Nele schreef op woensdag 21 maart 2007, 19:34:


Ik wens je heel veel sterkte, vraag raad aan een prof, er zijn hele krachtige ontgifters, die veel te zwaar werken op een lijf dat weinig weerstand heeft...
groetjes Clarissa

Esther schreef op dinsdag 20 maart 2007, 22:06:


Dus....
Mijn paard is niet TE dik, maar ik wil ook niet dat het zover komt... Conclusie: hij kan dus niet 24u de wei op, maar dan moet hij op stal
Of het gewoon proberen en zien hoe het gaat? Misschien valt het allemaal wel mee omdat hij meer beweegt omdat hij 24u buiten staat?
Is er dan niemand die zich hier ook niet ongerust over maakt(e)?
Hij wordt vanmiddag voor het eerst natuurlijk bekapt door een prof, dat is al iets! Ben erg benieuwd

Isabel van der Made schreef op donderdag 22 maart 2007, 0:34:


Oh ja... komt omdat ik van het stippen- naar het bontenpad ben gegaan.. Vast!

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 maart 2007, 23:22:


Nee Eddie, dat hoeft helemaal niet. Je kunt een weiland nu eenmaal niet vergelijken met de natuur. Een weiland wordt veel korter en intensiever afgegraasd => afvoer van mineralen. Alleen de plekken waar gemest wordt komen er weer mineralen en voeding terug in de grond, de rest verschraalt. Uitenindelijk gaat het goede lekkere gras weg en komt er bijv straatgras voor in de plaats. Je moet een paardenweide natuurlijk niet gelijk als een koeienweide bemesten, dat is idd gericht op productie voor de melkgift. Maar je zult echt wel wat aan weide- onderhoud moeten doen om te voorkomen dat de wei binnen de kortste keren vol staat met zuring of kruiskruid of andere ongewenste planten. In de natuur is er een veel gevarieerder aanbod van grassen en kruiden en is de ruimte niet beperkt door een hek.

Es

Gisterenavond wat nageslagen in de 'zitbijbel' van Schusdziarra en de nederlandse bewerking van het referentiewerk van Müsseler erbij gepakt omdat daarnaar verwezen wordt.
In de jaren '30 schrijft de toenmalige voorman van de nederlandse ruiterij daarin dat een gelijkmatig belang toegekend dient te worden aan terreinrijden, dressuur en springen en geen ruiter zelfs maar kan hópen anders een goed ruiter te worden. Viel me op....

Bij míj zit het manco bij springen en reken maar dat ik me ervan bewust ben. Weet ook wat ik er aan zou wíllen doen. Dat heet chiron-springen.
Helaas ligt het op het moment niet binnen mijn mogelijkheden daar les in te volgen. Ik heb wel contact met bijvoorbeeld Peter Speckmaier en als er een mogelijkheid is organiseer ik hier een workshop.
Helaas is de belangstelling van de buitenlanders hier ringdressuur en van de spanjaarden doma vaquera. De wijze woorden van Kolonel Leegstra zijn niet alleen 'vergeten' in de wereld van 'Het Dressuurpaard'. Het probleem van de eenzijdigheid en figuurlijke oogkleppen is niet typisch nederlands. De fixatie op klassieke ringdressuur wel.

HC

Huertecilla schreef op donderdag 22 maart 2007, 9:34:


Oké, ik begrijp je volkomen, sorry.
M uguet en de paarden en de herdershonden.

Eltina Pot-van den Broek schreef op donderdag 22 maart 2007, 9:40:

Mijn paard is nu niet te dik dankzij een ijzeren voerregime, maar hij wordt het van de lucht. Ik geef hem gedoseerd hooi verspreid over 6 voerbeurten, omdat hij zich anders klem en bevangen vreet. Ik heb (gelukkig zou ik haast zeggen) slechts een klein weitje tot mijn beschikking waar hij 's zomers maximaal 6 uur per dag in staat en in het voorjaar een half uur per dag. Toen ik hem net had, stond hij 2x per dag 2 uur in de wei en hij werd behalve welvarend voor het oog ook tegen bevangen aan van. Onbeperkt gras kan dus gewoon niet voor hem.
Paarden die zo ongelooflijk efficiënt omgaan met voedsel, zijn over het algemeen geen fanatieke bewegers, dus daar hoef je ook niet al teveel 'verwerking' van te verwachten.

Ik zou zelf het risico niet durven nemen en wachten/aankijken of je paard te dik wordt. Nog niet eens zozeer vanwege het dik worden, maar meer vanwege de daardoor verstoorde stofwisseling, met het gevaar van bevangenheid. En het gevoelig ervoor blijven nadien.