Monique Meijer schreef op donderdag 29 maart 2007, 13:48:


Ok, Ok, Ok, Ok!!!! Kon me eigenlijk ook al niet voorstellen van jou dat jij zou toestaan dat Indy zooi zou consumeren )

Wil schreef op donderdag 29 maart 2007, 14:12:


Onze buurman kan ik gelukkig vertrouwen, die is veel te bang dat Indy ziek wordt. En nee, Indy krijgt geen zooi te eten!

Moniek schreef op donderdag 29 maart 2007, 0:39:

Conrad ook hier ga ik in op je brief, al valt er nog veeeel meer over te zeggen.


Moniek Ja zo is het, maar ook werken al die vier methodes in een paard, of je dit bewust bent of niet, het is er gewoon. Om niet in een theoretisch oerwoud van definities terecht te komen, ....

Ik loop over de harde weg van stal af, dan is er de keuze, rechtdoor de harde weg vervolgen of rechts afslaan de aanplant in met vele graslanen. Jur loopt achter me, en ik loop rechtdoor. Hier hebben we al een gezamelijke instemming, hij volgt. Er is geen going with Jur hier, er is going with de mens. Ik weet dat hij liever de aanplant in gaat.

Een andere keer loopt hij weer achter me en ik sla rechts af, hij volgt. Ook hier is er gezamenlijke instemming, én er is going with my horse. Als ik op hem rijd werkt dit precies hetzelde.

Een andere keer rijd ik weer het zelfde stuk van stal af en Jur geeft aan met zijn hoofd dat hij rechts af de aanplant in wil. Ook hier heb ik de keuze tussen going with him of hij going with me. Omdat hij zijn voorkeur al duidelijk gemaakt heeft, wie is er dan de leider ?? Er is een wachten op instemming van mij, Jur wacht op het signaal van mij, ga ik mee, of geef ik het signaal tot rechtdoor gaan. Het antwoord op de vraag wie de leider is, is duidelijk, hij geeft aan wat hij wil en ik beslis wat er gebeurd.

Nu is dat wachten op mijn instemming soms heel klein en vaag, hij begint met een draf, omdat hij zijn keuze is, en zijn ervaring dat dit op dit stuk van de route ook meestal mag. Ik zeg direct zachtjes Hooo en hij gaat in stap verder. Zeg ik niets dan voelt hij aan de meegaande zit dat het oke is. Ik blijf de leider ook al lijkt het dat hij zelfstandig van gang mag veranderen. En niet alleen mag hij doet dit ook. Binnen going with your horse is deze manier juist prima, we willen onze paarden zo moedig en vrij mogelijk berijden met zoveel mogelijk eigen initiatief.

Maar ook nooit laten overnemen, dat is een gedrag waarin er geen gevoeligheid is voor instemming van de mens. Overnemen gaat gepaard met opdringerigheid en slecht willen luisteren.

Gehoorzaamheid op que, is absoluut nodig bij opdringerigheid, geen twijfel mogelijk. Dit echter als de basis nemen van buitenritten heeft enkele forse nadelen. Ik denk dat HC dezelfde ervaringen heeft als Russ op de noodzaak van meegaan met je paard als je rijd op lastig terrein, op hellingen en gevaarlijke afdalingen, etc. Als je paard dan niet gewend is om zijn eigen pad te mogen bepalen en van de rijder verwacht dat die alles stuurd. Dan zit je knap onveilig op je paard. Alleen het paard zelf weet immers hoe hij het best jou op zijn rug kan balanceren. Een paard die wacht op que"s zal op die momenten weinig zelf vertrouwen tonen.

Tot op zekere hoogte kun je beide methodes tesamen gebruiken.
Als mijn hobby de bak was, dan gebruikte ik hoofzakelijk, gehoorzaamheid op que. Bij buitenritten vind ik het gewoon heerlijk te rijden met zoveel als mogelijk is, going with.

Groetjes, Michiel

Monique Meijer schreef op donderdag 29 maart 2007, 14:18:


He Monique, is dat de buurman van dé hond? Hier werd alleen gehoest (niet gesnotterd, wel beetje soep-ogen) door 2 jarige Cool. Geef haar sinds een week een handje kruidenmelange pd en 't is over. Vind ze wel errug lekker, trouwens!
dag, jet

Michiel schreef op donderdag 29 maart 2007, 14:36:


Dat is een duidelijk verhaal. Het zet een en ander op zijn plek, bijv. het leiderschap, dat dus in het geheel niet strijdig is met going with......

Jet van Gulik schreef op donderdag 29 maart 2007, 14:39:


Nee, dat is niet de buurman van DE hond.

Als Indy een beetje hoest krijgt ze kruidenhoestsiroop en dan is het binnen 2-3 dagen over. Omdat ze plotseling moeite had om de lucht kwijt te kunnen, vond ik het beter de dierenarts in te schakelen. Achteraf een goede beslissing.

Jet van Gulik schreef op donderdag 29 maart 2007, 13:41:


hangt af van de aard van de breuk,
als het bot versplinterd is dan wordt het moeilijk
als de breuk "clean" is dan kan dit gegipst worden en toch mooi genezen,
maar natuurlijk alweer sneller bij jonge paarden dan bij oude.
genezing en gebruik zijn "gecorelleerd"

Mijn ervaring jaren terug : paard van 4 jaar + auto-ongeluk =
achterschenkel gebroken + 3-4 wervelstekels afgekraakt =
paard geeuthanaseerd,
reden : niet te zetten en te helen zonder gewrichtsrecuperatie,
dwz onbruikbaar paard wegens levenslang manken
én (vooral) hoogstwaarschijnlijk levenslang pijndoor de ontstane kreupelheid
+ niet te herstellen nekletsel (afgeknakte wervelstekels)

voorheen had ditzelfde paard :
- op 6 maand : doorgesneden diepe+opp.vlakkige buiger : gips en
volledig herstel met uitstekende beweeglijkheid van het kogelgewricht
paard berijdbaar op 3.1/2j, weliswaar peesverdikking (grote knobbel)
- op 21/2 jaar : 6 voorste onderste snijtanden afgebroken door ruk aan hooitouw
(top beide kaaksbenen afgeknakt) = operatie + herzet met staaldraad
resultaat : bot genezen, vaste tanden deels NIET op de korrekte plaats doorgebroken,
verder resultaat niet te volgen wegens euthanasie

nota : sommige paarden lijken voor het ongeluk geboren

Geertje schreef op donderdag 29 maart 2007, 13:41:


Going withe the horse : Nieuwe naam ; oud concept . Dus warm water opnieuw uitgevonden voor andere doelgroep mensen. Ivm telepathie bij paarden kan ik kort zijn . It's wishfull thinking .

Is het feit dat Mazir grootgebracht is met de fles mede oorzaak aan zijn gedrag denken jullie?
Ik ken een fokker die hier een duidelijk mening over heeft.

Peter Donck schreef op dinsdag 27 maart 2007, 12:05:


effe voor de duidelijkheid: het is net omdat het zo'n absurde info is dat ik het hier neerzet he, om jullie te tonen "wat ze nu weer schrijven" en om de schrijver vierkant uit te lachen omwille van het ongenuanceerde.

groetjes

Monique Meijer schreef op donderdag 29 maart 2007, 15:11:


Die van mij hoesten alle vijf. Te droog hooi, nu ik het nat maak gaat het een stuk beter.

Esther schreef op woensdag 28 maart 2007, 20:59:

Peter.... je mag weer ff scrollen


Tja Es, zoals je weet ben ik het niet eens met de manier waarop dit voorheen beschreven was, want daarover hebben we het.
Vanuit die oude pagina van de Gdvd heeft menig instantie TOEN zijn "onderzoek" naar JKK samengesteld en ook de artikelen en website's op gemaakt.
De teksten stonden er vaak letterlijk als copy op.

NU hebben ze bij de Gdvd een nieuwe site (maar al die andere op die gegevens gebaseerde nog niet !) en ben ik het nog niet eens met die teksten zoals ze daar staan.
Na enig zoeken op paard en jkk komen er 6 pagina's (dom om ook op paard te zoeken natuurlijk)

Dit staat er NU op de diverse pagina's :

Na een langdurige opname van een geringe dagelijkse hoeveelheid kan de lever ernstig aangetast worden..(hier heeft men het nog algemeen over gif van giftige planten)

Maar er is ook een apparte pagina over JKK:
Daarin is NU te lezen:


Dit was in exact dezelfde opstelling van deze regel dus eerder 1% ?? We mogen dus meer gaan geven ??

En ook staat er nu :


Maar OOK :


Ik vind dit een linke uitspraak ( die nmm. ook zelfs gevolgen kan hebben voor je hooicertificaatdinges).

Ik zou mijn paarden niet graag dagelijks minder dan die 1 % JKK willen zien eten....want ik ben bang dat het dan toch echt een keer fout loopt.
Ook bij zo'n stelling ben en blijf je afhankelijk van vele zaken zoals ziekte of al vooraf ingenomen giftige rommel waardoor de lever al niet optimaal functioneert of al een goed eind heen kappot is !

Tenzij het om een eigen gefokt veulen gaat weet je dit dus nooit zeker.
Wat vooraf ingenomen giftige zaken aangaat althans.
Zelfs en veulen kan een slecht werkend onderdeeltje hebben toch ?

Om nu te gaan testen hoeveel een levertje nog net wel of niet kan verwerken om zo een maatstaaf te hebben vind ik ook niet echt kunnen , en is gezien hierbovenstaand ook nutteloos....

Dus een simpele redenering , zeker zolang (en omdat) de dagelijkse gevolgen van net geen 1 % onbekend zijn ....en ZEKER bij een zo'n veel geraadpleegde instantie ...
vind ik een stelling als .....helemaal geen jkk in je paard ......een veel passender gedachtegang.

De stelling dat schapen er beter tegen kunnen vind ik ook niet kloppen maar dat had ik al eens geschreven.

Het onderzoek van je plukje hooi op aanwezigheid van JKK zoals ze het verkopen vind ik een lachtertje, dat stelt niets voor.
Die flinke zak is en blijft nml. maar een plukje van de jaarlijks gekochte hoeveelhied.
Omdat we ook al weten dat die gedroogde plant niet de rest van je pakkie hooi aantast met zijn giftige stofje is dit nmm. een achterhaalde gedachte daarop een baal hooi te kunnen keuren en in dat opgestuurde plukje hoeft nou net geen jkk te zitten...

Het zijn niet allemaal gestuudeerde lui die daar komen kijken.
Zie hoe onbekend jkk zowiezo nog was in de paarden wereld en bedenk dan dat al deze onwetende.... maar toch al jaren lange paardenhouders , van fokkers tot penny meisjes of ouders die een pony kopen omdat het zo leuk is voor hun 3 jarig kindje....ook op die site hun info binnen krijgen.
Zo'n site als die van hen heeft een voorbeeld functie...en een hele grote.
Dan moet je nmm. ook rekening houden met het soort kennis van de mensen die je site komen bezoeken. ( en dat is vaak maar minimaal op dit gebied)

De gezondheids dienst voor dieren had er beter aan gedaan een link in dat stuk te zetten naar jou pagina...

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !