Patricia van Rooij schreef op zaterdag 28 april 2007, 22:54:
> Ik kan een gedragsanalyse doen om er achter te komen wat de
> oorzaak is van dit ongewenste gedrag. Met het juiste grondwerk,
> afgestemd op de oorzaak van het probleem, is dit gedrag te
> verhelpen. Kijk op mijn site bij "diensten" voor meer
> informatie over de gedragsanalyse.
> Vr. groet, Patricia van Rooij.
Leuke site en fijne aanpak heb je Patricia.
Bij je uitleg over leiderschap vond ik punt 4 belangrijk genoeg om hieronder neer te zetten. Ik snap dat dit niet representatief voor je werk is, maar je vind het toch belangrijk genoeg om het op je site te vermelden.
Compliment !
Overigens die link die er in staat zou ik uitbreiden met meerdere soortgelijke links, verschillende mensen gebruiken immers graag verschillende manieren om het zelfde te beoefenen.
Groetjes, Michiel
"
4
Bewustzijn over en loslaten van de eigen gedachten
Iemand die zijn eigen gedachten kan waarnemen, merkt dat het denken iets mechanisch is. Gedachten komen en gaan. Bijna alle gedachten van de mens gaan over wat er geweest is en over wat er gaat komen. Over verleden en toekomst die beiden niet bestaan. Alleen dit moment bestaat. De realiteit is Nu. Maar het zijn juist die gedachten die de mens belet om de realiteit van Nu te ervaren, in elk geval zolang hij zichzelf ermee identificeert. In deze context geef ik graag de link naar
www.tsuki.org.Op de momenten dat ik de identificatie met mijn gedachten kan loslaten, dat ik mijn gedachten gewoon kan laten waaien zonder er aandacht en realiteitszin aan te geven, kan mijn aandacht naar het Nu gaan. Dan "zit ik niet in mijn hoofd" maar is mijn aandacht in mijn buik, mijn centrum, ben ik geaard - allemaal termen voor hetzelfde. Anders gezegd, het zijn de momenten dat ik mijn hoofd kan "leegmaken" van allerlei storende gedachten over gisteren, morgen, wat anderen van mij zullen denken en of ik alles wel onder controle heb. Alleen dán ben ik voor 100% met mijn aandacht bij het paard.
Paarden reageren onmiddellijk op het moment dat mijn aandacht van mijn buik naar mijn hoofd gaat, en andersom. Merken de paarden dan slechts de spierspanningen op die worden veroorzaakt door de gedachten die ik heb, of hebben ze het vermogen om mijn gedachten waar te nemen? Ben ik geaard, niet in gedachten maar aanwezig in hét moment, dan kunnen paarden hun volledige vertrouwen geven en ontspannen. Een echte kuddeleider kan zich immers niet permiteren om slechts half allert te zijn want dan signaleert hij wellicht de vijand te laat.
"
Warboel
