Fijn dat ik jullie zoveel pret bezorg!
Nee, ik heb nul spierballen, omdat ik het paardenhoofd niet draag met mijn armen. Ben daarbij gezegend met een muisarm, dus ik zou het niet eens kunnen.

Caatje schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:39:


Spierballen???
Volgens mij verwar jij contact met "trekken".
Als ik met constant contact rijdt (en het ook gaat zoals het zou moeten) dan is mijn paard heel licht op hand.
Het is geen dier dat snel gaat hangen ofzo. Ze zal dan eerder achter de teugel kruipen. Dus teveel gewicht heb je niet snel in je handen met haar.

Ze zoekt dat trouwens ook zelf op. wanneer mijn teugels te lang zijn, wordt ze onrustig. (teugels op maat houden is iets waar ik het zelf nogal moeilijk mee heb. En als je wel met bit rijdt, doe je dat beter niet. Want dan is het dus wel verevelend en ligt het bit niet stabiel.)

Als er een ding is dat ik zeer duidelijk laten zien heb in Damme is dat nageeflijkheid en rechtlopen . Ophouding en bit niks maar dan ook niks met elkaar te maken hebben . Op gegeven momenten zoals Eva opmerkte liet ik V tijdens travers , wijken voor het been en appuye doorhangende teugel en toch bleef ze mooi opgericht , verzameld onder de ruiter. Vanuit de schouder binnenwaarts en het onderbrengen van de achterhand kan je dit perfekt bekomen . Waar je mij altijd op je weg gaat vinden als tegenstander is als je blijft beweren dat je dit met een bit moet bekomen want dat hij anders uit elkaar valt of zich vastzet of scheefzet . 90%van deze problemen komen vanuit de ruiterzit/been niet vanuit de ruiterhand. Het klopt niet, nu niet , morgen niet en binnen 20jaar nog niet .

Christel Provaas schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:11:


Dus jij rijdt Buck ook met bit. Dus zo abnormaal ben ik dan blijkbaar toch niet.
Maar vertel eens, hoe reageert Buck op die optoming van Cadiz. Kun je hem recht houden daarmee? Of is het je sowieso het risico niet waard.
(En wat is de naam van die optoming?)

Malenka schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:30:


Voor Benelux dus wél een geldig id-bewijs én daarbij het potentiële gedoe als het paard niet te identificeren is vanwege een DNA-id...


Wel dat is niet helemaal waar, want gedoog = 'wel verplicht doch we voeren het niet uit' hetgeen betekent dat in geval van twijfel of problemen de wet gewoon wel geldt...


In de praktijk is er ook vrijwel geen probleem tussen Spanje en Frankrijk. Tot je er wel naar gevraagd wordt inderdaad.


Dát is gewoon helder.

Het is heel simpel.
- Voor grensoverschrijding is een id en een europees reisdocument nodig. Bepaal zelf hoeveel risico je wil lopen met 'praktijk' en 'gedogen'.
Idem uitleesbare chip-id of niet ter plaatse te identificeren DNA.
De régels zijn helder, maak je keus.

HC

Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:55:


Niemand heeft beweerd dat jullie abnormaal zijn. Integendeel jullie zijn heel normaal. Bitjes , zweepjes sporen enz .....ander valt het paard uit elkaar of loopt het scheef . Allemaal héél normaal dus , al vele vele jaren aan een stuk wordt dit als normaal gezien . Nee hoor als je bitloos dressuur rijdt jumping of eventing DAN ben je pas abnormaal. Dus er zitten hier wel een paar abnormalen tussen ja

Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:51:

.>

Sorry, weet even niet meer wie de foto plaatste (mijn album?) maar er lijkt mij behoorlijk "gewicht "in de handen/armen te liggen. We dwalen hier wél helemaal af van het equistyl onderwerp, Eddy heet een nieuw onderwerp aangekaart. Maar nog ff, ik snap dat wanneer je bit rijdt je of mèt contact rijdt, of helemaal zonder. Want een bit wat elke keer tegen de tanden aan kletst wanneer de hand er maar half is, is uiterst onplezierig, het paard zal waarschijnlijk proberen de teugels verder naar voren te trekken omdat niks duidelijk is voor hem. Nogmaals denk ik dat zichzelf kunnen dragen niks met je handen heeft te maken.
Caatje

Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:55:

Nee hoor, er zijn er veel meer op dit forum.


Ik heb Buck een paar keer met halster gereden, en eerlijk gezegd, nog niet met het bitloze ding van Cadiz, dat vind ik een uitdaging van je, en ga ik deze week proberen. Buck valt met stalhalster graag op de rechterschouder (linksgebogen paard) en op de voorhand, zo is zijn bouw nu eenmaal. Hij begint altijd wat taai, zodanig dat je hem kalmpjes aan moet loswerken: linksom, rechtsom, wat hoger, wat lager, beetje terug op zit, beetje naar voren op zit, niet hem de kans geven zich ergens in vast te zetten, totdat hij prettig licht is, dit heeft ongeveer een half uur nodig. Ik ben bang dat hij zonder bit naar beneden duikt, dat ik hem niet omhoog 'getakeld' krijg en dat hij verschrikkelijk op rechts gaat sloffen. Omdat hij dat nl ook doet wanneer ik zonder contact rijd. Maar zoals gezegd: dat ga ik proberen!


Mijn vriend heeft het nageknutseld van internet. Het heet een Glücksrad -ik heb de naam niet verzonnen- en er is een site: http://www.molekuer.de/

Spirithorses schreef op dinsdag 29 mei 2007, 16:58:


Ik denk dat HC het jammer vindt dat hij niet de goeroe is waar iedereen achteraan loopt. En omdat we dat niet doen, vindt hij het nodig ons telkens in te wrijven hoe dom wij zijn.

Piet schreef op dinsdag 29 mei 2007, 18:52:


Ja dat klopt en ook op bokt. Ik heb alle persoonlijke info moeten verwijderen, want ik werd herkend en erger nog regelmatig BEDREIGD!

Maar goed, ontopic.....

KFH, tsja... hij hangt ook allerlei bitten in zijn paarden en heeft het over 'wilde hengsten die nog nooit in mensenhanden geweest zijn' en vervolgens als je goed kijkt zitten er al ijzers onder de hoeven.
'nog nooit in mensenhanden geweest, dus God himself heeft ijzers onder de hoeven getoverd, of zijn er inmiddels paarden gefokt die met ijzers geboren worden, the new and improved model omdat God de ijzers vergeten was'

hahahahahahahahahahaha

Christel Provaas schreef op woensdag 30 mei 2007, 18:21:


Waar heeft je vriend zo'n wieltje gekocht als ik vragen mag?

Geertje schreef op woensdag 30 mei 2007, 18:35:

Hij heeft het gesoldeerd uit draad en de leren delen eraan genaaid.

Piet schreef op dinsdag 29 mei 2007, 18:40:


Tja dat niet te verstaan , daar had ik geen hand in maar als er nu iemand een brul had gegeven dan had de org.mischien kunnen ingrijpen ik was allang blij dat die boxen niet begonnen te gillen als ik ner met mijn Madonna microotje voorbijkwam. Djeeses man en dan te bedenken dat hond en paard tien keer beter horen .

Christel Provaas schreef op woensdag 30 mei 2007, 18:21:


Dan hoor ik graag hoe het ging.
Dat omhoog takelen klinkt trouwens bekend. En dat sloffen ook

Op zich is die optoming van Cadiz toch niet zo verschillend van de meeste andere side-pulls? Alleen zit hij precies wel vast om de neus en zou je eventueel een hefboomwerking kunnen verkrijgen. (Maar dat doe jij op die foto niet, dacht ik)

Ik heb Pête ook wel eens proberen rijden met een oude lage neusriem die ik nog had liggen. Die redelijk vast om de neus zodat hij stabiel zou blijven en daar mijn teugels aan. (ik denk wel vergelijkbaar met wat jij op die foto rijdt, behalve dat wieltje) Maar dat ging ook niet fanstastisch. Onrustig met haar hoofd en inderdaad duiken.

Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 18:41:

Ja, van iets los op de neus ging hij met zijn hoofd slaan. Deze neusriem gesp ik vast met een verzacht gedeelte onder de gesp. Hij zit zo strak dat hij met een stille hand niet verschuift, en zo los dat je hem met je hand kunt verschuiven. Voordat iedereen nu over me heen valt dat ik hem de adem beneem: hij geeft zelf erg duidelijk aan wat hij fijn vindt of niet; hij bepaalt de regels. Hij slaat ook met zijn hoofd als er geen contact of een losvast contact is. Hefboomwerking kun je verkrijgen door je teugels aan een andere spaak van het wieltje te bevestigen. Heb ik geprobeerd, het effect is minimaal.
Inmiddels ligt de neusriem wat hoger door hem een spaak hoger te bevestigen; hij zakte naar beneden zoals je op de foto kunt zien.

Het is idd denk ik erg vergelijkbaar met een sidepull. Die stond ook nog op mijn lijstje om te proberen, maar toen kwam de knutsel eerst voorbij. Ik heb de vraag hier eens gesteld of een sidepull los of vast hoort te zitten omdat hij in de test op dit forum zo los hangt, ik was nl op zoek naar een 'vaste' bevestiging op de neus.

Ik heb ervaren dat Cadiz in het beginstadium van het rijden behoorlijk wat aanleuning neemt. Hij hé, niet ik! Ik volg wat ik in mijn handen krijg. Ik ervaar dat zo, omdat hij dan rustiger loopt en zijn hoofd stil houdt, je voelt acceptatie. Dat is ook wat je op de foto ziet: ik vind de aanleuning zelf daar wat zwaar, maar ik merk aan hem (en nogmaals: hij is erg uitgesproken in zijn mening) dat hij dit prettig vindt. Misschien lag het met Pête daaraan? Naarmate hij losser wordt, wordt die aanleuning vanzelf lichter.

Ik heb ook met Cadiz zo'n hannoveraanse neusriem geprobeerd, maar hij schuurde zijn hoofd aan zijn been en het riempje brak.