trea hoex schreef op maandag 15 januari 2007, 11:14:


Waarom ik van gedacht ben verandert over dit paard ? Ik denk dat Peter er gewoon knal opzat . Hij is TE dik (dus overvoerd en dat zal zeker geen hooi geweest zijn) waarschijnlijk redelijk wat suikers en eiwitten beinnen gehad en zijn manen zijn wel lichtelijk afgeschuurt ter hoogte van de schoft en er net boven maar niet verder .

van lennep schreef op maandag 15 januari 2007, 11:17:


Ikke . Lichte vorm van mok . Ontsmetten 2x daags met hibitane oplossing afdrogen dan een vettige creme die ook gebruikt wordt voor hondenexzeem na een drietal behandelingen zag het er al veel beter uit . Heb wel ook één serieuze trap gekregen toen ik zo'n korstje wou afpulken . Heb er erna wijselijk vanaf geblevben dus het moet wel pijn doen , deed het bij mij ook trouwens

Liesbet schreef op maandag 15 januari 2007, 13:22:


Bij wat navraag hoef je voor Sebacil niet zo huiverig te zijn(niet in je koffie doen hoor) en kun je het het beste in de hoogste concentratie gebruiken (was dat niet iets van 20ml op 5 ltr?) Je mag het ook meer dan 2 keer gebruiken, maar dat was bij mij niet nodig. Ik heb de benen wel nog een keer extra gedaan, maar daar was het ook het ergst en had ik twijfels of het spul wel op de goede plek kwam door korsten, vuil en andere smurrie (restanten van vette zalfen)
Op wondjes heb ik wel Sebacil gespoten, maakt niks uit.
Om dat dat gefriemel met die korsten wat belastend was voor mn paard heb ik dat even laten zitten en een paar weken later met inweken en vette zalf er af gehaald, wel nawassen met betadine ivm infecties.

marianne laenen schreef op maandag 15 januari 2007, 14:16:


On nee joh?
Haha, daar gaan we morgenavond nog eens een boom over opzetten!
Met respect en dat bedoel ik ook echt zo, omdat je veel bereikt hebt met die indiaan. Hier alvast iets om op te kauwen.
Negeren is ook pas negeren als het werkelijk genegeerd wordt.
Dat betekent dat het paard niet meer het kleinste idee moet krijgen dat een poging toch ergens door beloond kan worden. Negeren is nooit per ongeluk toch yes zeggen, of je adem inhouden alsof je yes gaat zeggen als het gedrag niet 100% is wat je wilt zien.
Het geldt voor het laten wegvloeien van bepaald gedrag, maar geldt ook bij bepaald gedrag voorkomen.
In dat geval is timing het toverwoord.
Je hebt in het begin wat problemen gehad met stilstaan bij het opstijgen. en het wegduiken naar het gras Je begon toen eigenlijk pas met clikkeren en jij als trainer moest eigenlijk meer leren dan je paard. Ik kan je verzekeren dat je timing niet altijd scherp en goed getimed was, waardoor je verwarrend was voor Apache. 1 foute timing kan 10 goede weer teniet doen. Ik heb nooit gezegd in tegenstelling tot wat je soms hier op het forum leest, dat clikeren eenvoudig is. Het vraagt timing, dus opperste concentratie van de trainer, het belonen van 100% goed en totaal negeren van verkeerd gedrag.
Het is de kwaliteit van de trainer die bepaalt hoe snel alles aangeleerd wordt.
De methode zoals Conrad hem hier beschrijft is ook weldegelijk een vorm van scherp timen. Het goede is dat hij meteen een andere handeling vraagt.
Het zou voor velen heel goed zijn om voor ze gaan clikkeren kennis te nemen van de beschreven manier van werken.Omdat je dan eerst werkt aan de relatie die het paard met de trainer heeft en deze op een veel eenvoudiger en voor paard en trainer begrijpelijker manier kunt bereiken dan met puur clikkeren.

Piet

marianne laenen schreef op maandag 15 januari 2007, 14:16:


Volstrekt mee eens!
Het bijtdrag van Mazir valt ook niet te negeren, hij dóét daar gewoon niks mee en het is gevaarlijk, dat mag hij best weten. Inmiddels kent hij het woord néé en de opgeheven vinger ook, alsmede het woord 'moooi' en hij is nu in een fase dat hij werkelijk op zoek gaat om zijn móóói te verdienen.

Ik heb een tijdje bewust zijn bijtgedrag genegeerd en die dikke jas maar eens aangedaan, omdat ik wilde uitvinden hoever hij zou gaan als ie de kans kreeg, ik dacht/hoopte namelijk dat hij wel zou stoppen als ie vasthad, mooi niet dus, het pepte hem helemaal op om nóg harder tekeer te gaan als een hond die een rauw bot te pakken heeft gekregen.

Ik wijs hem dus terecht met néé en opgeheven vinger, maar ben steeds (en in een rap tempo) aan het móóóien. Alles waarbij hij niet aan me zit wordt gemooid en als dat hoofd gewoon naar voren is, is er een nóg grotere móóóóói ! Lief snuffelen mag, plukken en bijten uiteraard niet.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 14:49:


Heb je mijn PM nog ontvangen over Mazir

sandratien schreef op maandag 15 januari 2007, 15:05:


Ja, heb je net teruggemaild
Doei!

Ik ga hierbij in het openbaar door het stof.
Eddy, mijn excuses over die rotmail van laatst over jouw reactie op de natte inlegkruisjes.
Ik dacht dat het een opmerking van jou was en ik krijg net een mailtje dat een dame daarmee begonnen was en niet jij.
Ik ben heel erg druk en lees de berichten die hier staan niet allemaal en zo is deze akelige fout ering geslopen.
En nu schaam ik mij dus heel erg diep.
Dus je kunt veilig een paardrijles aan me geven hoor! Ik zal me niet aan je opdringen.

Conrad van Pruijssen schreef op maandag 15 januari 2007, 13:37:


Hoi Conrad. Ik ken je helemaal niet maar ik vind dit berichtje heel leuk. Ik heb een paar dagen terug een bijna soortgelijk advies (of het terecht is weet ik niet bij zo een groot paardenkenner als Pien) naar Pien gemaild voor Mazir.
Bedoel je negatieve wederkerigheid? (term uit de psychologie) met je aanpak.
Ik wil graag meer van je lezen. We zitten op 1 lijn geloof ik.

Groetjes,
Sandra

sandratien schreef op maandag 15 januari 2007, 15:09:


Blabla! .... en zo dus komt dat wat Eddy zegt in een verkeerd daglicht te staan, hét bewijs dat er hier op dit forum meer op woorden dan op inhoud gelet wordt, en als je eenmaal de pispaal bent kun je het wel shaken hier....

Ik heb met Sandra ook regelmatig meningsverschilletje hoor, getuige onze laatste zweepiediscussies. Maar wat mij en San heel goed lukt is dat we samen op zoek gaan naar waar we mekaar wél tegenkomen en aanvullen, in plaats van te blijven hangen in iets wat eens gezegd werd.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 15:16:


Daarom kom ik van de zomer ook een keer een les bij je nemen. En ach, als er geen meningsverschillen zijn hebben we niets meer om over te discusieren.
En nu ga ik er weer vandoor, even met mijn meiden weg.

Els Kleverlaan schreef op maandag 15 januari 2007, 12:31:


Hoi Els

Een lastig probleem dat omdraaien op de weg, dat is idd gevaarlijk. Stomtoevallig gebeurde er hier net ook iets waar Falka enorm van schrok, ze spoot eerst even weg en toen ging ze gelijk achter mij schuilen, en ik weet nog niet wat het was waar ze zo van schrok, volgens mij wat het een kind op een tractortje die kabaal maakte. We waren niet op de weg maar samen aan het spelen. Hoe reageert Froukje op stemcues? Is ho ook echt ho? Soms kan het 'commando laag' erg goed helpen. We hebben hier een erg bang veulen dit aangeleerd met clickeren. Zij kwam omhoog en maaide met haar voorbenen met bekappen toen ze hier kwam. Was ook niet te laden in de trailer, dan deed ze dat ook en liet zich ook zo achterover vallen. Door dat clickeren ( zonder voedselbelonig bij haar, ze had veel liever een kriebel dan een stukje wortel) was het na twee of drie keer een sessie opgelost, zodra zo omhoog dreigde te gaan was het commando laag voldoende om haar rust te geven en de paniek te voorkomen. Ik denk dat je Froukje ook wel zoeits aan kunt leren ook al is ze al bijna 22.
Onze Falk is 19 en die leren we ook dingen op stemcue. Falk is een heel zelfstandige dame die zelf uitmaakt wat goed voor haar is, zij mag dit ook omdat ze me om obstakels heentrekt, daar is ze mijn geleideponnie. In de bak mag ze het niet, daar ben ik de verantwoordelijke. Dat was dus net ook heel mooi zichtbaar toen ze zo schrok. Het vreemde doet zich buiten precies andersom voor, als er iets is dat ik niet zie ( en dat is erg veel dat ik niet zie) , dan mag zij het voortouw nemen, dat is knap ingewikkeld voor een paard en ook geen 'gewone' situatie. Niet ieder paard kan die verantwoording aan. Als er dan iets is waar ze van schrikt staat ze in de remmen, als ik buiten rijd op haar, dan gaat ze mee aan een touw, ( als handpaard dus) ze wil wel erg graag voorop, dus dan rijden we dus naast elkaar, zo ben ik ooit mijn begeleider eens kwijt geraakt, die hadden we met paard en al de sloot ingedrukt Probleem was dat ik dacht dat we netjes aan de goede kant reden, maar het was een beetje te goed. Dribbelen kan ze dan enorm als er 'enge' dingen zijn, hard kan ze ook, ze wil nog altijd graag winnen als het wat harder gaat en heb ik echt niets te vertellen want zij heeft buiten de 'verantwoording'. Toch kan zij dat aan, maar ik moet er wel bij vermelden dat ik ook nooit alleen met haar naar buiten zal gaan, dat is te gevaarlijk, we gaan altijd in een groep als we gaan.
Hoe gaat Froukje in een groep, draait ze zich dan ook om?

Es