Het verhaal van Happy lijkt toch wel erg veel op het verhaal van Froukje. Die loopt sinds een week ook weer kreupel op beide voorbenen vooral op het harde.
De laatste droge periode ging het mis. Met drie maal daags invetten van de zool kreeg ik dat weer onder controle. Toen het begon te regenen, ben ik gestopt met vetten. De hoeven worden dan vochtig genoeg (dacht ik) en bovendien houdt het vet niet op een natte zool.
Na een paar dagen begon ze te steken met de voorbenen in stap (alsof ze bevangen is) en nog een dag later wilde ze het beton niet meer op. Hoeven bekapt alsof ze bevangen is, straal teruggebracht tot onder wandniveau, het haalt niets uit.
Nu heb ik ervoor gekozen om haar weer 24/7 op een klein stukje gras te zetten. Vanaf dat het gras ging groeien, zette ik de paarden 3 x daags 1 uur op het land, omdat ze zo ontzettend snel dik worden. Dat heeft wel als gevolg dat ze de resterende 21 uur voornamelijk bij de stal hangen en niet op een vochtige ondergrond staan. Na twee dagen 24 uur gras en een aantal flinke plensbuien loopt ze aanmerkelijk beter. Vanmorgen liep ze zelfs vrijwillig over het beton, omdat dat een kortere route was. Gisteren meed ze het beton nog als de pest.
Ik denk dat het bij Froukje toch een vochtprobleem is, maar hoe ik dat nou precies moet interpreteren?

Misschien moet je bij Happy ook eens proberen de hoeven goed nat te maken. Vorig jaar zomer reageerde Froukje al positief als ik haar voeten een kwartier weekte in een emmer. Dan liep ze daarna een stuk beter. Dat duurde altijd maar eventjes, vandaar dat ik ben begonnen met het invetten van de zolen. Maar ook dat moet ik in een droge periode echt drie maal per dag doen, sla ik het een keer over is het meteen weer mis.

Groetjes, Els.

Margot van Lare schreef op zondag 24 juni 2007, 10:40:


Ja klopt, bij Indy waren we vaak ten einde raad. Ze kon ontzettend kreupel zijn, zonder duidelijke oorzaak en dan was het weer bijna over. Indy had last van erg diepzittende hoefzweren, vooral dichtbij de straal. Deze zweren braken vaak vanzelf door aan de kroonrand en dan was het leed snel weer geleden. Open snijden was geen optie omdat dan veel te veel hoorn weggesneden moest worden. We hebben ook wel eens gehad dat Indy een maand lang niet lekker liep, en ineens normaal liep - dan was de zweer doorgebroken.

Maar gelukkig is dat verleden tijd.....

marjolijn schreef op zondag 24 juni 2007, 11:27:


Egon, bedankt voor de link: prachtige foto's en boeiend hoe het allemaal werkt met die paarden. Afgelopen winter hebben we twee jaarling hengsten hier gehad (Ijslanders) en in het voorjaar begonnen die ook pogingen te doen om elkaar te dekken, waarbij degene met de leidende positie de jaarling met de volgende positie beklom.
Het zag er echt meer uit als sex dan als spel. het zag er gewoon uit als homo-gedrag.
Dit voorjaar is bij ons een hengstveulen geboren en ik wil dus graag meer weten over het houden van een hengst. Ik hoop dat we de omstandigheden kunnen creeeren waarin dat mogelijk blijkt.
Het scheiden van hengsten en merries op het moment supreme is waarschijnlijk te riskant voor ons. Dit voorjaar waren we ook net te laat om te voorkomen dat een van de jaarlingen de enige merrie die in aanmerking kwam (ze was nl niet drachtig; de andere merrie wel) dekte. Gelukkig komt daar geen veulen van.

Moniek

marjolijn schreef op zondag 24 juni 2007, 11:27:


En waarom is het dan verdwenen?

Moniek

marjolijn schreef op zondag 24 juni 2007, 11:27:



Altijd nog beter dan geen pups gehad, echt het is een goede ervaring voor mijn hond geweest. Toen ik het speelse gedrag zag van moeder en pup tussen 8 e 13 weken en bij bezoek herhaalde dit zich op 15 weken. Bovendien ga ik steeds natuurlijker om met mijn hond in de stad en besef dat een 2de hond (bijna?)de zelfde plussen geeft als wanneer je een paard geen geit geeft als maatje maar een 2de paard. Een 2de hond dat zou verplicht moeten zijn, zover ben ik echter nog niet. En de cultuur helemaal niet, die vind nog dat honden aan de lijn moeten blijven, en houden mensen nog liever te vriend door Niet van ze te eisen dat ze hondestrond opruimen met een plastic zakje. Amsterdan sinds kort uitgezonderd.


Daar hoef ik ook geen invloed op, zo wie zo hoef ik niks te beïvloeden, het leven ontwikkeld zich prima doorgaans is mijn ervaring. Mensen staan er voor op een wachtlijst en kiezen heel bewust en betalen veel geld voor een kooikerpup. En gaan allemaal op les als het hun eerste hond is. Een asiel hond redden is natuurlijk ook prima.

Blijft staan dat hengst merrie's en soms een veulen, meer bijdraagd aan paarden welzijn als ik voorheen dacht. Bewustwording gaat traag, waarom eigenlijk?

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zondag 24 juni 2007, 9:25:


Ja, maar de vraag ging over de veulens. Die behoren dan toch ook tot de familie?
Zou je werkelijk in staat zijn om je eigen-gefokte veulen met 1 jaar te laten slachten!?!
Coralie

Coralie schreef op zondag 24 juni 2007, 15:20:


Ik weet het niet, ik ben niet in die situatie.
Iets niet durven is trouwens een hele slechte raadgever.
Laten we doen wat wijs is, in alle omstandigheden.
Waarom laat "iedereen" de hondepoep liggen, omdat ze
het warme hoopje eng vinden om op te pakken door het plastic heen.
Gevolg een samenleving die steeds meer anti honds is.
Het inpakken van verse paardenhoop, is het zelfde, ook daarin zijn Tessel en ik een goede uitzondering. Overal waar mensen zich daaraan kunnen storen ruimen we het op zoals het hoort, dat is wijzer dan ik durf niet.

Een veulen zal wel moeten verdwijnen dat is zeker, tenzij je er een hele kudde op kunt nahouden. Maar of dit een reden is om je paarden een gezinsverband te onthouden. Weggeven of verkopen naar een goed adres heeft mijn voorkeur dat is duidelijk. De vraag die belangrijker is, ben je in staat om je eigen merrie kinderloos te laten, zonder hengst en zonder veulen, de rest van haar leven. Die keuze is veel ingrijpender dan de zorgen waar je jaarling naar toe moet.

Groetjes, Michiel