De enkele keer dat mijn paard de trailer op gaat zet ik hem inderdaad in de beschermers. Voor het rijden etc. nooit, maar op de trailer en dan vooral voor het in en uitstappen wel.

Als je bescherming wil gebruiken op de trailer oefen er dan ook mee. Eerst gewoon tijdens het grondwerk en als je het trailerladen kan oefenen gebruik ze dan ook. Als je ze alleen voor een echte rit gebruikt loop je het risico dat je ondanks al het oefenen je paard niet in de trailer krijgt, omdat je iets nieuws toevoegt terwijl je tochal wat gespannen bent.

Christel Provaas schreef op donderdag 5 april 2007, 11:08:


Tsja. Als je alleen maar uitgaat van wat je zelf ervaart dan wordt het wel lastig leven. Je gelooft dus niet dat antibiotica bacterieen doodt, omdat je ze zelf nog nooit onder een microscoop hebt zien creperen? Je gelooft dus niet dat je tot 30 meter diepte kunt duiken, omdat je dat nog nooit zelf hebt gedaan?
Wetenschap is nou juist bedoeld om dingen dermate goed te onderzoeken dat je ze daarna kunt beschouwen als een feit, en daarop weer verder voortbordurend. Als je geen kinderen wilt en de pil wil slikken, dan hoef je niet zelf te onderzoeken of het helpt tegen kindjes krijgen, want gelukkig is al wetenschappelijk(!) aangetoond dat dat zo is. Als iets niet wetenschappelijk is aangetoond, dan ben je letterlijk "on your own". Dat is nou bijvoorbeeld net een verschil tussen reguliere pillen en homeopathie: bij de pil kun je zeggen "de pil verlaagt de kans op zwangerschap tot <2%, maar bij homeopathie kun je dit soort uitspraken niet doen. Je moet het zelf maar zien te ontdekken: misschien werkt het, misschien ook wel niet...

Daarom wil ik graag ook een wetenschappelijk bewijs zien dat telepathie werkt. Dan hoeven we er niet meer over te discussieren, dan weten we of het werkt of niet.


Wat je schetst is inderdaad erg overtuigend.

Waar ik zelf in geloof (en dat geef ik ook al aan in het berichtje aan Piet) is dat de communicatie niet zozeer met het dier plaatsvindt, maar met de eigenaar. Alles wat je hebt beschreven hoeft helemaal niet door Buck zelf te zijn doorgegeven, dat kan net zo goed onbewust door jou zijn gedaan. Het resultaat is hetzelfde, en de prestatie niet minder indrukwekkend.

Ik ben vooral benieuwd HOE het werkt. En dan met name geinteresseerd in dingen zoals hierboven, die te specifiek zijn om altijd kloppend gemaakt te kunnen worden.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op donderdag 5 april 2007, 11:45:


O ja, waarom? Omdat we dan wat beter weten wat we er mee kunnen.
Stel dat de communicatie eigenlijk plaatsvindt met de eigenaar, en niet zozeer met het dier. In het geval van Christel is het dan inderdaad indrukwekkend, en maakt het niet zo gek veel uit of de informatie nou door haarzelf of het dier wordt gegeven.
Maar in het geval dat een dier zoek is, is het ineens wel relevant of je met het dier of met de eigenaar spreekt. In het laatste geval geef je vooral de angst van de eigenaar weer (o jee, mijn kat is toch niet aangereden of zo?) en is er niets dat je kan helpen om de kat terug te vinden omdat er domweg geen communicatie met he betreffende dier is...

Groeten,
Frans

lotje schreef op woensdag 4 april 2007, 22:35:


Gisteravond was mijn dierenarts er nog een keer en haar longen klonken goed. Ze heeft het ergste gehad. Ze hoest nauwelijks nog, de lymfklieren zijn nauwelijk nog gezwollen. Volgens mijn dierenarts is verder onderzoek niet noodzakelijk, het heeft absoluut niets te maken met een vorm van astma of hooikoorts, daar heb ik al een paar dagen geleden naar geinformeerd. Mijn dierenarts is gelukkig heel oplettend en doet alles wat noodzakelijk is, ook bloedonderzoeken. Bij Indy was het echter niet nodig.
Monique