Margot van Lare schreef op dinsdag 6 februari 2007, 8:58:
>> Ik dacht dat juist granen funest waren bij (gevoeligheid voor)
>>
hoefbevangenheidd. En ik vind bovenstaande bewering ook nogal
>> kort door de bocht. Jij?
Granen zijn funest omdat ze veel zetmeel bevatten, en in tegenstelling tot mensen zijn paarden erg slecht in de vertering van zetmeel. Ze kunnen de benodigde enzymen maar in beperkte mate aanmaken. Een handje lukt dus nog wel, maar wordt het meer dan hebben ze domweg niet genoeg enzymen, en het overgebleven zetmeel gaat verder naar de dikke darm, en heeft daar een verwoestende uitwerking op de darmflora.
Dit heeft twee gevolgen: de afvalstoffen werken
hoefbevangenheid in de hand (maar alleen bij een paard dat daar gevoelig voor is, de bekapping heeft daar zeker invloed op), en het andere gevolg is dat de stoffen die normaal worden verteerd in de dikke darm dat nu niet meer kunnen. Die stoffen zijn gras / hooi, en de vitaminen die bij de fermentatie ontstaan. Dit is tevens de reden waarom paarden die normaal
krachtvoer krijgen in eerste instantie niet voldoende energie lijken te halen uit ruwvoer. Ze missen domweg de juiste darmflora.
Er komt nogal wat meer bij kijken, ook de bespiering van het paard past zich aan aan het soort voedsel wat hij krijgt. In het nieuwe boek leggen we dit allemaal uit, veel en veel uitgebreider dan we in een email kunnen doen.
> Of granen prima zijn voor een
hoefbevangen paard weet ik
> eigenlijk niet.
Haver is de minst slechte van alle graanproducten. Het ene zetmeel is het andere niet, van mais is bijvoorbeeld maar 30% verteerbaar voor een paard, terwijl haver voor bijna 100% verteerbaar is,
mits je er niet teveel tegelijk van voert (want anders kan het paard het niet bijbenen voor wat de enzymen betreft).
Bij paarden die een gebrekkige koolhydraatstofwisseling hebben kun je beter helemaal geen graanproducten voeren, ook geen haver, omdat dit wordt verteerd tot glucose, en dus wordt opgenomen als suiker. Cellulose daarentegen (ruwvoer) wordt in de dikke darm door de micro-organismen gefermenteerd tot vluchtige vetzuren, en wordt dus uiteindelijk door het paard opgenomen als vet. Dit heeft geen gevolgen voor de bloedsuikerspiegel.
Een van onze websitebezoekers heeft regelmatig bloed geprikt bij haar paard, en het was illustrerend om te zien wat voor effect haver had op de bloedsuikerspiegel. Hooi had dit effect, zoals verwacht, niet.
Kortom, bij een
hoefbevangen paard maakt de oorzaak van die
hoefbevangenheid wat uit voor wat betreft het voedingsadvies. Graanproducten zijn sowieso taboe, maar haver kan een optie zijn. Maar dan weer alleen als de
hoefbevangenheid niets te maken had met koolhydraatproblemen (zoals fructaan), wat in het merendeel van de gevallen toch wel degelijk een rol speelt. Het aloude advies om het paard uitsluitend hooi te voeren is dus zo gek nog niet, en in ieder geval het veiligste. Voor de energiewaarde hoef je sowieso niets anders te voeren, want ik mag aannemen dat een
hoefbevangen paard op dat moment geen topsport verricht. (En nee, voor de genezing is geen grote hoeveelheid
energie nodig maar bouwstoffen. De grootste taak is op dat moment zelfs het
afvoeren van afvalstoffen, niet het toevoeren van nog meer stoffen.)
> Misschien kan het normaal wel met iets minder, maar hij
> was te zwak om hooi te kauwen.
Ik vind dat een vreemd argument: Hij kauwt toch niet met zijn hoeven? En haver moet ook worden gekauwd, net als hooi. Zijn darmflora in de dikke darm kan niet leven van zetmeel, deze heeft absoluut cellulose nodig, dus ruwvoer.
Groeten,
Frans
Warboel
