:


Zal eens wat proberen om uit te testen, gaan rollen op de gemeenschappenlijke plek? Zo iets.
Dnek dat ze neit flemen omdat je niet in hun weiland plast. Ook idee: over hun mest heen gaan plassen (kan je beter een emmer mee nemen en het dna verdelen) En die appel, hamkaaschips smaakt toch ook niet echt naar hamkaas? En ik ga als test niet mijn haar insmeren met appelmoes.
groetjes Ebby, wat kan je eigenlijk wel testen?