Esther schreef op zaterdag 2 juni 2007, 11:04:


Jouw uiterst locale mogelijkheid om bij Staatsbosbeheer extensief te begrazen is niet vergelijkbaar met het Nederlandse begrip "wei".


Je hebt mij dat rapportje een tijdje terug gestuurd; ik heb daar niets over kruidenwei in gelezen anders had ik het een nóg idioter geheel gevonden.

Weiden en kruiden gaat gewoon niet samen. Zelfs in de diverse natuurterreinen met voldoende (iig vele malen meer) ruimte vgl. met de Nederlandse paardengraspostzegels ie je dat een groep paarden een favoriete graaswei heeft die wordt bijgehouden.

In hooiland lukt de rijke flora wel. Maar over hooiland hoor ik niemand.
De vroeger zo bijzondere "blauwgraslanden" konden alleen ontstaan vanwege monocultuur "hooiland", omdat je er te moeilijk kon komen of omdat de opbrengst toch al te slecht was.
Als er ergens een win-win tussen paardenhouderij en natuur te realiseren is dan is dat door redelijk grootschalig de blijvende hooicultuur agrarisch te herstellen. Aangezien het voor een belangrijk deel ook natuurwaarden zou opleveren zou de meerprijs via de subsidiënbus gerealiseerd kunnen worden.


Ja dat stond er wel in. Dat rekening houden met houdt echter voor paardenhouders niet automatisch leuke of zinnige dingen in!


Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Esther schreef op zaterdag 2 juni 2007, 11:04:


Maar waardoor ze wel 'politiek haalbaar' minderheidssporten kunnen, laten, verbannen. Dat is namelijk makkelijk en kostenloos wisselgeld voor de politiek.
Dát is het gevaar van deze partij wakker maken, dat je ermee in je eigen voeten zál schieten. Alles waar het grote belang (geld) maar genoeg belang bij heeft blijft buiten schot, onderhandelt zich naar voren. Zie je het al voor je? Iedereen straks onder erkende begeleiding -dus hoofdstroom dressuur- in de erkende bak aan de bak en alle 'ruwe' rossen in de ban. Endurance mag wel uiteraard want dát staat goed onder medisch toezicht....

De niet-hoofdstroom-erkende hoefonderhoudsprofies zouden wellicht ook wat voorzichtig willen zijn met deze partij. Wat míj betreft mogen in het licht van paardwelzijns-verbetering álle hoefonderhoudsprofies verplicht worden een, evt. aanvullende, brede opleiding te volgen (waarbij de traditonele smeden de inzichten over nietbeslaan tot nietbekappen krijgen etc.) voor ze deze titel kunnen voeren doch daar zijn de nietbeslaan-profies vast niet onverdeeld gelukkig mee...

Érg goed dat er aandacht is voor welzijn. Hopelijk voor jullie in een breed verband en zonder vergrootglaskijkerij.

HC

e m kraak schreef op zaterdag 2 juni 2007, 13:26:

Mij wel, al járen.... en ik heb het ook niet van mezelf.

Maarreh, Egon, je hebt toch wel meegekregen dat alle paarden alles rustig mogen gladgrazen en het hooi wel uit Duitsland kan komen....?!

Via hóóíland-weides voor paarden komen we dan toch weer op mijn punt van het ruimtegebrek* voor het aantal paarden wat in NL nog steeds toeneemt.
Er is vást wel iemand die weet hoeveel paarden in NL per hectare op klei- en zandgrond kunnen lopen bij duurzaam beheer van hooiland-weides.

HC

* voor Ilona weer in de stress schiet, impliceer ik hier niet mee dat HIT-stal variaties geen verbetering t.o.v. stalhouding zijn, noch dat er geen andere verbeterende (déél)oplossingen zijn!

e m kraak schreef op zaterdag 2 juni 2007, 13:26:


Klopt mijn inziens ook dat kruiden niet in een begraaste wei groeien, tenminste de kruiden die je graag wilt, die worden al voor ze zaad kunnen zetten opgegeten. Wat ik weer wel vind is dat als je weiden in het gebied aanpast er voor paarden dan altijd schuilmpgelijkheden zijn in te passen, bijv door een zooitje bomen.
Wat er door zo''n rapport kan is dat er wordt meegedacht over huisvesting. In plaats van een of andere container zou je dus bijv makkelijker bomen neer kunnen zetten en zo een natuurlijkere schuilplek creeren. Er staat in dat rapport wel iets over kruiden, heel duidelijk staat er dat als er kennis is van beheersmethoden er geen afgetrapte landjes hoeven te ontstaan wanneer een eigenaar op de hoogte is van beheersmethoden die leiden tot kruidenrijke schrale graslanden. ( blz 18 Visie Paard en Landschap)

Es

Esther schreef op zaterdag 2 juni 2007, 14:04:


dacht dat mono-cultuur per definitie over slechts één gewas ging
wat in vroegere hooigraslanden toch niet het geval was ?
in tegenstelling tot nu, en inderdaad terugkeren naar dat beheer
zou een grote verbetering zijn op landschappelijk, ekologisch,
en paardonderhouds-vlak


al vind ik het altijd wat mank ekonomisch redeneren als je altijd moet teruggrijpen
naar de subsisiebeurs, beter is een ekonomisch model op poten zetten
dat net zonder die staatstoelage kan, beter rechtstreeks betalen
dan onrechtstreeks.
Misschien ligt de optie voor ekonomisch grasland net wel in het verdwijnen
van de klassieke agrarische sektor, dwz die van de laatste 30-40 jaar,
in dichtgeslibde regios als belgie en nederland, maw een dichte bevolking
met een grote paard-vraag die zichzelf plaatselijk kan bedruipen met
de voorhanden zijnde landbouwgronden,
een evolutie die eigenlijk al plaats aan het grijpen is gezien het grote aantal boeren
in bepaalde regio's die deels, grotendeels of zelfs volledig overschakelt op paarden
en alles wat er omheen hangt,
alleen is de mentaliteit bij dit populus-segment nog té konservatief
en on-ruimdenkend om hier ook op ekologisch, landschappelijk en paardgericht
vlak te skoren


zelfs grassen worden ge-culd op meerjarigheid of overblijvendheid,
alle éénjarige zaadzetters worden er uitgevreten wegens de onmogelijkheid tot
verderzetten


dit laatste zou ik nu wel eens willen uitgelegd zien es ?!
in het licht van de eigendoms-postzegels van de modale paardenhouder

Esther schreef op zaterdag 2 juni 2007, 14:04:



Die rechtlijnige verbinding is dus onzin.

Ik denk al wel een tijdje van beheersmethoden die leiden tot kruidenrijke schrale graslanden op de hoogte te zijn... die gaan dus per definitie niet samen met er paarden (of ander vee, behalve misschien schapen mét herder) op te zetten.

Afgetrapte landjes anderzijds zijn gewoon het gevolg van formaat. Als je relatief veel dieren op weinig oppervlak wilt houden kun je de boel misschien beter verharden. Zo simpel is dat.

Omdat er in NL veel vraag is op weinig oppervlak, is mijn idee op grotere schaal voedsel en huisvesting te scheiden. Dat geeft kans aan grotere arealen blijvend hooiland (wat "blauwgrasland" kan worden en daarmee grote natuurdiversiteitswaarden ontwikkelt - de winwin).
Die hooilanden moeten dan wel floristisch kundig beheerd worden, en gecontroleerd van buitenaf (certificering).

Maandag zie ik ecoloog v.d. Lans de Ecoplan baas, zal vragen wat hij erin ziet. Misschien is SOVON ook wel geïnteresseerd in dergelijk natuurbeleid; Ben Koks (grauwe kiekendieven) zie ik binnenkort ook weer, die is ook goed thuis in de noordned. agrawereld qua haalbaarheid. LTO moet je ook mee hebben.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Wil schreef op vrijdag 1 juni 2007, 23:58:


heb hier ook nog twee kweepeerstruiken gepland, maar daar voer ik bijlange niet van,
wel leuk om weten want het zijn verdomd harde knoerten en zo lekker, tjah, vinnik nu ook weer niet.
Hooi importeren doen wij in be en nl anders ook al volop hoor,
ben tot de konklusie gekomen dat be en nl niet echt hooilanden zijn
daarvoor is het klimaat te wak en absoluut niet "hard" genoeg,
naar mijn idee is de enige goeie optie hier om je hooi effektief als voordroog in te pakken.

Peter Donck schreef op zaterdag 2 juni 2007, 14:57:


Yep dat is zo, vaak blijven er niet zulke lekkere grassen over, Ik kan het zien in mijn huiswei, er zijn stukken gras die ze niet blieven, die blijven staan, dat zijn geen mestplekken. Ik ben aan het uitvogelen welk gras het is dat ze niet willen, dat gras kan zaad zetten omdat ze het niet eten.


Ik denk persoonlijk dat het laatste niet haalbaar is als ieder voor zich beheert. Ik denk dat het haa;baar kan zijn als paarden in groepen gehouden zouden worden en al het land dus bij elkaar gaat
Dat rapport is niet mijn visie, maar ik ben wel blij dat er over na gedacht wordt. Ik kan je die rapportage wel even toesturen.

Es

Peter Donck schreef op zaterdag 2 juni 2007, 14:57:


Oeps, nee Peter, dit is slechts een woord. We zijn het niet oneens, maar ik bedoelde hier met monocultuur het ontbreken van iedere begrazing. Dus slechts en met uitsluiting van ander gebruik hooiland.


Mee eens, maar in NL betalen we enerzijds via belastingen en subsidies de bio-agra, anderzijds wordt er geld uitgetrokken voor natuurbeheer dat ook in de agra sector terecht komt (bijv. 5% regeling). Het lijkt mij beter dat natuur-geld werkelijk iets gaat opleveren dat idd voor een zo groot mogelijk deel wel "gewoon" economisch uit kan. Een stimulerings roomlaag krijgt het dan wel van de grond.


Correct


Precies mijn idee....

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Esther schreef op zaterdag 2 juni 2007, 15:16:


stureluur maar !

e m kraak schreef op zaterdag 2 juni 2007, 15:09:


Ik ben het met je eens hoor,maar ik heb dat rapport niet geschreven
Met de certificering zijn we bezig, dat kost tijd.
Maar wat wel degelijk interessant is dat er nu nagedacht wordt en er misschien wel haalbare opties te bedenken zijn. Het is niet zo eenvoudig dat gras, gewoon gras is. Er komen steeds meer paarden op postzegels, nu is buiten beter dan in een stal van 3 bij 3, maar het ontbreekt maar al te vaak aan kennis.

Es

Huertecilla schreef op zaterdag 2 juni 2007, 14:03:


Peter, weide is geen hooiland maar weide die periodiek ook gehooid wordt naast (wissel) begrazing.
Hooilandweide bestaat niet. Echt hooiland is behoorlijk zeldzaam geworden.

Ik denk daarnaast dat niemand weet (Groot Bruinderink et al. 1999) hoe groot begrazingsdichtheden in NL m.b.t. duurzaam beheer kunnen zijn. Dat is juist een van de zaken die SBB in de OVP probeert uit te zoeken.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Peter Donck schreef op zaterdag 2 juni 2007, 15:20:


Ik heb er een extra dissertatie bij gedaan over graasgedrag en zaadverspreiding in een natuurgebied. ( Belgisch notabene )

Es

Simon Lingbeek schreef op zaterdag 2 juni 2007, 0:16:


Hoi Simon, da's dan duidelijke taal van jouw merrie. Inderdaad is hier indertijd precies hetzelfde gebeurd. We vonden het vreselijk om op te ruimen. Hebben het voor onderzoek weggebracht, maar daar is nooit iets uitgekomen.
Nu, achteraf zeg ik... ik zou het nooit meer laten onderzoeken. Er kunnen 1001 redenen zijn voor een vroegtijdige verwerping.

Het andere veulen was veel moeilijker, dat heeft nl. ruim 3 dagen geleefd.
Toen we erachter kwamen dat het waarschijnlijk een blaasruptuur had hebben we het met spoed naar de kliniek gebracht. Voor een hersteloperatie.
Met merrie en al.
Diezelfde avond is het overleden, heeft de allereerste narcose niet eens overleefd.

De merrie wilde niet normaal meer op de trailer, liet haar hoofd hangen, had last van haar vollopende uiers en we hebben ruim 1 week alleen maar haar achterwerk gezien.
Die heeft echt staan te treuren en wilde ook niets van ons weten.

Nee, ik gun dat echt helemaal niemand. Fokken is en blijft gokken.

Maar toch ook heel mooi.....

Wil.

Huertecilla schreef op zaterdag 2 juni 2007, 10:11:


Het kweeperenverhaal is interessant. Hou ik zeker in mijn achterhoofd, lijkt een heel gezond en voedzaam alternatief dus.
Het voeraanbod in PT is niet zo rijk gevarieerd als hier in NL, maar ik was toch niet van plan om een standaardbrok te gaan voeren. Vandaar mijn belangstelling voor alternatieven.

Wat bufferopslag betreft: we moeten eerst nog eens zien waar we straks terecht komen. En hooi direkt van het land kopen is ideaal!
Als je zelf weinig of geen gras hebt zul je idd een heel jaar moeten zien te overbruggen.

Jammer dat het natgeregend is, de kwaliteit loopt dan achteruit ja...
Wordt er bij jullie ook lucerne verbouwd?

Wil