Esther schreef op maandag, 5 juli 2004, 13:15:


Het zwakke punt zit erin dat wanneer jij óók stopt voor de mumsel (omdat anders je leidtouwtje te kort is), je Björk negatief bevestigt in haar ideeën omtrent mumsels... Falk doet dat dus niet en daarom is ze betrouwbaar en een goede leidster.
Misschien is de oplossing wel een voor Björk langer leidtouw waardoor jullie gewoon een paar meter door kunt lopen en Björk daar een betere bevestiging uit kan halen.


Omdat Björk allesbehalve een leidend paard is in de huidige situatie.


Brella staat denk ik alleen al door rangvererving ook al boven Björk in jullie kuddehiërarchietje... de meest logische gang van zaken is dan dat Björk direct achter Falk aanloopt en Brella achteraan. Maar Brella is er dus tijdelijk niet...

e m kraak schreef op maandag, 5 juli 2004, 13:43:


Dat is een goed idee.

Ja dat klopt zeker, toen Falka er tijdelijk niet was, dan moest Brella vooraan lopen bij de mumsels. Normaal is het Dick die en Bret en Bjork vastheeft, ik loop dan voorop met Falk, toen ze met zijn tweetjes hier waren nam ik eerst Bjork en Dick Brella, later hebben we dat omgedraaid, gewoon omdat Bjork met mij meelopen veel gevaarlijker vind. Tsja ik loop zelf ook te zoeken waar ik mijn voeten neerzet, daar wordt Bjork weer onzeker van.

Groeten Es

Spirithorses schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:08:


zou ik graag willen, vind 'm ook erg leuk, maar volgens mij van Esther.

Isabel

Zijn zwarte hoeven beter dan witte ?
Ik ken net zoveel slechte voeten bij wit hoorn als bij zwart hoorn, het maakt niets uit. Maar als de witte en zwarte hoeven aan één paard zitten, dan is er wel verschil. Wit hoorn is zachter en elastischer dan zwart hoorn, ook zijn witte voeten meestal groter en staan ze weker dan zwarte, gelukkig groeit zo’n witte hoef daarom ook harder. Dus zwart hoorn is harder dan wit hoorn maar wit hoorn groeit sneller. Mooi in evenwicht dus.

Dit stukje vond ik tussen de faq's op de site van de Eerste Nederlandse Particuliere Hoefsmeden Opleiding.
Hoewel we hier in dit forum, kort geleden, het verschil in hoefkleur als onbelangrijk tussen de andere natte apen verhalen hebben gezet, omdat als ik terug denk, iemand ons met een link naar een onderzoeksresultaat verwees, moet je toch sterk in je schoenen staan om bij bovenstaande bewering "flauwekul " te denken.
Ik denk dat de kracht en geloofwaardigheid van een fabel, zeer afhangt van de overtuiging waarmee hij door verteld wordt.
Groeten
Piet

Hallo,
Ben zo eens terecht gekomen op jullie site omdat jullie cursus "natuurlijk bekappen" mij wel aan trekt en ik geloof dat het mijn paardje ook wel ten goede zal komen, alleen vraag ik mij af of ik dan nog wel buiten op de verharde weg zou kunnen rijden, hij heeft volgens mij ook vrij zachte (witte) hoeven.
Ik zou mij anders moeten beperken tot de buitenbak waar hij denk ik ook niet al te vrolijk van zal worden.
Graag jullie reacties MVG Claire

Piet schreef op maandag, 5 juli 2004, 16:06:


Google probeert dan dit te vinden:
http://www.hoefsmedenopleiding.nl/
maar dat adres leidt naar niets.....

Hoi

Omdat de bast wilgetakken een pijnstillende en onstekingsremmende werking heeft geef ik deze aan mijn paarden ivm de artrose en de Hoefkatrolonsteking]">HKO van onze fjord,swinters geef ik ze altijd om mee te spelen,nu heeft mijn man een kar vol meegebracht maar in deze tijd zit er natuurlijk veel blad aan.
Mijn vraag is dus of het kwaad kan dat de paarden nu ook veel blad ervan eten.doei Els

e m kraak schreef op maandag, 5 juli 2004, 17:42:

Ik zag het hier, Egon
http://home.wanadoo.nl/enpho/faq.html

Frans schreef:
Wie is er nou potverdorie de leider tijdens de rit? Stel dat jij door een
eng oerwoud loopt onder begeleiding van een gids. Wat stelt jou meer gerust
als je ineens een eng dier ziet: Een leider die zegt "ach nee, niet boeiend,
doorlopen!", of een leider die, wanneer hij ziet dat jij aarzelt, ineens ook
blijft staan en er naar blijft kijken, als het ware zeggend "Goh zeg, goed
dat JIJ dat zag, ik had het gemist maar inderdaad, laten we maar even
afwachten want jij zal wel gelijk hebben dat het misschien een gevaarlijk
ding is".
Mijn strategie is wanneer mijn paard iets engs ziet wat ik niet eng vind dat
ik er dan zelf niet naar kijk, het volkomen negeer, en tegen mijn paard zeg
"hup, doorlopen. Ik ben de leider en er is niets engs. Ik kijk er niet eens
naar want het is totaal niet boeiend.".

Oké, maar als "gids" c.q. leider zul je toch wel even naar het enge moeten
kijken, om te bevestigen dat je het gezien hebt en het dus niet eng is. Als
jij met je gids door het oerwoud loopt en je ziet een eng dier, je
waarschuwt de gids en die zegt vervolgens, zonder op of om te kijken, dat
het niet eng is, dan vertrouw je dat toch niet?! Dan heb je toch ook iets
van "KIJK dan op z'n minst even!"? Pas als de gids het gezien heeft en dan
zegt "het is niet eng", DAN pas kun je op zijn oordeel vertrouwen en ben je
(enigszins) gerustgesteld, toch? Zo geldt dat volgens mij ook voor een
paard; z'n leider moet het ook gezien hebben. En vervolgens kun je het dan
"negeren" en tegen je paard zeggen "hup doorlopen". Tenminste, dat is mijn
ervaring.
groet, Peet

Egon schreef:
Wat een paard waarneemt is nogal verschillend van wat wij waarnemen; ze
horen beter, ruiken meer, en hun oog zit heel anders in elkaar: zien wel
degelijk kleuren maar anders, zien een heel ander perspectief met een nogal
unieke multifocale lens, en met een andere (lagere) resolutie... en dan
komen die waarnemingen terecht in een brein dat deels anders geprogrammeerd
is dan het onze.
Ik denk dat ze de mumsels stomweg niet zien. Tot het moment dat de focus er
wel op valt !!!!!!! Dat heeft dan het effect alsof je zelf onverwacht door
een spinneweb loopt, of per ongeluk bijna tegen een open deur... de
tegenligger in de bocht te laat opmerkt... dat soort dingen. Het gaat om de
reactie op het onverwachte. Reflexmanagement dus weer - ben er hard over aan
het bijlezen.....

Hoi,
Mijn paard ziet/hoort/ruikt soms een mumsel die ik niet zie, hoor of ruik.
Vorige week bijvoorbeeld, we lopen lekker relaxed in het bos, we gaan
rechtsaf een breed pad op en op dat pad ziet, hoort of ruikte ze een mumsel.
Het hele pad stapt ze in hoog tempo door (ow wat spannend zeg, haha) en toen
we het einde van het pad naderden (T-splitsing), JAAAA, DAAR was het
mumsel!! Huh? Ik zie, hoor of ruik nog steeds niks. Dus ik kijk in de
richting waar zij naar kijkt, constateer echt geen mumsel en we wandelen
weer rustig verder.....
Dus ja, dat paarden meer horen en ruiken en anders zien, geloof ik zeker.
Maar
hoe zit het dan met de focus in dit geval?
groet, Peet

Peet schreef op Mon, 5 Jul 2004 20:57:45:


Er kan een verzonnen, maar ook een echt mumsel zijn... wie weet ligt er wel ergens een dood beest in de berm bovenwinds wat JIJ niet ruikt.
Ik weet dat ook niet...

Groeten, Egon

e m kraak schreef op maandag, 5 juli 2004, 21:19:

e m kraak schreef op maandag, 5 juli 2004, 21:19: