Even een vraagje:
(Ik schrijf nooit op het forum, maar lees wel regelmatig mee...)

De beslissing is gevallen. In overleg met de dierenarts krijgt mijn IJslander geen krachtvoer meer. Ze kreeg 300 gr, maar met ingang van gisteren 0,0.
Nu begrijp ik uit de info op de site dat ze dan wel een liksteen moet hebben. Is er verschil in kwaliteit? Welke liksteen is het beste? Of moet je afwisselen?

Alvast bedankt!

Marijke

Marijke schreef op donderdag 18 januari 2007, 17:31:


Er is hier vast veel te vinden als je even zoekt op liksteen, maar het belangrijkste is (denk ik) dat je paard NAAR BEHOEFTE aan zo'n steen zou moeten likken. Daarom GEEN liksteen geven met een smaakje (appel/wortel etc) Als je nl een beetje een snoeperd hebt (en wie is dat niet) zal hij voor de smaak aan deze liksteen likken en niet alleen maar naar behoefte!!

Bij mij voldoet de Himalaya het best: die rode die eruit ziet als een natuurlijk brok mineralen. Je hebt er ook geen houder oid voor nodig: gewoon een gat dwars door de steen en je krijgt er een touwtje bijgeleverd!

Gr. Bianca

4bozzza schreef op donderdag 18 januari 2007, 17:05:


Ja ik weet het. Het is erom vragen (alhoewel haar echte naam eigenlijk Luckystory is, Tempête is maar een roepnaam.)

Nu is het hier dus ook echt storm.
Ik kom net van stal en wat ik gevreesd had, is ook gebeurd. Het dak van Tempête haar stalgebouwtje is gedeeltelijk ingestort.
Boven haar stal is alles nog heel, maar de buurpony is gedeeltelijk dakloos.
Er is een golfplaat van de rand gaan vliegen en die is enkele meters verder op het dak terecht gekomen. Daar zijn de golfplaten dan ook naar beneden gekomen. Ongeveer twee meter van mijn Pête vandaan.
Het puin ligt verspreid in het gangpad en de buurpony haar stal. (en nog wel asbest eternit-platen verd*mme.)
De paarden zelf zijn ongedeerd en lijken zich van niets iets aan te trekken.

Ik had de stalhouder voorgesteld de paarden buiten te zetten, maar dat is al even gevaarlijk ivm rondvliegend puin en takken van bomen etc.
Dus ze blijven toch binnen staan.
(Ze verhuisen is ook geen optie, want alles staat propvol. En de piste is nu veel te gevaarlijk.)
Ik ben er niet gerust op. Bij elke windstoot maakt het beschadigde dak een oorverdovend lawaai. En ging ik van schrik zelf ook maar tegen de muur staan.
Ik voel me rot dat ik mijn paard daar zo moet achterlaten.
Want op mijn eigen weitje is alles in orde. Stalletje geeft geen krimp en Charly en Lolita staan lekker uit de wind hooi te knabbelen.
Was het dicheterbij geweest had ik Mijn Pête even naar mijn wei gedaan. maar 't is te ver.

Ans

Marijke schreef op donderdag 18 januari 2007, 17:31:


Wat is de reden waarom samen met de DA is besloten geen krachtvoer meer te geven?

Desiree vd B schreef op donderdag 18 januari 2007, 15:49:


De DA komt maandag.
Stijheid is weg, en dikke benen ook bijna helemaal. Maar ze blijft een zwelling houden halverwege haar pijpbeen rond haar buigpezen, die ook niet verdwijnt met koelen of beweging.
Volgens de stalhouder en een smid die gisteren daar rondliep, is het niet de pees zelf, maar wel de weefsels errond en kon het weinig kwaad. En ze heeft er ook geen last van.
Maar ik vertrouw het toch niet. Dus heb m'n DA gevraagd er even een blik op te werpen.

Ans

jose schreef op donderdag 18 januari 2007, 17:45:

Ik heb gekozen voor de rode liksteen omdat daar geen calcium in zit, ivm calcium-magnesium verhaal.

jurr loopt gewoon niet goed,, of het nou komt door NB of niet,, NB zal vast zn goeie kanten hebben!

maar zelf als ik mn mond hou over NB wil michiel nog niet zien dat jurr niet goed loopt!

maar even over NB....
doen jullie het bij jullie eigen paarden of laten jullie er iemand voor komen?
hoelang hebben jullie (of jullie NB-er) er over gedaan om dit te leren ??

jacqueline postmes schreef op dinsdag 29 maart 2005, 15:36:


Wij hebben ook een stukje afgezet en ingezaaid met enkel kruiden. Daarvoor heb ik kruidenzaad van www.hofmanap.nl gebruikt. In de zomer en herfst krijgen ze dagelijks een hand gezeisde kruiden. Dit werkt zo goed.
Ook nu staan er nog kruiden te bloeien, bijv. goudsbloemen. Dat is wel een raar gezicht, zo midden in de winter.

Tanya schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:31:


Tanya t' is mischien aan te raden om Piet eens privé te mailen en zodoende een redelijk volledig beeld te krijgen van wat zo'n cursus in houdt want er zijn hier mensen die hun hoeven van hun paarden zelf onderhouden maar ook die beroep doen op een "beroeps" natuurlijk bekapper . Jij kent me nog niet maar ik rijdt dus ongeveer een dagelijkse (behalve vandaag 40 a 50km te paard over gevarieerd terrein. Allen staan ze blootvoets en heb nog nooit mijn paarden moeten laten staan wegens voetproblemen !!Ze worden allen nb door een smid die op mijn aanraden zich gaan omscholen is ! . Als je hier gaat vragen wie wat doet ga je een zodanig uiteenlopende antwoorden krijgen (net hetzelfde trouwens bij tradi smeden ) dat je uiteindelijk nog geen letter wijzer bent geworden . En als je echt meer wilt weten is Piet (en nog anderen zoals Pien die zelf ook cursussen geeft) de aangewezen man om je info te verschaffen .

Eddy.

Moniek schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:33:


T'is eigenlijk ook geen winter hé . Vandaag 16 gr hier !!

ok eddy bedankt

nu wil ik de problemen van jurr niet persee wer op het NB gooien, maar michiel heeft een cursus gevolgd van 1 dag. en bekapt nu zelf jurr zonder dat er ook verder iemand maar bij komt kijken,, ja er is een paar maand geleden 1 keer iemand even geweest die zij dat ze hoeven nog veel korter moesten...

maar kun je dit wekelijks zelf na 1 'leerdag'? de stand van de voeten veranderen en steunsels weghalen... zonder verdere toezicht?

.....ik weet het niet hoor

Tanya schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:31:

Ik laat er iemand voor komen. 3 Shires kost me mijn rug .

Frans Veldman schreef op donderdag 18 januari 2007, 15:21:


Jemig, dat wordt een complete verbouwing. Wat erg. Ik zit het hier ook wel een beetje spannend te vinden. Het huis staat erg onbeschut en alles rammelt en maakt lawaai. In de schuren wil ik niet eens zijn. Daar is het gewoon kabaal.

Tanya schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:31:


Dag Tanya, ik zag dat Eddy al een antwoord had geschreven en inderdaad kun je dat het allerbeste doen. Iedereen hier heeft zijn eigen verhaal.
Het is niet alleen maar 'geen hoefijzers' maar een samenwerking met paarden zo natuurlijk mogelijk laten leven... Dus: in groepsverband, buiten, geen dekens, geen junkfood als brok of muesli, en voldoende beweging over verschillend terrein zodat de voeten van je paard tegen alle omstandigheden kunnen.
Als je alleen maar 'niet beslaat' maar verder je paard altijd opsluit in de stal en volpropt met brokjes kun je nog steeds problemen hebben.

Ik heb eerst deze website gelezen... omdat mijn indertijd 14-jarige goed in de problemen zat. Ondanks een echt goede hoefsmid en div. DA's... werden zijn voeten steeds slechter i.p.v. beter. Dit was niet alleen door het steeds weer beslaan, maar ook door het hoge suikergehalte in voorjaarsgras... het z.g. fructaan. DE veroorzaker van hoefbevangenheid.
DA's + traditionele hoefsmeden konden zijn problemen niet oplossen en hij ging steeds beroerder lopen... Ik wist gewoon dat het zo niet langer kon.
Je gaat eerst eens lezen, nadenken... bedenken dat het weleens waar zou kunnen zijn en uiteindelijk neemt je paard de beslissing wel voor je!
Zijn voorijzers zijn er tijdens een flinke glijpartij los geraakt en naderhand er onderuit gehaald door een noodsmid... met medeneming van een flink stuk hoefwand waardoor het arme dier op de pijnstillers moest. Vanaf die dag heb ik definitief besloten dat er nooit meer ijzerwerk onderkwam.

Hoe heb ik het geleerd? Door voornamelijk hier te lezen. En door een goede natuurlijk bekapper de achterijzers eronderuit te laten halen.... En die heeft mij steeds weer voorgedaan hoe het moest. Ik liet hem in die tijd zo 1 x per maand komen, later werd dit steeds minder. Maar hij komt en controleert nog steeds! Dat wil ik ook.
En ik lees nog steeds heel veel.....

Verder werken alle NB'ers vrijwel hetzelfde... en ik heb ook geleerd om elkaars paarden te bekijken en te doen... er is onderling vrijwel geen verschil.

Omdat mijn paard volgens DA's chronisch hoefbevangen was en een beginnende spat had... heeft het bij mij vrij lang geduurd voordat hij weer vrij goed over het harde kon lopen. Dit trouwens ook tussentijds met behulp van aangemeten hoefschoenen.
Ik heb zelf de fout gemaakt door hem nogmaals 1 x hoefbevangen te laten raken.. waardoor ik bijna 1,5 jaar bezig ben geweest.
En als ik echt eerlijk ben kan ik hier nog aan toevoegen dat mijn paard nu 17 jaar wordt, import USA is en daar al op 2-jarige leeftijd shows liep. Ik mag er dus redelijkerwijs van uitgaan dat hij 12 jaar lang op hoefijzers heeft gestaan.
Zijn voeten zullen dus nooit meer de kwaliteit bereiken van een paard die nooit op ijzers heeft gestaan, zoals mijn bijna 4-jarige hengst.
Het is m.i. niet eerlijk om dat nog van hem te verwachten. En ik accepteer dat ook, hou zelf zijn voeten goed bij. Als ik hem NIET van de ijzers had gehaald, nu ruim 2,5 jaar geleden, had hij echt op de slacht beland.

Dit is mijn verhaal, en zo zul je er nog vele kunnen lezen.
Er is geen enkele reden om ooit een paard z'n voeten te fixeren met een middeleeuws martelwerktuig.

Groetjes,

Wil.

Tanya schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:31:


Ik heb het in anderhalf jaar geleerd tot het niveau dat ik andermans paard ging bekappen. Daarna nog eens anderhalf jaar styeeds bijleren tot het niveau van vandaag.