Piet schreef op maandag 22 januari 2007, 12:42:
> Margot van Lare schreef op maandag 22 januari 2007, 12:09:
>
>> Michiel schreef op maandag 22 januari 2007, 11:27:

> Ik zelfs lastig al zeg ik niks, want ja, bij mij is er
> geen paard dat slecht loopt
>
> Piet
Toch hier weer een succesje! Gisteren belde een oude vriendin... ooit heb ik met haar een indertijd 3 jarige Welsh K gekocht... Het ruintje is nu 15 jaar oud en heeft dus 12 jaar op ijzers gestaan. Onze (paarden)wegen zijn indertijd gesplitst omdat zij koos voor een pensionstalling op een manege en westernwedstrijden rijden... Met behoorlijk goed resulaat moet ik zeggen. Zo af en toe zochten we elkaar nog weleens op voor een fikse buitenrit.... dus het contact is wel altijd gebleven.
Ze is weg bij de manege en staat nu bij een particulier op stal. Daar staat een vriendje van haar paard. Die 2 kunnen het samen heel goed vinden, reden voor haar om daar een box te huren. Overdag staan ze gewoon lekker buiten.
Afgelopen november heeft ze de ijzers er onderuit laten halen, ze is van plan om alleen nog maar buitenritten te maken met haar paard. En vroeg zich af waarom hij dan nog op ijzers zou moeten lopen?
Ze belde mij omdat ze wist dat ik 'natuurlijk bekap' en of ik eens naar haar paard wilde kijken want ze vond hem toch wat gevoelig en stijvig lopen. Buiten dit wist zij zeker dat hij op z'n tenen liep!
Dus heb ik mijn bok + spullen in de auto gegooid + handboek Natuurlijk Bekappen, en naar haar toegegaan.
Ze haalde het paard uit de box en hij was inderdaad stijvig... en landde op z'n tenen. Beslist niet op z'n hielen. Hij staat trouwens, altijd al, behoorlijk frans.
Ze vertelde dat hij wel graag met buitenritten mee wil maar geen power heeft, vertelde dat ie liep te slenteren en niet vooruit te krijgen was... En ik ken hem niet anders als flink tempo, en het liefst voorop willen lopen!
Nou... er zaten tonen aan die zeker al 2 centimeter te lang waren

(denk dat ie in na november dus niet meer bekapt is geweest)
De steunsels waren dragend, waaierden behoorlijk breed over de zool en liepen zowat ín de stralen. Buiten dat waren de tonen zowat vierkant, zeker achter, en had hij rafels en bladders... Ik kon de oude nagelgaten duidelijk zien zitten....
1 hiel (voor) was aardig laag.... de andere was m.i. te hoog. Hoger als de andere in ieder geval, dus ongelijk. Stralen waren smal, sponsachtig en de hoeven gecontraheerd.
Poeh.... Ik heb maar eerst gezegd dat ik geen prof ben en dat ze er een goede NB'er bij moet halen. Omdat ik dit paard ken weet ik ook dat ie altijd al de neiging heeft gehad om flink op z'n voorhand te donderen en in de ijzertijd liep ie zeker altijd stijf.
Dus heb ik een beetje uitgelegd waarom dit paard zo nooit goed kon lopen en waarom het zo belangrijk is om goed af te ronden en het paard te tijd te gunnen om de voeten te laten genezen... dat het gevoel weer terug ging komen, de zolen hol zouden trekken etc.etc. Kortom: het bekende verhaal.
En ja... ik kon het natuurlijk niet laten he???
Na mijn uitleg en voordoen.... heeft ze verdraaid zelf geraspt! Hihi... ze heeft nog nooit van haar leven een rasp gebruikt! Kortom: we hebben beide voorvoeten keurig in model geraspt, steunsels zoveel mogelijk weggehaald en de te hoge hiel heb ik zo'n mm vanaf gehaald. Ik durfde er niet meer vanaf te halen, omdat de correctie dan misschien teveel zou kunnen zijn.
Paard laten lopen..... haha..... hiellander van gemaakt!!
Heel duidelijk te zien was dat dit dier echt niet meer wist hoe hij nu eens zijn voeten neer zou zetten... echt zo'n twijfelachtig van: wat is dit nu weer? Heel aarzelend ging hij over het erf, voorzichtig voelend. Maar wel duidelijk op z'n hiel.
Moet trouwens nog wel zeggen dat z'n witte lijn er goed uitzag. Geen echte platte hoeven, maar ook niet mooi hol. Ook een onregelmatige wanddikte.... aan de buitenzijde van 1 voet was de wand wel 1 cm, aan de binnenzijde nog geen mm!
Natuurlijk staat ie nog lang niet perfect, en dat was ook niet de bedoeling. Dat kan gewoon niet in 1 keer. Voorlopig gaat ze het boek doorlezen, want helaas zit ze nooit achter de PC en leest dus nooit op dit Forum.
Omdat ze vrij traditioneel is en nog maar net de overgang gemaakt heeft van een vol-pension manege naar een particuliere 'buiten'stal moest ik een beetje voorzichtig zijn en niet teveel willen in 1 keer.
Ik laat dit nu fijn 'bezinken' en spreek haar binnenkort wel weer... ze heeft een compleet boekwerk om uit te spitten...
Denk dat ze wel een rasp gaat aanschaffen

)
Wil.