We kunnen over HC zeggen wat we willen, hij zet de boel wel aan het denken

Wil schreef :


Ja, Mazir is een enorme uitdaging, alhoewel ik liever iets minder uitdaging zie hoor. Soms word ik erg moe van hem, altijd maar opletten, ogen in mijn rug hebben, mensen bij hem weghouden, uit moeten leggen dat Mazir er heel lief uitziet, maar je zó te pakken kan nemen (grrr....gelooft natuurlijk niemand, totdat ze zijn tanden in hun jas voelen). Altijd denken aan je eigen hachie, nooit zonder touw de paddock in. Op elk moment dat ik bij hem ben moet ik werken met hem, want hij heeft nou eenmaal de volle 100 % aandacht nodig.

Hem rijden is een bevrijding, daar spelen die problemen niet. Zodra je op zijn rug gaat zitten gaat er bij hem een knop om, gelukkig maar.

De laatste tijd kan hij wat beter ontspannen en bijt hij met vlagen minder.
Zijn er echter teveel mensen bij hem of voelt hij stress dan valt hij zo terug in zijn oude gedrag. Stress is drukte, grondwerk in de bak, vreemden, als ik haast heb, andere paarden in zijn buurt.
Waar hij echt het aller, allermeeste op reageert is op mensen die bang voor hem zijn, dan valt hij in één klap terug in zijn bijtgedrag, dan probeert ie over mensen heen te lopen, zonder agressief te worden overigens. Gewoon controlevragen stellen he
Nee, Jack en ik zijn om de duvel niet bang voor hem, dat kán en mag ook niet. Zijn oude eigenaar was dat wel, daarom is het ook zo fout gegaan.

Maar weet je wat zo leuk is aan hem?
Dat mensgerichte, dat altijd bij je willen zijn, ondanks zijn verleden onvoorwaardelijke trouw en toewijding, het slimme, hij snapt zo veel, het is ook zo'n dankbaar paard. Hij beschikt over een soort morbide humor, ik kan het niet anders zeggen, en ik denk dat ik zijn humor snap. Hij is stoer, maar tegelijkertijd een giga watje waarvan ik inmiddels voel dat hij voor ons door het vuur zou gaan als dat echt nodig is. Hij is nog lang niet in zijn kracht, dat proces is nu heel langzaam op gang aan het komen.
Weet je wie zijn vriendje is? De hond.
Wij zeggen wel eens dat Mazir in zijn hoofd een hond is.

Steeds vaker staat hij met de Casper de Fjord en Spirit samen, Ik zie hem al eens een been optillen richting Spirit, of staan klooien met Cas. Vanmiddag waren Cas en Spirit enorm tekeer aan het gaan; steigeren, hengstenspelletjes aan het doen. Mazir rent niet meer de hele paddock door, maar blijft ernaast staan kijken, neemt nog niet deel, maar houdt het wel in de gaten, dus het schiet al aardig op.

Doordat ik zijn verhaal aan het schrijven ben is hij een bekendheid aan het worden, mensen komen van godweetwaar, alleen maar om hem even te kunnen zien. Veel herkenbare reakties ook op zijn verhaal.
Ik ben dat verhaal ook begonnen om zelf vooruitgang te kunnen blijven zien, want ik wist dat het een moeilijk iets zou worden.
Misschien ook wel om zelf hoop te blijven houden.

Ja hoor, ik zeg nu : we komen er wel met hem. Al blijft hij een nagel aan mijn doodskist. Wij zeggen wel eens tegen mekaar dat je het niet veel erger kunt krijgen met een paard. Als we dit tot een goed einde weten te brengen zijn de meest lastige paarden voor de rest van ons leven peanuts, toch?!

Met Mazir in je leven wordt het nooit saai.

Hier nog eens zijn verhaal met inmiddels over de 120 foto's: http://www.spirithorses.be/hetverhaalvanmazir.html

Pien

Nick Altena schreef op maandag 8 januari 2007, 18:14:


Dat blijkt nergens uit.


??? Tis wel een heel erg eigen leven gaan leiden geloof ik...


Nee hoor. Het lijkt me alleen wat overbodig als een bericht met het onderwerp "Bitloos succes!!!" verzandt in een eindeloos ge-OH over het nut van bitten en zwepen, 300 of zo berichten lang....


Voor jou wel. Maar het forum is er niet alleen voor jou. De een heeft een hekel aan hoefijzers, de ander is volledig overtuigd dat het zonder bit of zweep ook kan.


Ik hoef die draad niet te lezen want ik ben geen scheidsrechter. Ik wijs ook geen gelijk/ongelijk uit. Ik waarschuw alleen dat een "bitloos succes" niet hoeft te ontaarden in een promotie voor bitten en/of zwepen.

Groeten,
Frans

Wil schreef op maandag 8 januari 2007, 19:54:


De afgelopen 3 jaar heb ik al te weinig gedaan door de combinatie van overspannen zijn en rug problemen (2 verschoven wervels door een klap van Milka af). Maar ik zal proberen het nog rustiger aan te doen met ze.
Ze werken alleen zo graag. (en ik ook)

De hoeven van 3 paarden is ook een hele klus... helemaal als je niet veel met ze doet. Ze zijn dan zo onrustig als wat...

Bedenk me net wat; misschien dat ik op dat soort dingen dan ook maar wat meer moet oefenen... stil staan onder het bekappen enzo. Al vraag ik me af of dat wel gaat lukken. Maar dat ligt helemaal aan mij.

Oei, daar benne we niet blij mee. Kunnen ze dat maken, iedereen verplichten?

Gr Yvonne

sandratien schreef op maandag 8 januari 2007, 13:29:


Ik denk dat het allemaal een hele andere manier is van denken.
Hvuiski bv wilde niks, helemaal nul komma niks. Niet eens het erf af. Ja ik heb bedacht dat ik wel wat met Hvuiski wilde doen. Maar ik denk dan andersom: hoe kan ik er voor zorgen dat Hvuiski het in eerste instantie leuk gaat vinden om de wereld buiten het erf te gaan verkennen. En niet maar er van uitgaan: hij vind het niet leuk, en ik wel dus hij zal wel mee moeten....Nee, hij is het leuk gaan vinden! Hij vraagt letterlijk zelf of we wat gaan doen. En komt enthousiast aanlopen als ik met halster loop te zwaaien. Hoeveel moeten er niet met halster achter de rug stiekem op paard aflopen want stel dat ie het ziet dan is ie em gepeerd? En als je dan niet verder denkt en er toch opklimt en gaat rijden......
En nee als Hvuiski niet wil lopen beuk ik niet met been, en sla niet met zweep. Dan ben ik net gekke Henkie en wacht tot het mijnheer Hvuiski blieft om te gaan lopen. En dan prijs ik hem de hemel in dat ie toch ooooooooh zo'n knappe rijpony is. Dus op dat moment ging Hvuiski lopen uit zijn eigen vrije wil, die hem nooit in het hele traject is ontnomen en goh ik vind dat toevallig helemaal leuk en dat hoort hij aan mijn gekwetter op zijn rug, nou das nou leuk, is voor herhaling vatbaar...... (Uit ervaring is gebleken trouwens dat Hvuiski helemaal niet gedient is van welke vorm van druk dan ook, zelfs het ingebakken klikken met de tong wat je automatisch doet zorgt bij hem voor spontane staking terwijl hij al aan het lopen is bv.)

Als je paard zere voeten heeft dan houdt je daar rekening mee, als je paard bv aangeeft vandaag liever op het asfalt te lopen ipv de zandberm luister je daar naar, hij zal er wel een reden voor hebben. En denk je niet wat is ie eigenwijs vandaag...
Als je paard in dat mulle zand loopt en er spierpijn van krijgt ben je wel erg lomp en doof als je dat niet merkt als ruiter.
Snap je wat ik bedoel? Als je er al vanuit gaat dat je iets met je paard doet wat je paard niet leuk vind ben je al bewust oostindisch doof voor je paard. Probeer liever de boel om te draaien en te zorgen dat ie het wel leuk vind, of anders zoals met Diesel bv van Pien in te zien dat paard en mens ergens anders bij gebaat zijn.
Ik heb op zoiets dergelijks al vaker gereageerd, maar ik vind het nl. toch zo ontzettend raar om het maar als heel gewoon aan te nemen dat je paard niet graag mee wil. En omdat je toch al iets aan het doen bent wat paard niet leuk vindt kunnen daar nog wel meer onleuke dingen bij ?
Ik wil iig niet op een paard zitten wat liever niet heeft dat ik dat doe, ik wil zelfs niet eens wandelen met een paard wat niks liever zou willen dan rechtsomkeerd maken en weer naar huis gaan. En dat is alles behalve een Utopie, en het is een gemis als je daar wel vanuit gaat.

Saskia

Spirithorses schreef op maandag 8 januari 2007, 20:20:


Vind die foto met zijn moeder heel erg mooi! Wat heeft hij daar trouwens apart lichte ogen. Heeft hij die nog steeds?

trea hoex schreef op maandag 8 januari 2007, 18:49:


Heet geen Pien of Eddy (ben wel benieuwd naar hun tips!) maar deze oefeningen kun je leren met targetten (en veel tijd en geduld). Met targetstick of je hand of zweep of wat je ook maar wil

Kwestie van omdraaien, paard raakt zweep aan ipv zweep raakt paard aan.
Hoog tijd voor het weer opnemen van het woord zweep in het woordenboek van sommige... Paard raakt helemaal zelf die zweep (of welk hulpmiddel dan ook) aan en krijgt er nog een MOOOI voor ook Of is iemand daar ook op tegen??

Karin