Cedric Coucke schreef op donderdag 22 februari 2007, 20:07:


Hoi Cedric,

Sta wel niet in je lijstje, maar ik wil wel graag even mijn mening geven.
Nagenoeg alles wat er te lezen valt is US literatuur en is gebaseerd op de hoeven van wilde mustangs.

Wij hebben hier volledig andere weersomstandigheden in ons natte kikkerlandje en hebben vooral vaak ook geheel andere hoeven. Natuurlijk bekappen is slechts een middel en geen doel op zich. Ik zie het dan ook niet als doel een bepaald model hoef na te streven. Het doel is een paard dat onder de omstandigheden waaronder het gehouden en gebruikt wordt goed loopt. Ik zie zo enorm veel paarden die hoeven hebben die zo als voorbeeld in het boek van Ramey kunnen, maar uiteindelijk toch niet lekker lopen. Ze lopen dan vaak goed.....totdat ze bekapt worden. Kennelijk gaat er dan iets toch niet helemaal goed.

Wat betreft de verschillende methoden, denk ik dat dat uitvergrotingen zijn van uiteindelijk minimale verschillen. Ga je te bewust een bepaalde stroming aanhangen, loop je het risico van kokervisie en staat het lopen van het paard niet meer op de eerste plaats.
Vanmiddag sprak ik iemand die hier zonder ijzers voorbij kwam op haar Fjord. Zij liet haar tot voor kort bekappen door een natuurlijk bekapster. Zij vertelde me letterlijk: De hoeven waren toen een stuk mooier... maar wel gevoelig. Ze was nu terug naar een traditionele smid en het paard liep weer als een tierelier. Uiteraard heb ik even onder de hoeven gekeken en zag een paar nette maar wel wat platte hoeven met een hoefwand die 1 a 2 mm uitstak. Kennelijk heeft dat paard dat dus nodig.

De moraal van het verhaal is wat mij betreft:
Vul je gereedschapskist met alle kennis en kunde die je kunt vergaren en pas datgene toe waarvan jij denkt dat bij het paard past.

Groetjes,

Simon

Wil schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:17:


Persoonlijk denk ik wel dat wanneer je een jonge hengst in een gemengde groep laat opgroeien dat toch het allerbeste opvoedend zou werken. Als ik zie hoe Spirit door de groep; merries, Winner én de ruinen wordt opgevoed, daar kan ik niet aan tippen, daar hebben wij alleen maar voordeel bij want het maakt onze menselijke opvoeding een stúk makkelijker.
Spirit heeft geen spatjes, geen zogenaamd dominant gedrag, zal niet brullen, opkrullen, ongevraagd op een merrie springen, ons opzij duwen of over onsheen lopen. Tuurlijk is onze opvoeding daar ook verantwoordelijk voor, ik ben immers vanaf dag één begonnen met opvoeden, en eigenlijk nog wel strenger omdat ik wist en wilde dat hij hengst zou blijven. Maar ik zie tevens heel goed hoe de groep hem indamt als ie teveel praatjes krijgt, zich iets té duidelijk manifesteert etc.
Ik denk dat wanneer je een jonge hengst in handen krijgt die deze opvoeding niet heeft mogen meemaken, dat het een stúk zwaarder wordt hoor. Tja, niet iedere jonge hengst heeft deze kans, dat besef ik maar al tegoed. Zolang mensen bang blijven en de hengst het stigma 'gevaarlijk' is er nog heel wat werk aan de winkel om mensen van het tegendeel te overtuigen.

Pien

J. Pelgrim schreef op donderdag 22 februari 2007, 20:43:


Hihi... Joke, heel lief dat je meedenkt maar Wil twijfelt echt niet hoor )
Ik heb er heus lang genoeg over nagedacht en heel misschien de beslissing ietwat te laat genomen.... Misschien was vorig jaar eind zomer verstandiger geweest.
Aan de andere kant, hij was nog zo'n jongetje, en eigenlijk nog te ielig....
Hij zou flink terug gevallen zijn en dat vlak voor de winter.... want hij ook al niet gewend was... Vergeet niet dat hij de halve zomer bij de fokker alleen op stal heeft gestaan!

De overgang + de vrijheid hier was een enorme overgang. Hij wist niet dat de wereld zoooooo groot was... En dan ook nog overal paaaaaaarden!
Allemaal logisch he?? Dus ook logisch dat nu de hormonen dubbel opspelen...
Waarom zou je je dan tegen laten houden door zo'n stom strikdraadje?
Getuige de vele draden die wij nu al hebben moeten vervangen )

Neenee.... het is niet alleen in ons belang... maar zeker ook in het zijne!

Groetjes,

Wil.

Wil schreef :

Tot z'n hoeveelste is Catcher bij jou geweest, Wil, en op welke leeftijd heb je hem weer teruggehaald?

Simon Lingbeek schreef :

Ik kan niet anders dan Simon hierin volmondig gelijk geven !
Jack en ik zien het net zo.
Pien

Spirithorses schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:28:


Nou Pien, en ik denk echt dat het jullie met Spirit wél lukt! Precies, die gemengde groep! Als ik die gehad zou hebben of zou willen had ik ook geen probleem. Dan mocht ie toch?
Maar kijk naar de realiteit.... zodra een hengstveulen volwassen wordt gaat ie UIT de groep... want je loopt het risico, in Catcher's geval, dat ie z'n moeder, z'n volle zus of z'n tante te grazen neemt... Resumé: hengst moet op stal.... of in een veels te mulle kleine rijbak... waar ie de familie wel kan horen, maar nét niet kan zien...
Nu, dat vind ik ook geen optie. Misschien was het heel anders gelopen als ie hier had gebleven... dat kan zijn. We hadden in ieder geval een eind verder geweest met opvoeden.
Nu heb ik die kans eigenlijk niet meer gehad. Het zij zo. Maar ik kan er wel voor zorgen dat ie een fijn en zeker een paardwaardig leven krijgt, met 'n vriendje. Want ze mogen elkaar heel graag, Chaser en Catcher.

En dit was niet fijn: we kwamen zojuist met een lege trailer thuis en Chaser staat nu dus heel zielig te hinniken... Zo van: wat heb je NU weer gedaan? Waar is m'n maatje??
Ik kan wel zeggen dat z'n maatje over een paar dagen weer thuis is, maar daar heeft ie nu niets aan.....

Wil.

Spirithorses schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:10:



Ik weet dat je bedoeld; "een paar mm meer",
als het teveel gaat worden, gaat het niet goed en ben je telaat
Ik weet nu waar Olly en Jeppe goed op lopen en dat hou ik bij!
"Punniken" is voor mij; blijven zoeken
en dat hoef ik nu niet meer.

Nils en Olly

Spirithorses schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:31:


Hij is begin april geboren en eind september hierheen gehaald. Heeft hier ruim 1/2 jaar gestaan maar vanwege mijn hooi-allergie heb ik hem weer terug verkocht aan de fokker. Dus was hij nog net geen 1 jaar. Hij is daar gebleven tot afgelopen juni, en was toen ruim 3 jaar...
10 april wordt hij vier.....

Myriam schreef op donderdag 22 februari 2007, 20:58:


Amen!! Mee eens!!

Wil

Wil schreef :


Moet ik ook nog maar afwachten, Wil. Maar alle ingrediënten zijn aanwezig, de rest zal ook van Spirit afhangen. We zien in elk geval dat hij een wat teruggetrokken zeer zachtaardige hengst aan het worden is.
Dat teruggetrokkene heeft hij al vanaf zijn geboorte en ik was daar altijd blij mee, hij hoeft niet zonodig vooraan te staan, aan je te zitten. Hij heeft hetzelde lieve wat dromerige karakter van zijn moeder geërfd, dat kat-uit-de-boom kijkerige.


Ja, nouja, da's wat mensen ervan maken. Afgelopen zondag waren we bij Eddy en weer heb ik kunnen zien hoe de hengsten daar in één groep samenleven, zijn dan wel drachtige merrie Indy in een andere groep in de weide pal naast de heren. En de heren gedragen zich kéúrig....
Vreemde paarden, ook hengsten en merries, lopen af in aan het terrein op, en je hoort geen kwaad woord over en weer.


Komt wel goed Wil. Effe doorbijten....

Wil schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:36:


Dus je hebt amper iets met hem kunnen doen omdat hij zo snel alweer terugging naar de fokker. Hoe stond hij daar in de tijd dat hij daar woonde? Wanneer is zijn echte hengstengedrag begonnen?

Zeker heel ongezond. Zand hoopt zich op in maag en darmen. Verlaat het lichaam in onvoldoende mate. Uiteindelijk krijgen ze koliek en kunnen er zeker aan doodgaan.
Die man vraagt gewoon om moeilijkheden. grr

Spirithorses schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:45:


Als veulentje natuurlijk bij z'n mamma, en de rest van de kudde. Zusje, tante, nog een hengstveulen maar ik denk toen al gecastreerd... Z'n pappa stond altijd op stal.
Toen ik hem vlak voordat hij 1 jaar werd terugbracht is hij zo bij z'n 2 jarige half-broer gegooid... wel een volle hengst. Ik denk dat ie toen wel aardig op z'n flikker heeft gehad.
Dat paard is maart vorig jaar verkocht. Vanaf die tijd heeft Catcher alleen op stal gestaan, of in die rijbak.
Eh, het echte hengstengedrag is eigenlijk nog maar kort. In januari was ie nog wel aannemelijk. Maar de interesse in andere paarden had hij afgelopen zomer al.
Toen was ie al zo afgeleid dat hij niet wilde luisteren.
Vandaar dat ik ook met Conrad ben gaan trainen, juist om dit soort problemen misschien te kunnen voorkomen...

Simon Lingbeek schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:28:


Precies, bij Jeppe draagt een rand van de zool mee en loopt hier prima op voor de koets.
Olly loopt op 1mm keiharde hoefwand.
Van bijde paarden slijten de hoeven nauwlijks.
Jeppe is een FriesPaard en Olly een NewForrester


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef :

Ja, een teveel is het wanneer de hoefwand scheurt, brokkelt, flared, naar binnen ombuigt, scheef groeit, wanneer de steunsels gaan dragen, de straal gaat uitsteken, etcetera, maar vooral: wanneer het paard minder goed gaat lopen.

Onze eigen Holly is niet altijd een toonbeeld van hoe het paard van een cursusleider Natuurlijk Bekappen eruit behoort te zien. Ik heb al vaker geschreven dat haar hoeven de neiging hielden erg te flaren, en haar zolen bleven plat, ondanks 3 jaar zeer regelmatig Natuurlijk Bekappen.
Nu, 3 jaar en een tiental hoefzweren later zijn we echt opgehouden met steeds dat keurig in model snijden en guess what; ze loopt nu prima, haar neiging tot flaren is niet erger geworden.
Bombita idem met haar Turkse sloffen-neiging. Maar wel in galop over de gedeeltelijk met vuurstenen belegde pad hier in het bos.
Dan is het toch prima?!

Tja ik kan me nu na 3 jaar Natuurlijk Bekappen en daarvoor 3 jaar Strasser echt niet meer druk maken om een modelletje.
Ik leer mijn cursisten liever te kijken, te observeren en te dúrven het paard zijn eigen hoefvorm te kiezen, zolang als dat paard er maar goed door blijft lopen ! Want dát blijft je criterium!

Pien