Peter Donck schreef op zaterdag 10 maart 2007, 18:46:


Zeker op wat kleinere weides is dat zeker aan te bevelen, je voorkomt zo de bossen en dat het andere gras te veel wordt weggevreten en er andere grassen voor in de plaats komen die minder lekker zijn. De lekkere grassen overleven dan niet.

van lennep schreef op zaterdag 10 maart 2007, 16:22:


Dat doet Queenie ook, maar dan als ze hete doos is, tophengstig, dan gaat ze met der benen open tegen zo'n isolator staan wiegen en na enkele minuten spuit het de gaten uit... en dat terwijl we toekijken, die heeft geen schaamte! Heb hara al gezegd dat ze dat in haar bed moet doen, als niemand kijkt. Maar ze heeft geen bed, dus ....

Edith Hartog schreef op zaterdag 10 maart 2007, 15:51:


hoeveel paarden lopen er?als het er niet zoveel zijn waarom verdeel je het land niet in stukken.Het stuk waar ze oplopen kunnen ze afgrazen zodat de andere stukken kunnen groeien.Zo heb je altijd stukken met goed gras ook is het land dan niet zo heel groot en kun je makkelijk mest weg halen.

4 fouten....
4,7,9 en 10 had ik fout....weet niet zoveel van dat glucose en vitaminen enzo

Eva Saegerman schreef op zaterdag 10 maart 2007, 19:40:


Dat zijn de levensgevaarlijke merries Eva. Hier ook zo'n madam.
Je lacht je helemaal slap

-sophie- schreef op zaterdag 10 maart 2007, 20:24:


me too

Wil schreef op zaterdag 10 maart 2007, 13:20:


Klopt dank je,
ik heb Conrad gemailt met de vraag om mij een les te geven in Zwolle.
In tussentijd heb ik vandaag verder geimproviseerd, Tessel bijgepraat en zij heeft vooral gelopen met Jur vandaag. Ze pikt het goed op en luisterd nu ook naar haar gevoel over een opdringerige Jur en corrigeerd dat.

Of wat Piet zegt, vragen om goed gedrag en dan "mooi" zeggen als dat komt. Dit is toch een belangrijk verschil, wegjagen of goed gedrag vragen. Het eerste kan met een wilde beweging of touwzwiep het tweede met 2vingerdruk en wachten op de goede reactie ... mooi! En dat is inderdaad subtieler. Ik kan me voorstellen als een paard dit gewend is, het ook op afstand subtieler werkt dan een draaiend touwtje, met een vingerwijzing bijvoorbeeld.

Vandaag hebben we Jur wel 60 keer gevraagd afstand te houden, tijdens het poetsen, 45 min. wandelen naar en door het bos en hooi brengen. Hierbij was hij de kalmte zelve (het escaleerde niet meer) en zijn pogingen om de leiding te nemen werden aldus bij het opkomen ervan teniet gedaan. Super dus, gisteren een doorbraak bereikt en vandaag er mee verder gegaan. Wel hebben we de moeilijker omstandigheden vermeden: zoals los in de bak, de graslanen en samen in draf gaan. Alles op zijn tijd hé. Alhoewel hooi brengen ook ongewoon is voor hem om dan te moeten wachten. Zijn maatje stond al te eten en hij werd er bij gezet en mocht niet direct aanvallen, zowel op zijn maatje als op het hooi. Ik heb terug gevraagd en gewacht totdat hij kalm stil stond voor mij, en toen ... mooi lekker eten.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef :

Ja maar, Michiel dit gedrag lijkt mij niet direct een gevolg van een verbeterde conditie van Jur. Dit moet toch eerder opgevallen zijn, of heeft Josien je van dingen bewust gemaakt waardoor je met andere ogen naar Jur ging kijken?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 10 maart 2007, 21:10:


Ik zag niet dat Jur bezig was de leiding te nemen, dat zie ik nu wel. Tot voor 3 weken was zijn gedrag ook geen probleem. Je weet we konden alles met hem doen, op touwhalster in alle gangen door en rondom Zwolle, perfect gewoon zo goed luisterde hij naar onze wensen. Zoals hij deze week echter was, kon ik niet eens meer wandelen over het gras laat staan rijden.

Ja het heeft alles te maken met zijn toegenomen fitheid en goed in zijn lijf voelen, daardoor dacht hij nu wel een kans te maken bij de vele vrijheden die hij van mij krijgt. Net als bij kinderen ben ik zo tollerant mogelijk, ze mogen bijna alles bij mij. En wat niet mag daar ben ik vreselijk duidelijk in, op een vriendelijke manier altijd. Snap je? Strengheid en vrijheid gaan bij mij hand in hand en altijd op een vriendelijke manier. Jur weet nu weer wie de leiding heeft en dat maak ik hem streng en vriendelijk duidelijk zo vaak als nodig is. Mijn zintuig voor opdringerigheid is inderdaad geopend, voorheen kon ik blijkbaar zonder met hem. En zijn vrijheid is het zelfde gebleven, minus opdringerigheid.

Groetjes, Michiel

Hallo Angele,

Bedankt voor je advies. Je vroeg verder wat Stormy allemaal kreeg en hoe hij leeft. Achter ons huis hebben we een klein stukje grond (ca. 200 m2) en een stal van 3 bij 3. Daar is zijn leefgebied. Omdat het stukje grond al volledig kaal is gegeten, gebruikt hij dit alleen als uitloop en krijgt verder alleen hooi.
Het enige wat daarin verandert kan zijn is dat de mensen van wie we het hooi kopen zijn overgestapt op hooi van een ander land of een andere tijd (verser dus). Zal ik eens navragen.
Daarnaast kreeg hij alleen ´s ochtends en ´s avonds een half handje brok.

Inmiddels is het krachtvoer al enige tijd gestopt en krijgt hij alleen nog nat hooi. Op zich reageert hij daar goed op, maar de eerste kuur ontstekingsremmers in combinatie met pijnstillers waren niet voldoende om hem er weer bovenop te krijgen.
We zijn nu met de tweede kuur bezig en langzamerhand zie je verbetering.

Kun je hier iets mee.

Alvast bedankt voor je reaktie.

Antoinette

Michiel schreef op zaterdag 10 maart 2007, 21:05:


Ja hoor... gewoon heel consequent volhouden. Je zult eens zien hoe snel dit gedrag weer terugkeert naar acceptabel. In feite willen paarden helemaal niet de leider zijn... veels te vermoeiend....
Als de mens leider wil zijn, en ook toont dat hij/zij dit kan, is het toch prima!

We zagen Catcher vandaag over het draad met Chaser neuzelen.... ! Ik geef hem nog een week, zodat ik zeker weet dat de boel echt goed hersteld is... en dan kunnen ze denk ik bij elkaar. Eigenlijk nu al... maar de hechtingen zijn nog te vers.

Ook in Catcher komt nu een heleboel rust. Dat zenuwachtige ijsberen, de hele bliksemse boel in de gaten moeten houden... wordt allemaal minder. Hij had het altijd zo vreselijk druk. En nu zie ik hem lekker relaxed in het zonnetje staan genieten... daar had hij nooit tijd voor....

Groetjes,

Wil.

Edith Hartog schreef op zaterdag 10 maart 2007, 15:51:

Je hebt eenboerderijtje gekocht met genoeg wei voor 1 paard (= 1 ha ?)
en je hebt er nu een 1/2 ha bij + een boomgaard.
twee Haflingers en twee Shetlanders.
De Shetten kunnen in de boomgaard en ook die zou ik nog verdelen.
Die Ha wei zou ik zeker verdelen in 3 (1 1/2 ha zeker in 4).
IK haal wel iedere dag de mest uit de wei en IK heb 1 paard + 1 koe op bijna 1 ha. Die is verdeeld in 3 stukken en die stukken nog eens door 2.
IK heb nagenoeg geen mestplekken in mijn weiden en hoef dus niet te slepen met de trekker, wel ben ik "natuurlijk" iedere dag 15 minuten bezig met mest ruimen. Voordeel is dat mijn paard een héle lage besmettingsdruk van wormen heeft, wat terug te vinden is in het feit dat Olly in 1 jaar nauwlijks toename van wormbesmetting laat zien.(van <50 naar 100 eitjes per gram mest)
Om de besmettingsdruk van spoel- en bloedwormen zolaag mogelijk te houden is minimaal 1x per week mest verwijderen aangeraden, maar zelf denk ik dat dit niet echt meer helpt, want in een paar dagen kruipen de larven van bloedwormen uit de mest het gras in om weer opgenomen te worden door het paard. De eitjes van de spoelworm houden het zelf tot 10 jaar uit in de wei.
Maar dat is mijn insteek.
Voor de graszoden is het belangrijk regelmatig rust te hebben en 6 weken is ideaal. Hiermee echter ben je niet van de mestplekken af en die zul je dus extra moeten maaien in het groeiseizoen. ALS het al lang gras is en je laat het liggen (eventueel een paar keer draaien) wordt het soms toch gegeten, maar wederom, dit verhoogd de wormbesmettingsdruk.
Met slepen verspreid je de wormbesmetting over je weide

Afvoeren die mest en vercomposteren, dan pas terug op de wei.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 maart 2007, 22:42:


Niet alleen dat, je haalt de mestballen er mee uit elkaar zodat de eitjes en larven geen bescherming meer hebben, en, afhankelijk van het seizoen, door de zon uitdrogen of doodvriezen. Het hoge gras wat ze beschutting moet geven is er vaak ook al niet op de andere plekken. Het verspreiden is dus zo gek nog niet.

Groeten,
Frans

Michiel schreef op zaterdag 10 maart 2007, 21:27:


Jur heeft gewoon het voorjaar in zijn bol.

Frans Veldman schreef op zaterdag 10 maart 2007, 22:48:


Helaas gaat dit niet voor de Spoelworm eitjes niet op, die zijn bestand tegen de warmte van de zomer, de koude van de winter, nattigheid van voor- en najaar en nog tegen de meeste chemische stoffen ook. Alleen tegen de hitte (>60graden) van de composthoop zijn ze niet bestand


Maar dan moet je dit wel elke 2 dagen doen
Een paard is verstandiger, die eet niet graag in de buurt van zijn eigen mest.
WAAROM,oh waarom zou dat toch zijn?


Nils en Olly