Esther schreef op donderdag 21 juni 2007, 23:41:


Van TOMTOM? Navigeren kan hij zeker...

clarissa ruijgrok schreef op zondag 17 juni 2007, 23:21:


Ik heb ook hele goede ervaringen met groene leem...trekt het vuil er zo uit. Ken zelfs een paard waarbij er een heel stuk prikkeldraad uit kwam door de leem Ik zou bij zo'n wond dan ook elke dag 2 keer wassen met koud water (niet te ruw, er mag best wat klei blijven zitten) en nieuwe groene leem erop smeren. Succes!
Groetjes Laura

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 22 juni 2007, 11:21:


Sterk staaltje was het van aan Navigerend Theory Of Mind
De Tommies komen!

Huertecilla schreef op vrijdag 22 juni 2007, 8:42:

Als je het zo bekijkt helemaal mee eens. Maar ook met de lesmethode van Parelli kan een mens helemaal de mist in gaan met haar/zijn paard! Vergis je niet! Heb hier vaak genoeg over gehoord, dat paarden zelfs aggressief werden naar hun mens toe. Niet om op te scheppen maar om aan te geven dat ik blijkbaar (in eerste instantie) het gedachtegoed van PP samen met mijn paard goed doorliep is dat wij officieel Level 1 zijn. Level 2 lag al klaar voor de volgende leerfase...

Heb hem net verkocht, samen met de carrotstick en de 22ft line. Ikzelf kwam bij Mike toch wel wat dingetjes tegen, die achteraf gezien, toch door het gebruik van die c-stick wat dwang/angst bij hem opriepen. Maakte niet uit dat de 'Friendly Game' wordt doorgevoerd, (voor diegene die niet bekend zijn met Parelli: je paard eerst met diezelfde carrotstick overal kunnen aanraken en aaien, totdat je er zelfs mee om je paard heen kunnen zwaaien en zwiepen) tot aan een niveau toe dat het paard niet eens meer blikt of bloost als je keihard met de string die aan de stick zit rondom het paard op de grond slaat (mét zwiepend geluid) en de string zelfs als een helicopter wiek (mét zwiepend geluid) boven je paard zijn hoofd in de rondte laat zwaaien.

Het paard weet (na een leerperiode) heel goed dat het tijdens de Friendly Game niets van de stick met zijn touw te vrezen heeft. De stick wordt niet gebruikt om het paard op een bepaalde manier in beweging te zetten.

Zodra je de Games van hem gaat vragen waarbij met behulp van dezelfde stick actie wordt gevraagd wordt het echt een ander verhaal.

Als mens kun je regelmatig je handelingen verkeerd timen of de verkeerde lichaamstaal gebruiken voor wat je van je paard vragen wilt. Het minst kwaad kan dit als je helemaal geen kunstmatige middelen hebt om het paard te raken, dus een pijnprikkel te geven, wat in bepaalde gevallen in fase 4 bij Parelli NH het geval is!. Je leert van Parelli dat je Fase 4, dus de hoogste fase van druk, zó hoog moet zijn als voor jouw paard nodig is om te reageren.

Daarom ben ik gaan nadenken en uiteindelijk terecht gekomen bij Conrad. Nix geen middelen om je paard mee aan te moeten raken wanneer nodig, nix geen druk opvoeren tot een fase 4 wat ongemak of zelfs pijn betekend. Okee, nu is het nóg belangrijker geworden om goed te timen, anders doet Mike het gewoon niet of verkeerd... Maar dat is alles wat er dan fout gaat. Een miscommunicatie tussen twee verschillende wezens. En weer met geduld opnieuw proberen of je het dit keer wel duidelijk genoeg kan vragen wat je verwacht van hem...

Kun je dat geduld op dat moment niet opbrengen: doe iets simpels wat wel al lukt en stop ermee. Kies een ander moment waarin je wel lekker in je geest en vel zit en ga dan weer verder... No harm done!

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 22 juni 2007, 12:10:


"keihard met de string die aan de stick zit rondom het paard op de grond slaat (mét zwiepend geluid) en de string zelfs als een helicopter wiek (mét zwiepend geluid) boven je paard zijn hoofd in de rondte laat zwaaien"
Vreemd he toevallig heb ik dit dees week gedaan bij queenie, zoals op het filpmje van frans hier op PN, en queenie bleef rustig staan, niets stress.
Een vriendin deed me na, Queenie vertrouwde het niet en verdween
Ik deed het opnieuw, geen probleem!
Lichaamstaal? vertrouwen?
Nietske parelli

Corinne schreef op donderdag 21 juni 2007, 23:05:



Nou veroordeeld wordt het niet, dat ligt aan hoe je de info intvangt. Tenminste zo is niet nooit bedoelt. Dieren welzijn kan van mishandeling tot ideaal gaan en het grootste deel zit er ergens tussen in. Meer is het niet, dat is alles. En een paard dat bereden wordt door 1 eigenaar (die goed kan rijden) jaar in jaar uit, dat is gunstiger dan een paard dat bereden wordt door wisselende ruiters die het ook nog moeten leren. Er is niemand die dit dit zal onkennen en zwaarder dat dit is het ook niet bedoelt. Ik trek er wel conclusies uit, dat een beginnende bijrijder die les krijgt op zijn 'eigen' bjrijdpaard ook weer gunstiger is dan lessen op een lespaard. En dat hoeft Pien niet te gaan doen hoor, zij heeft haar waarde op haar eigen manier, maar anderen trainers en bijrijders zie ik graag kiezen hiervoor. Blj dat ik het dan ook tegenkom in de advertenties.

Groetjes, Michiel

Corinne schreef op donderdag 21 juni 2007, 23:05:

Corinne, je zal best heel goed bezig zijn met je dieren hoor, dat lees ik wel uit je berichtje, maar dit vind ik een wonderlijke opmerking.

Wie bepaald nu welk wezen welke bestemming heeft?????
Zijn wij ook werkdieren?

Ik voor mijn gevoel wel in ieder geval .
Mijn katten niet dat weet ik zeker en zij ook.
En eh... míjn paarden ook niet eigenlijk.... hoor. Of althans.... ik zou zo maar met ze willen ruilen!

Even los van het feit dat een werkdier van welke soort dan ook best een heel gelukkig leven kan hebben (ik ben zo'n werkdier).

Feng schreef op vrijdag 22 juni 2007, 11:57:

.> Ik heb ook hele goede ervaringen met groene leem...trekt het

kent iemand "yellow cream" van th.Brugman? Ik heb daar zelf hele goede resultaten mee, het verkomt vooral wildvlees vorming, goed goedje waar de vliegen ook bij weg blijven.

Caatje schreef op vrijdag 22 juni 2007, 13:55:


oeps, "voorkomt" moest er staan

Eva Saegerman schreef op vrijdag 22 juni 2007, 12:28:


Ik kan het bij ons hengstje van 14 maanden wel doen maar bij onze pony van 7 niet. Midnight is bij mij geboren en heeft alle vertrouwen in mij maar Sara vertrouwd alleen zichzelf die is vroeger mishandeld geweest en dat merk je soms nog wel. Toch heeft de methode van Parelli voor haar goed geholpen en is ze wel wat rustiger geworden in de omgang. Maar gebruik dan ook de carrot stick niet met haar.

Michiel schreef op vrijdag 22 juni 2007, 12:49:


we hebben het gecombineerd, Angela als "ook ruiter" op Don heeft eerst omdat ze Engels geschoold was10 lessen gevolgd bij de beste western instructrice die ik ken - niet zo PN als ik zou willen, maar dat heeft weinig met haar vooruitziende blik en kennis van ruiter en paard te maken- omdat Don a real western cat is
Ook ik heb weer wat puntjes op de i gezet en gezellig wat lessen meegevolgd.
Het is echt ongelooflijk wat een ervaren, uitgekookt paard het is. Meteen weet ie "wie" er op zijn rug zit. Geef hem de indruk dat je een seconde twijfelt en hij draait om als ie het warm vindt, zit met z'n hoofd in het gras of staat alleen maar stil.
Je kunt goed merken dat Angela met de les duidelijker, meer gefocused wordt en Don beter kan lezen. Vooruitzien wat hij nu weer voor truc uit kan halen.
Ik heb het gelooof ik eerder geschreven, in het begin liep hij half de dijk op om niet te hoeven bukken om te eten of achteruit zodat de lange halmen zijn mond in zwierden. Ik moest aan Pien denken die schreef "wie vandaag meer dan drie keer zijn paard het gras in laat duiken , moet de volgende keer koekjes meenemen "
Natuurlijk had ik haar zelf ook wel les kunnen geven, maar het voordeel is dat ze daar elke week op een ander paard zat, van zacht en meegaand tot het meest eigenzinnige aan toe. En daar leer je heeel veeel van.
Daarnaast ben ik er nog altijd bij als ze gaat buitenrijden met Don en zijn dat wandelende PN lessen. ( Ik wandel; zij rijdt :) ) Ik heb me voorgenomen, als er 1 rit is geweest waarbij ze alle anders dan anders dingen keurig oplost, mag ze alleen, nu moet ik hen altijd nog blijven zien.
Het leuke is dat haar vriend nu ook wil gaan rijden, op dezelfde manier, dus da's toch weer een paar zieltjes gewonnen dan he Michiel?

Piet schreef op vrijdag 22 juni 2007, 14:32:


Cheyenne is er zo een die lopend eet. Dan loop je in het bos en even het hoofd omhoog en daar loopt ze weer met een tak in haar mond. Ze stopt er ook niet voor, het enige wat ik dan tegen haar zeg is "gelukkig voor je dat je geen bit in hebt". Ze kunnen erg eigenwijs zijn. £Maar dat vind ik juist zo leuk.

We zijn eruit wat onze kleine merrie (Joy) scheelt, ze heeft een depressie, ze eet niet goed en staat als een ezel in het weiland ze wil ook eigenlijk niks en niet spelen met de andere twe veulens. We hebben de veulens maar weer appart gezet na het trailer probleem. Maar het intereseerd haar ook niet als haar wat overkomt. Ze laat de anderen haar bijten en schoppen en ze reageerd er niet op ze blijft gewoon staan. Ik vind het wel erg zielig voor haar en weet niet goed of ik haar kan houden, want ik kan haar moeilijk straks alleen met twee hengsten op het weiland laten want dan gaan ze om haar vechten. Zodra ik onze andere merries erbij zet zit ze meteen weer in een depressie.
Ze is zo ontzettend lief en vaak te lief voor de anderen en die bijten haar dan.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 22 juni 2007, 10:18:


Toch zijn er heel veel mensen WEL tevreden over de cook. Hoe kan dat dan? Is het net als bij zadels; ZOEK uit wat het beste werkt voor jou en je paard?

Ik zou zeggen; leen er een en probeer het een tijdje. Probeer ook andere bitloze optomingen, de enige manier om te weten te komen wat je zelf het fijnste vind en waarmee JIJ het best communiceert met je paard.

hier roept iedereen wat anders, toch?

Bij de meeste adressen waar je er eentje kan kopen, kan je ook kostenloos (verzendkosten daargelaten) uitproberen.

Succes, Trea

Eva Saegerman schreef op vrijdag 22 juni 2007, 10:18:


Ik heb wel de cook, de kruislingse riempjes afgedaan, gewoon de teugels aan weerszijden van de neusriem bevestigd. Prima, zelfs mijn kleine shet train ik zo aan de lange lijnen. De paarden reageren er ook goed op. Onder het zadel en ook aan de lange lijnen. Nadeel is nu dat ik zoveel van die kruislings riempjes heb liggen in de kast.