Ik heb net mijn paarden zojuist uit het land gehaald, ik loop de brug over en ze komen gewoontegetrouw uit zichzelf naar me toe om achter me aan te lopen richting tuin. Ze weten dus wat de bedoeling is want anders zouden ze dat niet doen.

Ik doe ook wel eens klikkeroefeningentjes, gewoon voor de lol, kijken wat ze oppikken kunnen verder niks serieuzigs. Zo hoef ik mijn paarden niet meer vast te houden of te binden met opzadelen of borstelen, draaikonten ze niet meer onder de waterslang of vliegenspray uit, zetten ze uit zichzelf hun voeten op het bekapbokje (oke, eentje van de vier dan) en gebruik ik mijn halsters eigenlijk nooit meer.

Ik ben er van overtuigd dat mijn paarden gerust wel begrijpen dat een braaaaf met een brokje betekent dat ik ze wat probeer te leren of aan te wennen of ze gewoon te belonen, en dat het dus niet eng is maar leuk! En daar zit hem volgens mij de crux.

Ik vind zelf dat klikkeren soms als een nogal technisch verhaal verhaal wordt gebracht. Zo op deze manier moet je het doen want anders werkt het niet, compleet met illustraties en foto's. Nogmaals, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. En of je dat nou klikkeren mag noemen of niet, misschien schrijf ik zelf ook wel een boek.

De methode om je paard wat te leren die lijkt op klikkeren maar die het niet is. Hm, beetje lange titel...

Ik was nog iets vergeten, vorige zomer stonden onze paarden op een wei die door een varkensboer bemest werd.

Eén keer heeft Apache er drie dagen ononderbroken opgestaan en toen stonden zijn zolen bol i.pl.v. hol. Dat was dus weer een half jaar achteruit met zijn voeten.

Nu staan ze op een schrale wei die al twee jaar niet bemest is. Maar met de hoeven geen enkel probleem.

Marianne

Ik doe mee!

Marianne

marianne laenen schreef op woensdag 20 juni 2007, 19:41:


Ik voer geen krachtvoer hoor. Absoluut niet. Onbeperkt hooi ging tot nu toe goed met onze paardjes. Maar dat was dan alleen in de winter. Het hooi is van vorig jaar 2e snede.

Wij hebben hier ook een redelijk magere wei. Hij is groot, maar onbemest en ze gaan er nooit af dus trappen hem met regen redelijk kapot. Ze is ook nog maar net bij mij, dus ik denk niet zozeer dat het aan de omstandigheden hier ligt.

Wat fijn dat Apache nu niet schuurt!

Margot

marianne laenen schreef op woensdag 20 juni 2007, 19:47:


Dan moet de wei wel heel erg zijn geweest. Hoe zijn zijn voeten nu? Daar ben ik niet bang voor. Mijn andere paardje heeft prachtige voetjes op deze wei. Hij gaat er nooit af. Dat terwijl hij toch ook een probleem heeft wat met fructaan heeft te maken.

Margot

Margot van Lare schreef op woensdag 20 juni 2007, 19:51:


Ik zou toch de weide wel wat bemesten hoor, veel mensen zijn verbaasd dat juist uit zo n schrale wei een paard toch bevangen wordt. Ook in 'onkruiden' kan behoorlijk veel fructaan zitten, en als je de wei niet bemest kun je er op wachten dat er gestresste plantengroei komt, gras dat slecht herstelt etc.

Hartelijk bedankt,

Ik ga het een beetje in de gaten houden.
En ja het klopt van die loederige ogen!!

Nele schreef op dinsdag 19 juni 2007, 22:45: