vincent schreef op vrijdag 4 mei 2007, 20:52:


Zijn enkel de maden van de vliegen die infectie overbrengen in onverzorgde wonden, , der maden vreten zich een weg naar binnen. Als mens ben je geen lekker slachtoffer

Piet schreef op vrijdag 4 mei 2007, 19:58:


Piet !!! je krijgt Eddy eigenschappen ! ! !

Mijn paard heeft ook 1 traanoogje. Op aanraden van de DA smeer ik sudocreme op de ooghoek. Dat houd de huid soepel, het blijft lang zitten (dik smeren) en de vliegen kunnen de huid niet irriteren, want hun zuigmondjes raken verstopt door de sudocreme.

En idd, wondjes goed

Dat kan heel goed met uitwendige groene leem, ik zou niet meer zonder kunnen.
groetjes

Ik ben nog steeds enthousiast over eigen blootvoets lopen,
Remco hoe is dat bij jouw?

Mijn blote voeten worden langzaam aan wat sterker.
De hardheid vergroten van de zool is nog het onbelangrijkste begrijp ik nu.
De benodigde ontwikkeling zit hem hem meer in een dikkere bal van de
voet te krijgen, sterkere pezen en spieren ontwikkelen en sterkere botten.
En daarnaast een gezondere loopbeweging aanleren, zonder hiellanding.

Ingrijpend dus, die aanpassing naar blootvoets.
Het is echt een eyeopener voor mij ... nooit gedacht dat schoenen
zo de voet zouden verzwakken en natuurlijk lopen zou belemmeren.
De info hierover zegt, stel dat je een hand zou inzwachtelen de eerste
6 jaren van zijn leven, precies zo strak als een harde kinderschoen.
Wat zou die hand dan kunnen na 6 jaar? Hoe misvormt zou die hand zijn?

Ik ben nu op een site aan het lezen, over barefoot running.
Een man heeft al 56 maratons blootvoets gelopen en zijn uitleg
geeft vele voor mij nieuwe inzichten. Bijvoorbeeld dat bij blootvoets
er telkens lichte aanpassingen zijn bij het buigen van de voet als reactie op
de ondergrond en dat dit voelbaar is in je gehele lijf, die kleine bewegingen
houden de gewrichten soepel en gezond. Er ontstaat een vloeiende manier van lopen door, heel licht en soepel.
Wat verklaard waarom de Kenianen en Zuid Amerikanen superieur
zijn in maratons lopen. Ze hebben lange tijd van hun leven blootvoets
gerent over alle ondergronden en daarin sterke gezonde voeten ontwikkeld
en een betere loopstijl geleerd als wij schoen verslaafden.
Met de dode voetzolen in schoenen (de bodem wordt niet meer gevoelt
bedoel ik) wordt de loop al snel meer stampend en met hiellanding met alle blessure gevoeligheid van dien. Ook bij het gewone wandelen dat ik doe is
dit allemaal navoelbaar.

Dat vind ik ook zo prachtig: "schoen verslaafden" of "die twee kleine gevangenissen uitgooien" of "dode voetzolen". De uitleg die er in
de info te lezen is, gebruikt soms shockerende termen. Vaak moet ik
denken aan het ijzer-blootvoets hier op dit forum wat zo veel raakvlakken
heeft en eenzelfde bewustwording vraagd.

In de stad let ik op hoeveel mensen landen op hun hiel of landen op
platte voet. De meeste kinderen landen nog op hun platte voeten,
wel tot een jaar of 10 of 16 ? Van de volwassenen schat ik nu
(ik heb niet geturft) dat 1 op de 20 met platte voeten land.
Waarvan meer vrouwen dan mannen zo lijkt het me toe.
Ook zit er verschil in vreselijke hiellanders en mensen waarvan de
hiel nét iets eerder de grond raakt en het bijna niet te zien is wat eerst komt.
Er is een vloeiende overgang. Mijn loopstijl verander ik nu bewust als ik met
schoenen loop, blootvoets gaat het bijna altijd spontaan goed.

Groetjes, Michiel

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 mei 2007, 22:44:


Verdraaid! Dát moest ik nog bestellen!!!
)