Sieta schreef op woensdag 4 april 2007, 8:03:
> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 april 2007, 1:02:
>
>> Wil schreef op woensdag 4 april 2007, 0:48:

> maar wel een paar honderd meter.
> Ik vroeg aan de dierenarts die haar verzorgde of ze altijd zo
> stond te gillen, en zei zij 'nee, dat heb ik nog nooit gehoord,
> alleen nu net ineens begon ze'.
Hoewel het weer geweldig op z'n paardnatuurlijks niks meer met het onderwerp Subtiel Trainen te maken heeft, is het wel weer een leuke wending.
Ik moet ff vertellen dat ik tot voor enkele jaren bijna hoofdman was in het kamp van de non-believers. Er was niet meer tussen (en in de )hemel en aarde dan dat wat leeft en vliegt, of 't moest gemaakt zijn.
Sinds we bevriend zijn geraakt met een mens wat me keer op keer het tegendeel bewijst, loop ik steeds meer over naar het andere kamp. Ik begrijp er helemaal niks van, maar heb toch zo langzamerhand zoveel gezien, dat ik nog veel eigenwijzer zou moeten zijn om mijn vroegere manier van denken gewoon stug vol te houden. Het is zelfs zo dat ik 6 mei een cursus "communiceren met dieren" ga volgen. Gewoon omdat ze zegt dat het te leren is en iedereen het kan. Weliswaar heeft de een meer talent dan de ander ( over sommige mensen is ze helemaal enthousiast na afloop van de cursus) maar ik wil het meemaken. Misschien heb ik na afloop ook wel wat meer oog voor dingen die niet te zien zijn

Kan alleen maar nuttig zijn.
Piet