Eva Saegerman schreef op donderdag 11 januari 2007, 16:22:


Och verrek ja, ik was dat aanhangsel helemaal vergeten

Zullen we alvast een datum prikken wanneer het feest bij Piet is?
Als we er een hebben, moeten we dat ook even tegen Piet zeggen, dan weet hij wanneer hij chips en zoutjes moet inslaan.

Horses are magnificent creatures who offer us a unique window into our souls
and an opportunity to develop them, but we can’t ever lose sight of the fact that, ultimately, they are
potentially very volatile and dangerous and they look to us for leadership. That means that while we may
ride them into collection and travel a long way with them on the journey, there’s one more step the human
has to take. If we want the type of leadership I’ve been talking about, there’s only one way to convince the
horse to give it to us. Restraints won’t do it, spurs and big, punishing bits won’t do it, bribing them with
carrots won’t do it and trying to communicate with them from the heart on some sort of psychic level won’t
do it. There’s only one pillar this kind of leadership can rest on: the rider’s own integrity.
Becoming a truly well-balanced rider in order to develop the kind of integrity a horse will respond to will
eventually require us to come to grips with our own deepest contradictions. There’s no other way. It’s like
the old joke about what you have to know to teach school: one thing more than the students. Just as we’ve
balanced out predator and prey, we now have to look within and discover how to find balance between our
outward selves and personalities with our inner self, our shadow side. To bring out the very best in our
horses we first need to step into our own inner-round pen and dance with the dark horse that hides deep
within us.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 januari 2007, 16:43:


Ja, hehe, natuurlijk gebeurt dat ook, tis niet zo dat ie mij niet langer dan een kwartier op zijn rug of naast me kan hebben en ik altijd en alleen aan oefeningen werk hoor
En de tijdsduur van een oefening wil ik niet eens uitbreiden, nu niet omdat ie dat lichamelijk niet aankan en nooit niet omdat ik denk dat dat helemaal niet oke is, voor geen enkel paard. De beste training is intensief, maar kort.
En klassieke dressuur, ben je gek, ik tob gewoon wat aan, ben helemaal niet op zoek naar resultaat oid, wil hem alleen graag gezond houden, bovendien doet hij het vreselijk graag en ik probeer alleen tegemoet te komen aan wat hij het liefste doet, zo'n dressuurder ben ik van nature niet, ik pas me aan

Karin

Huertecilla schreef op woensdag 10 januari 2007, 22:56:

Ik begrijp nog steeds niet wat jij met nattuurcompenseren hebt, als je over bekappen praat.


Zie, DAN kan je al meer over compensatie spreken.
Al bezorgen we de slijtage in een hoger tempo tegen minder tijd

En het vast timmeren van beslag ??????? Ter compensatie van wat?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op donderdag 11 januari 2007, 18:49:
Ter compensatie van teveel slijtage ?

Fred
--
Professioneel hippopodist