********
Het is net zoiets als avocado maar het smaakt minder lekker hahaha.

Aangezien het nogal een strijdpunt is, hierbij nog wat duidelijker

Stel je hebt een potje met 1 gram materiaal, b.v. van iets wat als geneesmiddel gebruikt kan worden b.v. pure digitalis. Je zou theoretisch gezien dan moleculen kunnen gaan tellen en zeggen: zoveel moleculen zitten hierin aan werkzame stof.

Stel je gooit er water bij en je verdunt het in een verhouding 1:10. Je hebt dan simpel gezegd een tiende van je moleculen over. Stel je doet dat verdunnen veel vaker. Als je dat maar vaak genoeg doet bereik je op een gegeven moment een oplossing die zo sterk verdund is dat er theoretisch gezien geen enkele molecuul meer in KAN zitten.

Op dat moment kun je zeggen, nu kan het niet meer werken want er kan geen molecuul meer inzitten. En daar is geen speld tussen te krijgen natuurlijk.

De twist mijnerzijds gaat er dus om dat dat verdunnen niet het enige is wat je doet. Bij elke verdunning wordt er kinetische energie (waarvan het bestaan te bewijzen is) aan het middel toegevoegd. Er is alleen niet te bewijzen dat het aan het verdunningsmiddel "vast blijft hangen" of er "iets mee doet". Het argument van het homeopatische front is dus: blijkbaar doet die energie iets met het verdunningsmiddel (alcohol) en gebruikt daarbij de eigenschappen van de oorspronkelijke stof zodanig dat die a.h.w. versterkt worden (hogere potenties werken dieper). Hoe weet men niet precies. Tegenstanders zeggen nee dat kan NIET.

Voor homeopatische middelen geldt geloof ik dat bij D27 (dat is dus 27 keer verdunnen met een verdunning van 1: 10 en bij elke stap "potenteren" d.w.z. die energie toevoegen) het getal van Avogadro bereikt is. Weet ik niet 100% zeeker, maar zoiets was het.

Cindy Denkers schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 17:08:


het is eigenlijk helemaal niet de bedoeling om de ors 'te oefenen' in galop cindy. het is net de bedoeling dat je het aanleert vanaf de grond en vanuit stilstand. en alleen als je het echt, echt nodig hebt kan je hem gebruiken in galop.

groetjes
kim

HannahFroukje schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 17:49:


Over de verdunningen weet ik eigenlijk niet bijster veel, maar ik heb gezien (dubbelblind onder zoek : ) bij een paard dat echt ongezond was, stijf, zijn hele lijf onder de korsten, zijn rug beet ie zelfs tot bloedens toe, iets waar de reguliere geneeskunde dus echt niets mee kon opknapte en veel beter werd binnen een week. Het moeilijke met homeopatihie is wel vindt het goede middel!!!!! Het eerste middel wat dat paard kreeg was Nux Vomica (ik geloof dat dat iets van noormuskaat is) dat werkte niet. Ik liet per ongeluk vallen in de auto bij die DA dat het paard ook veel plaste maar altijd weinig. " waarom heb je dat niet gezegd " , was de vraag. Tsja dat deed dat paard nu eenmaal, en ik was nog maar 17 ofzo. Het paard was bij ons gekomen met een laag spek van wel 10 cm, heeft maandagziekte gehad enz. Na jaren kwakkelen, hijbleef stijf, had werkelijk O benen (achter) en verschrikkelijke jeuk, homeopatisch geprobeerd (zeer stiekem trouwens, hetpaard was niet van mij, maar van de manege waar ik werkte)
werd het middel Rustox, eerlijk gezegd weet ik niet welke plant dat is, maar binnen een week was de jeuk weg, de vacht goed, en het paard bewoog zich beter. Zodra er reactie was, verergering of verbetering moest ik stoppen, een fase een zeg maar. Op zich vind ik dit best een dubbel blind onderzoek, een dier zal minder wetenschappelijk redeneren.
Maar goed het waren ook geen iodes ) Ieder mens paard of dier heeft zijn eigen geschiedenis en ziektebeeld, dus een middeltje zomaal tegen staart en maaneczeem, nee daar geloof ik niet in.

Groeten Esther

Zijn er hier meer mensen die paarden hebben die zijn geïmporteerd?
Hebben al die paarden een tik? Ik vraag me het serieus af wat voor invloed dat heeft op paarden. Wij hebben er eentje die inmiddels aardig op aan het knappen is, maar het blijft moeilijk met sommige dingen. Alleen achter blijven is echt onmogelijk, dan gaat ze overal doorheen of overheen, het is niet meer de doodsangst die ze had, maar het kan nog steeds niet. Wat ze wel al kan is in een donkere ruimte staan, maar wel met de deur open. De trailer kan ook al. Maar alleen achter blijven, dat kan echt niet. Het vervelende vind ik dat ik er bij Bret, die geen importer is er al van uit ga, van deze taferelen en verwondingen. Maar Bret is geen Bjork, ik begon zelfs te twijfelen of ik Bret niet beter kon gaan verkopen omdat we straks samen met Falk en Bjork wel eens willen gaan rijden, en dan is Bret alleen. Bret is veel koeler dan Björk, dus ik zie waarschijnlijk spoken. Zit er wel een beetje mee, hoe we het relaxed kunnen gaan doen, zonder dat ik ga denken dat Bret zich verwond.
Hoe gaat het bij veulens zonder trauma?

Groeten Esther

Hoi Allemaal,

Je horen niet zoveel van mij, druk druk druk met afstuderen, maar lees wel dagelijks mee! Maar goed, nu even een vraag.
Ons veulen Ziezo heeft al lange tijd een wond op de buitenkant van zijn been op de hak. Dit komt doordat wij de geboorte niet in de gaten hebben gehad en hierdoor heeft hij te lang op de grond gelegen. Na een week viel van beide hakken de huid eraf. Dit was dus afgestorven. Zijn ene hak is inmiddels al weer geheel hersteld, maar de andere nog steeds niet. Het lijkt zelfs weer groter te worden. Het advies van de dierenarts was dat je er verder niets aan kon doen, behalve ontsmettingsspray(CTC spray) erop spuiten en geduld hebben. Jullie zullen begrijpen dat ik mij toch wel zorgen maak nu het niet goed wil genezen.
Heeft er misschien iemand tips of ideeën? Ik zat zelf al te denken aan groene leem. Daar hoor je vaak goede verhalen over bij slecht genezende wonden.
Heeft iemand hier ervaring mee?

Groetjes, Marijke.

Marijke schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 18:59:


Hoe oud is het veulen nu? Zelf ken ik leem wel voor dikke benen, maar heb wel gehoord dat het ook bij wonden genezend werkt, maar heb er zelf geen ervaring mee. Wel ervaring met een enorme draadwond, daar werkte het goed om de wondranden te masseren met anti septische zalf.
Ik zou voor goudsbloemzalf gaan in dit geval, maar weet natuurlijk niet hoe de wond er uit ziet. Bij de Silverlinde http://www.silverlinde.com/site-nl/nl-start1.html kun je misschien eens informeren, die hebben ook een spulletje voor wonden, dat heeft goed geholpen bij het veulen van een kennis van me. Sterkte met Ziezo.

Groeten Esther

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 18:39:


Ja, hiero !!!! Ik werk nu met maar liefst 6 (!) getraumatiseerde Tinkers, allen geimporteerd vanuit verschillende plekken in Engeland en Ierland.
Allen 'last' van gelijksoortige trauma's : Angst, agressie, vreemd soort dominantie terwijl ze heel onzeker zijn, bang voor mensen, plotselinge bewegingen, enkelen met slechte tanden (afgesleten bij 2 jarigen), enorme voedernijd, etc.... Ik had nooit wat met Tinkers, maar doordat ik zoveel met ze in aanraking kom heb ik het gevoel er wat mee te moeten, iets voor ze te willen gaan doen. Mijns inziens is de situatie in de landen van herkomst abominabel slecht, worden ze schandalig behandeld, onder druk gecastreerd, ingereden, vervoerd.... De verhalen zijn ook altijd dezelfde : Komen uit het 'wild', gevangen, etc. maar ik geloof daar geen barst van. Er zijn zelfs enkele echt aso paarden bij !!!! Geloof ik niet dat die in een kudde gelopen hebben.Gewoon in een donkere stal met minimum aan eten. Volgens mij gaan er veel verkoopverhalen over deze paarden de ronde, doet het leuk als de klant kan zeggen : "Mijn Tinkie is uit het wild gevangen, maar niemand realiseert zich wat deze paarden hebben moeten doorstaan. Tja, ze zien er ook zo koddig uit he, lekker bont en teddyberenrond, tja, en zo gemoedelijk he ?! Forget it !!!! 't Is inderdaad vanwege die gemoedelijkheid dat dit soort paarden zo met zich heeft laten sollen. Als ik Egon geloof gaat dit verhaal ook op voor de Ijslanders. Modepaardjes he ?! Wie heeft er nog meer dit soort ervaringen ? Ik hoor het graag, misschien is Esther er ook mee geholpen. Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 19:21:


He Pien

Wat een ellende met die Tinkers, ik heb wel een heel praktisch advies wat hier heel goed heeft gewerkt. Zet als het mogelijk is een tinker bij een ervaren moeder!!!! Misschien kan ze er twee tegelijk aan, dat weet ik niet, maar dat heeft bij Bjork enorm goed gewerkt, ze ging afkijken, en werd minder bot en angstig.
Ik ben er van overtuigd dat Bjork het heel slecht heeft gehad, afgespeend met 3 maanden, moeder ging al naar Nederland, dus daar werd al eerder geld voor gevangen. Een veulen van 3 maanden heeft honger dan!!!!!
Of ze wel of niet in een kudde heeft gelopen durf ik ook wel te betwijfelen, zo een veul overleeft dat volgens mij niet. Er zijn ook 2 zusjes van haar dood gegaan door de wormen, maar toen waren ze wel al anderhalf jaar in Nederland. Bjork was net een week bij ons toen die groep vreselijk ziek is geworden. Het eerst wat wij hebben gedaan is de paarden ontwormen, misschien is dat haar redding geweest. Inmiddels is ze vijf. Het vervoer gaat vreselijk. Eerst gaat alles uren in een vrachtwagen, dan naar het vliegveld, vlees is geld, dus zo veel mogelijk in een container, ze kunnen niet liggen, ze houden elkaar overeind. Bjork is in een container geweest met 6 anderen. Een container waar hooguit 2 volwassen paarden in kunnen. Ze was enorm bang voor een zweep, tsja vol is vol denk ik, dus ze meppen ze volgens mij de container in. Dan zijn ze in Luxemburg, weer een reis vanuren. Het schijnt dat ze bij aankomst niet meer konden staan.
Als ik het van te voren wist, had ik nooit een importer gekocht, en zeker geen veul. Maar er zijn geen regels voor helaas. Slachttransport.
Ikhoop hier ooit eens wat tegen te kunnen doen.

Groeten Esther

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 19:34:


BAH!!!! Esther, misschien wel een trauma voor het leven.... Was jij dat met dat verhaal van die stukjes uit de oren geknipt bij de slachtpaarden ? Getsie, ik wist niet dat het er in het paardse Ijsland zo aan toe gaat , dat verwacht je toch niet ? En dan gaan ze de paarden die bestemd waren voor de slacht dus nog doorverkopen aan particulieren ? Die lui zijn echt niet goed bezig. Inderdaad vergelijkbaar met de Tinkers. Ik wil best alle verhalen bundelen van dit soort praktijken, wie weet ga ik er inderdaad eens iets mee doen.....Ik vraag me af of daar al wetten voor zijn, wie kan mij (ons) meer vertellen ?
Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 19:47:

KNIP
.Esther

Ja er zijn wetten inmiddels over de duur van een transport, ze moeten om de zoveel uur water hebben. En kunnen rusten.............
Ja de stukjes uit de oren van Bjork was ik. Dat doorverkopen aan particulieren zie je een beetje verkeerd, de Nederlandse handel zit ook zo in elkaar. Ik heb ooit eens van een IJslander begrepen dat een veul daar iets van 25 tot 50 euro kost!!!!! Het vervoer is duurder, daarom zo veel mogelijk in een container. Nu geloof ik zelfs nog in het idealisme van de verkoper, die wilde graag een betaalbare IJslander voor de grote recreatie groep, ook de handelaar is er in gestonken denk ik. Ik ben alleen vreselijk bang dat het van de verkoper ook dom idealisme was. ( alhoewel we hebben 5000 gulden betaald voor een 2 jarige gek In principe hoeft er niets mis te zijn met een slachtpaard. Op IJsland is het wel vaak zo dat de mafketels naar de slacht gaan, en/of de vleesfok.
Met de Tinkers gaat het niet echt veel anders denk ik. Tinkers worden ook vaak als draagmoeder gebruikt voor dure paarden, wist je dat? Een bio industrie zeg maar. Ik zal eens navragen, maar in Ierland schijnt er een stal te zijn waar de merries ieder jaar worden geinsemineerd.
Tsja en waarom zou het met paarden anders gaan als met ander vee? Geld is de drijfveer denk ik. En voor ons is de drijfveer weer anders.

Maar een zwartboek, ja ben ik voor te porren!!!!!!
Ook om eens precies te onderzoeken welke regels er zijn, maar zou het veel verschillen van schapen of koeien? Helaas wordt ik er cynisch om.

Groeten Esther

Hoi,
Zat net nog even de filmpjes door te kijken want had ze nog niet allemaal gezien. Zag ik dat Ilona aan de staart van Baladeika trekt en dat deze zo achterwaarts gaat.
Grappige is dat ik dit gisteren bij Isabella heb moeten doen. We hadden een nieuw stoepje gelegd en daar moest ze overheen toen ik haar naar buiten wilde nemen. Omdat ik dacht Isabella te kennen, dacht ik die gaat eerst even bekijken wat hier nu ligt, dus ik laat haar los zodat ze rustig kan gaan onderzoeken. Niet dus, op een drafje ging ze weg richting de grote wijde wereld. Wat stom van mij en wat schrok ik. Want ook het naderende grasveldje liep ze voorbij omdat er volgens haar geen gras op stond en dan restte er maar een ding waar ze heen wilde gaan en dat KON NIET dus ik zag ook maar 1 ding; aan die staart gaan hangen. Haha, het werkte. Ze ging niet achterwaarts, maar ze stopte wel. En nog keurig ook, niet met een boze blik, maar gewoon van "ho ik kan even niet verder". Jeetje braaf paard. Hahaha. Werd dus geen staartsurfen.

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 18:39:

Esther, wat bedoel je met paarden zie zijn geinporteerd? Vanaf hoever? Wat eigenlijk is Stella ook geimporteerd, vanuit Denemarken dan wel maar ze heeft daarbij niet moeten vliegen of varen.
Bret is een jaarling, dat is anders dan een veulen. Ik ben nu bezig met een jaarling een beetje spelenderwijs het eea bij te brengen en als ik kom zijn soms al haar weide genoten weg. Ze hinnikt dan wel naar ze en is een stuk ondrustiger maar neit doorgedraait en zo proberrt ook neit door het draatje te gaan. Volgens de eigenaren loopt ze ook af en toe te grazen ed. Maar ze is wel heel erg blij als de anderen dr zijn (vooral haar moeder, ze drinkt nog af en toe en dan is de bar natuurlijk weer open!!). Wandelen gaat ook heel goed in dr eentje, ze loopt zo overal langs zonder moeder(ongeloofenlijk zo dapper als zij is). Wel is ze dan een stuk meer op jou gericht als veiligheid gevend onderdeel maar veder zou je denken niet zeggen dat het ene jaarling alleen op stap met alleen een mens is, qua gedrag.
Volgens mij valt het reuze mee als je Brella alleen achterlaat.
groetjes Ebby

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 18:22:

Ieder mens paard of dier

Inderdaad, ik het met je eens Esther. Ik zou hier de constitutie; de cultuur, de tijdsgeest etc aan toe kunnen voegen.

Het is lastig alle factoren te vangen die aan ziekworden bijdragen.... enne... ik denk dat we zo weinig echt kennen van de ons omringende werkelijkheid.

Ik ken wetenschappers (bij ons wordt heel veel onderzoek gedaan) die aangeven dat de werking van heel veel geneesmiddelen niet te verklaren is.

Er is een uitvoerig protocol om bijv. depressies te behandelen. Patienten zijn soms een jaar met intensief behandelen bezig om met hun SPECIALIST middels gewoon trial and error een hele serie antidepressiva, afkomstig van heel verschillende groepen, en ten slotte electro convulsietherapie (shocken) hun dodelijk ernstige depressie (uiteindelijk vaak min of meer succesvol) te behandelen. Dit in de grootste GGZ-instelling van nederland met autoriteiten op hun gebied. En dan hebben we het alleen maar over biologische psychiatrie (psychodinamiek en culturele invloeden nog buiten beschouwing gelaten).

Daarom, Piet, die het eerder noemde; het is allemaal ook maar begonnen met kauwen op wilgenbast..... we willen het allemaal graag begrijpen maar veel laat zich nog helemaal niet begrijpen. En tot die tijd hopen we, gelovenn we dat iets helpt. En we weten dat nooit helemaal zeker. Natuurwetenschap beschouw ik als maar een lullig stukkie van de werkelijkheid.....

Wat Frouk beschrijft over het selecteren van onderzoeksgroepen is hier nét zo moeilijk en soms ondoenlijk en de resultaten....... We behandelen nog altijd middels trial and error...
Overigens ken ik ook wetenschappers bij ons die liever een combinatie maken met bijv de homeopathie omdat het juist aanvullend kan zijn. Iets wat gelet op deze discussie nog altijd controversieel is of wordt beschouwd.
En dát vind ik dus zó jammer!!
Groet
Ellen (even uit de meeleesmodus, maar er ook weer in)

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 20:03:

Ach ja, paarden... Zo was ik gisteren voor eht eerst sinds maanden weer eens gaan rijden op Stella. Klein rondje, dat moet niet zo erg zijn. En toen lag er dus iets verschrikkenliojks engs in de sloot!! Een (reclame?) bord met een paar hopen aarde erop. Ze deed haar normale schrikreactie maar tegenwoordig wil ik dat ze er ook ff aansnuffelt. Nou toen was dat bord dus minstens een vuurspuwend monster geworden. Heel trammelant, op een begeven moment wou ze naar huis rennen zelfs. Maar uiteindelijk heeft ze het bord aan gesnuft. En op de terug weg, ja hoor, weer eng. Ander oog he. Maar wat die staart betreft, ik ben bezich in een paardenmassage boek en daar staat in dat een paard 3 mensen aan zijn staart kan hebbn hangen. Nou scheelt dat natuurlijk wel hoe zwaar je bent maar denk niet dta jij zo zwaar bent als 3 mensen... Wat bij Stella heel goed helpt is boven haar staart te krabben. Dan staat ze meteen stil :).
groetjes Ebby

Huertecilla schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 11:32:


Hoi,

Ik zag dat nog niemand verder gereageerd heeft op je vraag hoe je een paardeharen Mecate aan een touwhalster bindt, dus doe ik maar een poging.

Gisteren heb ik eens naar m'n parelli hackamore gekeken en het is me meteen opgevallen dat de manier van vastknopen EXACT dezelfde is als Claudia gedemonstreerd heeft bij een Bosal (en een paardenharen Mecate).

http://www.slidinghorse.nl/
Kijken bij Bosal, en dan linksboven "hoe knoop je een bosal".

Het is dus toch mogelijk met Paardenhaar, ik hoop dat ik je hier verder mee geholpen heb.

Inderdaad heel grappig hoe je alles vertaalt ! Het klinkt een stuk minder zwaarwichtig inderdaad.

Groetjes,
Angelique