Frans Veldman schreef op woensdag 4 april 2007, 22:08:
>
> Zo ben ik eens, reizend in Noorwegen, in een hotel
> terechtgekomen waar een feestje gaande was. De hele tent was

> waar ik heen wil.
>
> Groeten,
> Frans
Je vergelijkt appels met peren, rommelig inderdaad. Julie hebben een avond lang mensen zitten te bekijken, inclusief lichaamstaal, interactie, noem maar op. Vrachtwagenchauffeurs herken je idd ook als ze een pak dragen en al helemaal als ze met méér zijn.
Het dierengesprek werd gedaan op basis van foto, naam en geslacht van het paard, zonder verdere avondvullende informatie, geen subtiele details dus, geen telefonisch contact. Een grote knapperd die daar een "gevoel" en "eenvoudige waarneming" aan kan koppelen die tot zulke accurate informatie leidt.
Ja, mijn paard Buck komt echt uit de Pyreneeën, de vorige eigenaar heeft hem uit de trein gekocht. Dat hij er niet als KWPN-er uitziet, maakt het mijns inziens niet logischer om hem dan een verleden in de bergen toe te kennen, dus die redenatie volg ik niet.
Het voetenfoto's-incident is zeker ook toeval? Sorry: waarneming?