Het wordt duidelijk dat de helden vermoeid raken daar in Zweden, maar het lukt nog steeds om uit de meterslange mails, volgens mij komt het door al die koffietijd
een redelijk verslag van de clikkerontwikkeling van de voor zover ik weet eerste Nederlandse paardentrainer die dit volgt, te persen.
Hier dus het vervolg, deel drie vanuit:
het Chicken Workshop camp van Bob Bailey o.l.v. Marie Fogelquist in Zweden.
Op de ochtend van de 3 dag werd ik om 7u wakker. Zodat ik tijd had om mezelf en alle apparatuur weer gereed te maken.
Zoals Piet al op het forum schreef, krijgt hij straks weer een hele lading dvd en geluidsfragmenten over hem uitgestort. Dit is de beste manier om van elkaar te leren door het uitwisselen van ervaringen kunnen we ons zelf verder ontwikkelen en de dieren uiteindelijk beter trainen.
Om 8:15 werd ik opgehaald door mijn zweedse chickencoach. Ja, ik was eens een keer niet de enige man. Veel mannen denken nog dat clickeren voor softies is, maar wij niet.( *Niet soft, maar Subtiel, Conrad!
) Clickeren is voor iedereen die het maximale uit zijn dier wil halen. Het grootste deel van de deelnemers is instructeurs binnen de honden wereld. Ze zetten de clicker in voor obedience, agility en zelfs hunting training. Het zijn allemaal professionele trainers die gaan voor het hoogste doel, de beste hond, maar dan wel op de beste (lees vriendelijkste) manier.
De derde dag begon met deel 2 van dvd van bob bailey “Patient like a chipmunk”. In dit deel werd er vooral aandacht geschonken aan het trainen van kraaien en duiven, om bijvoorbeeld dingen af te geven of op te pikken. Er werden zelfs duiven getraind, om achter de vijandelijke linies, valsstrikken te ontdekken. De kraaien werden getraind om met een hele kleine camera naar gebouwen te vliegen, de camera tegen het raam te houden, foto’s te maken en weer terug te vliegen. Daarnaast lieten ze zien hoe de eerste dolfijnen getraind werden voor shows, zelfs een project waarbij de dolfijnen in de zee zwommen en zelf konden komen en gaan.
Dit klinkt pas als trainen met volledige vrijheid, geen lijn of touw wat aan het dier vast zit maar alleen maar vrije wil.
(* zoals Shiny?
)
Daarna gingen we weer snel verder met de praktijk training.
Het bleek dat ik de verkeerde kip de symbolen had laten kiezen. Ik dacht slim te zijn en hiervoor mijn “hogeschool” kip te pakken. Maar het was de bedoeling om de “basisschool” kip de symbool discriminatie aan te leren. Na een paar pogingen bleek mijn basisschool kip deze les te hebben gemist
)). Ze was hiervoor nog nooit getraind want ze koos geen enkel symbool uit omdat ze er nog niets van begreep. Hier lag een schone taak voor mij als trainer om de kip van het begin af aan te trainen. Dit was helemaal een uitdaging, je bent zelf nog aan het leren en moet dan al een kip opleiden. Maar niet zeuren, een mooiere kans als deze was er niet.
De andere kip (de hogeschool) werd verder getraind in de kleuren discriminatie. Het was de bedoeling om de kip 100% foutvrij te maken. Er werden dus allerlei afleidingen gebruikt, zoals het weghalen van alle kleuren, ver weg leggen van de juiste kleur, het door elkaar schuiven etc. Dit ging beter en beter omdat mijn eigen hand / oog coördinatie aan het verbeteren is, of zoals Bob Bailey zegt: “your mechanical skills to train are improving.”
Na de lunch werd er weer wat aandacht aan de theorie gegeven. Gelukkig waren er nu ook Engelse sheets aanwezig. 2 van 10 mensen werken als dierenarts en trainer in een dierentuin in Zweden en hebben het geluk dat zij hun dagen mogen vullen met het trainen van apen. Dit levert leuke, hilarische verhalen op in de vele, vele coffeebreaks.
We worden als trainer echt op de proef gesteld. Doordat je 2 kippen hebt van een andere niveau en die ook nog 2 totale andere zaken moet trainen moet je in opperste concentratie blijven. Je wordt gelukkig ook nog ondersteunt door je logboek waarin je dingen kan terug zoeken. Naast je bemoeienis met je eigen kippen, coach je ook nog een andere cursist en zie je zijn 2 kippen werken. Daarnaast moet ik ook nog voor Piet, in de toekomst elke andere geïnteresseerde en nageslacht alles uitgebreid op video vast leggen.
De symbol discriminatie blijft erg ingewikkeld we zijn nu bezig met 2 symbolen. In mijn geval de driehoek en de cirkel. Het succes van de juiste keuze maken is echter nog te wisselvallig.
Om dit op te lossen kun je het verkeerde gedrag uit laten sterven door het pikken op het verkeerde symbool niet te belonen, dus alleen te belonen als het juiste symbol wordt gekozen. Dit duurt vrij lang en vraagt veel geduld, maar als je het eenmaal hebt, dan is het ook erg sterk.
Marie Fogelquist heeft liever niet dat we dit gebruiken omdat dan de volgende klassen problemen ondervindt om een ander symbool aan te leren. We gebruiken dus negatief punishment.(straffen) Zodra de kip op het foute symbool pikt halen we het goede symbool weg. Hierdoor ontnemen we de kans voor de kip om reinforced (bekrachtigd, beloond) te worden. We wachten 1 a 2 seconden waana we het juiste symbool weer terugleggen.
Gezien mijn kip hierin nog nooit getraind was vroeg dit enige tijd en vooral veel geduld en concentratie op een goede timing voor het geval het wel goed ging.
De hogeschool kip wordt nu nog verder klaar gestoomd voor de eindtest. Welke eindtest???
Dat is het lastige als je geen zweeds verstaat, Het is een verrassing, de test bepaalt of je geslaagd bent of niet. Wat houdt de test in?
Het duurt 41 seconden!!.
In die tijd mag je kip geen enkele fout maken bij het kiezen van de kleuren. Marie Fogelquist haalt alles uit de kast om je kip af te leiden.
Vandaag heeft mijn coach zich als eerste opgegeven voor de test en heb ik gezien hoe gaat Marie er in is. Helaas lukte het hem niet om te slagen voor de test. Geen probleem hij heeft ook nog 1,5 dag. Wat het meeste lastige is in de test is het feit dat de juiste kleur 20 seconden lang wordt weggehaald waarbij de kip rustig moet wachten zonder andere kleuren te pikken of te gaan dansen.
Het leren wachten is dus ook hetgeen wat ik ben gaan trainen na de lunch van vandaag. Het begint met 1 seconde en moet uiteindelijk worden opgetrokken naar 20 seconden. Dit gaat in heel kleine stapjes waarbij je de tijd interval random houdt. Je telt zelf in je hoofd, (helaas altijd sneller dan de tijd die de coach bijhoudt. Ik denk een kwestie van wishful thinking.) :)
Ik geraakte vandaag toch tot 15 seconden!. De sterke kleur van mijn kip is geel, rood is het minst favoriet en blauw was de vorige cursus haar favoriete kleur. Als er heel veel afleiding gepresenteerd wordt samen met de kleur blauw dan wil ze daar nog wel eens in trappen.
Niet getreurd, ik heb nog 1,5 dag om de wachttijd te verhogen met 5 seconde en de kleur geel nog sterker te maken. Daarnaast heb ik gezien hoe de test gaat, hiervan heb ik geleerd dat je de sterke kleur niet alleen moet terugbrengen in het midden van de tafel maar ook aan de andere kanten. Zo wist Marie Fogelquist namelijk de kip van mijn zweedse coach te saboteren.
De cursus duurde tot 17u vandaag, maar dat hield ik niet vol. Rond 16.30 was ik de kip meer aan het frustreren dan aan het trainen. Het leek mij een wijs besluit om het voor vandaag gezien te houden. Het hoofd was vol en de concentratie op. Vanavond op tijd naar bed zodat ik morgen er weer fris tegen aan kan. Het zou zonde zijn om helemaal naar Zweden te reizen en dan zonder certificaat terug te keren. Oftewel morgen nog een zware dag om de kip klaar te krijgen. Oeps, foutje, een zware dag om mijn skills zover te verbeteren dat ik de kip kan laten doen wat ik wil.
Zover de 3e dag van het chicken camp.
Groet
Conrad van Pruijssen
www.SubtielTrainen.nlNawoord: het is leuk in de voorbije verslagen dingen te lezen die hier al eerder uitgebreid bediscussieerd zijn. Bijvoorbeeld het lokken met voer, wat Baley en Co dus wel doen en het het laten uitsterven van verkeerd, niet gevraagd gedrag. Ook is er sprake van alleen 1 op 1 beloning. Vraagje: Hoeveel voer kun je in een kip proppen op een dag?
Piet
Warboel
