e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 1:12:


Alsof je Shiny beschrijft.
Zolang alles leuk is leert hij ontzettend snel. Zodra hij denkt dat hij iets niet leuk gaat vinden heb je een probleem.
De enige oplossing is dan om alles in zulke kleine stapjes te knippen dat hij geen idee heeft waar zo'n klein stapje naartoe gaat. En als hij het wel door krijgt, hij er inmiddels zo aan gewend is, dat het daarom geen probleem meer is.

Wat Albertje schrijft herken ik ook.
S heeft problemen met alles wat zijn kont en achterbenen aanraakt.
Maar ik wil hem gaan trainen tussen dubbele lijnen.
Het is dan helemaal niet denkbeeldig dat de buitenlijn een keer tegen zijn achterbenen komt. Dat hij dat zonder probleem aanvaardt, moet ik er dus intrainen. Als ik dat in de bak doe en hij voelt het touw iets teveel, is ie er vandoor. Dus dat werkt niet.
Ik neem hem aan een halstertouw, met aan zijn buitenkant een 4 meter touw en schuif dat langzaam over zijn rug naar achter.
Als de druk van dat touw ondanks cm voor cm verplaatsen te groot wordt spuit hij er vandoor.
Nu heb ik hem vast aan het hoofd dus alles wat kan is dat hij kleine rondjes loopt rond me. Ik wacht tot k het stilstaan kan belonen en gebruik dan mijn marker, . Helaas ken ik hiervoor geen tussenstappen meer, dus het is nu even accepteren vor hem, maar vergeet het maar dat hij dan een beloning aanneemt.

Hij had ook geen enkel probleem met de trailer. Totdat we regelmatig gingen rijden en hij zijn stalletje op wielen daarmee ging verbinden.
Alles, zelfs elke stap, hebben we in stukjes geknipt en geoefend. het vastzetten, de stang erachter, het zijdeurtje open en dicht, klep dicht..Ook het rijden, begonnen met stukjes van 30 meter. bij droog weer, bij regen (nooit geweten dat een paard bij andere weersomstandigheden, binnen dertig meter in een trailer kan dampen van het zweet) bij daglicht, in het donker, onder takken door, .flauw bochtje links, flauw bochtje rechts, zacht remmen, harder remmen, zacht rijden, harder rijden enz.enz.enz. Bij elk nieuw stapje meerdere keren erin en eruit. Tijdrovend, geduldvragend als de pest,
Ook voor Conrad was het een uitdaging om zijn aanpak nog weer es door te denken en hier en daar te verfijnen. Zelden zo'n paard meegemaakt vond ie .
We hadden hier niks bereikt met streng zijn en eisen stellen. Ja een super gestressd paard, dat bevriest, in zichzelf keert en geen been meer verzet.
In wezen doet hij dus ook alleen iets als hij zelf de beslissing neemt.
Zulke paarden gaan in "de gewone wereld" van hand tot hand en eindigen vroegtijdig bij de slager.
Maar terugkomend op wat Michiel schrijft , geloof ik niet dat hij dit als going with your horse bedoelt.
Ik zie het in ieder geval niet zo.
Het is een horse, wat is, langzaam maar zeker , going with me!

Piet

HannahFroukje schreef :


Herken ik veel in.
Als Spirit met Mazir gelopen heeft is-ie altijd wat 'losgeslagen' en heeft ie veel teveel praatjes voor een jonge hengst omdat Mazir nou eenmaal de underdog is.
Als Spirit het te bont maakt met Peyo grijpt een van de oudere paarden in, 'zo, nu is het genoeg geweest, hup, weg jij, laat die kleine met rust'.
En hij gaat al veulensmekkend ergens anders staan waarna het hele spul weer verder gaat eten, zo, rust wedergekeerd.
Soms weet hij van geen ophouden, valt de lageren in rangorde lastig met zijn oefenspelletjes tja, en dan wordt ie wel eens op de plaats gezet door BD of Winner en ik vind dat helemaal prima. Hij leert er de taal van de groep door, hij leert zich te gedragen en leert dat hij zich niet zomaar op de merries kan storten, 'wat dénkt ie wel, die kleuter....".

Niet alle merries corrigeren hem, Oakley loopt hem zelf de hele tijd uit te lokken, die twee zijn vreselijk onbezonnen, Holly moedert over hem, dus daar kan hij weinig kwaad bij doen, met Cas (ruin) doet hij wilde spelletjes, Mazir is een schijthuis dus da's ook erg leuk, de nieuwe merries zijn om mee te flirten, en Izzy is een speelmaatje.
Goed ook om te zien dat ieder paard weer anders reageert op hem.

Daarom ook ben ik niet gecharmeerd van veulenopfokgroepen, daar zijn geen oudere paarden die hun kunnen opvoeden.



Nee, je maakt dat nooit meer goed, wij mensen kunnen geen paard vervangen.

Groet, Pien

e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 1:12:


Okee dan zeg ik het waarschijnlijk fout . Als je leiderschap /beslissingsrecht van jou of je paard berust op "een illusie" een ingenieus Braingametje dan hang je als er stront aan de knikker is . Paardlief zal er geen fluit van begrijpen waarom eens wel en nu ineens niet . Verwarring zal dan je deel zijn . Indien de positie van jou (als ruiter /begeleider) door dagelijkse omgang vastligt zal er ook in een krisissituatie geen verwarring ontstaan wie er nu het laatste woord heeft paard zal afwachten pas als jij NIET reageert zal er van hem een aktie komen ofdat dit de juiste aktie is hangt af van het karakter en mentale volwassenheid van je paard . Going with THE horse "If it fits ME " werkt dus volgens mij niet . Je hebt gelijk , ik ben geen theoreticus dus kan hierop geen formules plakken noch wetenschappelijk onderzoek is gewoon een overtuiging . De meest gewaardeerde leiderfiguren zijn diegene die gedrag , kennis en karakter uitdragen naar diegene waar ze hun leiding aangeven en zo een coherente , intelligentere groep creeeren , zo'n groep reageert in crisis beter, sneller en zelfstandiger EN ALS EEN TEAM en dat zit er bij een kudde paarden dieper in als bij de mensen. Mijn voorbeeld voorbeeld van de zebrahengsten komt uit een docu van National Geographic waar drie Hengsten de leiding hadden over een grote kudde , deze drie waarvan werd gedacht dat het dezelfde bloedlijn was . Hadden ongemeen veel dezelfde karaktereigenschappen en deelden zelfs de merries . Bij aanvallen door leeuwen smelten deze groepen samen en werd er door de drie een front gevormd tegen de aanval . Toen één van de drie toch werd gegrepen viel de drie éénheid uit elkaar en ging hengst 1 en 2 hun eigen weg . De coherentie van het geheel werd gevormd door de drie eenheden , nam je er een weg bleef er geen team van twee over dit is zo'n beetje het beste voorbeeld dat ik kan geven hierover . Ik hoop dat ik een beetje begrijpelijk overkom.