Michiel schreef op zondag 1 juli 2007, 15:09:


Zijn nogal wat vragen van mensen, moet helaas weg, misschien ziet Conrad ze ook en kan hij antwoorden.
Even snel @ Michiel, het ging om het opbouwen van druk. Waarom zou een paard zo woest worden, wat is de aanleiding terwijl ik niet meer doe dan een touwtje vasthouden en hem voor - of achteruit vraag met mijn lichaamshouding en stem, behalve dat hij door mijn onveranderde volhardendheid beseft dat hij, misschien voor het eerst van zijn leven, mij niet niet zal kunnen leiden en dus echt moet? Dat hij geleid wordt ipv te kunnen leiden?
Vraag eens naar de hengst van Wil, die binnen 2 seconden die nieuwe leider vrij spectaculair ging controleren?
Piet

hoi,

Ben van de week deze site tegen gekomen, en ik vind hem geweldig!

Rij sinds 2 weken een 3 jarig (spring) paard.
De eerste week ging ontzettend goed, deze week, (het weer speelt niet mee), maar de plek waar ze het al eng vond wordt alleen maar enger.
Terwijl het de eerste week dagelijks beter ging.
(Zelf richt ik mijn aandacht helemaal niet op die plek, ik wil gewoon rijden, en schenk daar geen aandacht aan).
Rij mijn hele leven al paard, heb verschillende keren jonge paarden gereden, ook 2 paarden naar de Z mogen rijden, en 1 ZZ licht.
Omdat ik dus wat ervaring heb, leek me dit een ontzettend mooi "project'.
Vandaag heeft Zalitha van mij gewonnen, en dat komt mede doordat ze van de week kaars recht steigerde.
Ik was aan het longeren, en Marinus die de balkjes verlegde, ging niet goed de cirkel uit, zij kon niet verder, en ging de lucht in.
Ik heb 1 keer onder een paard gelegen, die achterover klapte, en ben ontsnapt aan.....
Ik ben dus voorzichtig, ze voelt op het ogenblik helemaal niet lekker, continue met haar hoofd erg hoog, en heb het gevoel als ik doorpak, dat ze omhoog zou kunnen gaan.
Ik wil zelf niet meer van die rare kapriolen uithalen.
Kunnen jullie mij wat opbeurende woorden sturen?

Zalitha gaat van de week, 1 week terug naar degene die haar ook zadelmak heeft gemaakt, zij moet n.l. voor de keuring, en hij gaat nog een week met haar trainen, ik denk voornamelijk vrijspringen, maar we zullen zeker dit probleem voorleggen, en kijken hoe nu verder.
Graag hoor ik van jullie, jullie ervaringen, en tips,
Ben op het ogenblik wat onzeker, terwijl het zo goed kan gaan, balen!

Vriendelijke groet,
Anita

Anita Cats schreef op zondag 1 juli 2007, 15:45:


Wat dacht je ervan dat je onbehoorlijk veel mentale en fysieke druk op je piepjonge paard legt? Zet haar nog eens een jaartje in het land?
Een paard dat steigert is niet voorwaarts. Een paard dat niet voorwaart is, heeft pijn in zijn rug, is overvraagd, kan het niet aan met het ruitergewicht erbij, is bang en wordt niet geleid, kortom, heel veel opties zijn mogelijk. Terugbrengen naar de zadelmakmaker is behoorlijk risicovol, want die zal het hem eens effe leren! Anders is ie een klant en zijn goeie naam kwijt!
Jouw paard steigert om iets te vertellen en het is aan jou om dat uit te zoeken. Maar zeker is wel dat je er veel te jong op zit.

Met 3 jaar is het nog een kleuter en is de rug bij lange na niet ontwikkeld en al helemaal niet geschikt om gewicht te dragen. Dat zou je eigenlijk moeten weten met je rijke paardenervaring. De groeischijven van de ruggenwervels sluiten zich als laatste en dat is in het zesde jaar.
Er is vast wel iemand die daar een link van kan plaatsen?

Christel Provaas schreef op zondag 1 juli 2007, 16:57:


U vraagt, wij draaien
http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Christel Provaas schreef op zondag 1 juli 2007, 16:57:


Dan kom ik waarschijnlijk van een andere planeet, maar ik weet niet beter dan dat je een 3 jarige kan inrijden.
Elke dag even in handen.
Het enige wat ik wil is vertrouwen, en harmonie, dat zijn mijn uitgangspunten.
Ik sta open voor alles, en hoor graag wat andere doen.
(Ooit wel eens advertentie's gelezen 6 jarige paarden die al Z dressuur zijn.
Ik zeg niet dat dat goed is, lijjkt mij zelfs van niet.
Maar er is toch niks mis mee, om een paard al aan zoveel mogelijk dingen te laten wennen.
Het enige wat ik vraag is het voorwaarts neerwaarts, rust en ontspanning!
Ik snap best dat er hier iets mis is, vandaar dat ik ook gelijk aan de bel trek.
Ik wil absoluut niks voorzeren!

Vriendelijke Groet Anita

Marcia schreef op zondag 1 juli 2007, 13:05:


Zo héél af en toe heb ik men diepe momenten he Marcia

Anita Cats schreef op zondag 1 juli 2007, 17:31:


Okat , beschrijf nog eens die enge plek en vooral de oefening met balkjes die je aan het doen was aan de longeerlijn !!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 juli 2007, 18:20:


De ene plek zijn de balkjes die net buiten de bak liggen, en iets om de bak te slepen.
Ik loop ook altijd eerst een rondje door de bak met haar voor ik erop ga, dan volgt ze mij wel.

De balkjes gaat ze gewoon overheen, Maar degene die de balkjes verlegde,
ging de volte niet uit, en liep ook bij mij vandaan, dus zij komt hem als het ware tegen, en had het gevoel denk ik, geen kant op te kunnen.
Daar baalde ik ontzettend van, je wilt immers zo min mogelijk spanning, en dat was absoluut onze fout!

Ik had zelf het idee om, om de dag wat te doen, mij werd geadviseerd, beter elke dag even, (ong.10 min.).
Maar als ik haar geforseerd heb, neem ik liever een stapje terug.
Ik zal het ook zeker weer met diegene over hebben.
Maar hoor ook graag jullie ervaringen.

Vriendelijke groet Anita

Spirithorses schreef op zondag 1 juli 2007, 0:22:


Excuseer mij, klonk wat lomp.
Zoals Eddy al schreef zijn er natuurlijk veel raakvlakken, immers de taal naar het paard zal het zelfde zijn en gaat 't wellicht om 'hoe hard je spreekt'.
@Piet,100">(@Piet,100 gr of veel meer).
Nee, ik denk dat ik iets meer "clikker" verwacht had en dat vind ik niet terug in de foto serie.
Wat ik wel zag; de zelfde attributen en parcour als ik op de cursus van Emiel ook kreeg. Van daar mijn vraag, wat er anders is.

Nils en Olly

Anita Cats schreef op zondag 1 juli 2007, 17:31:


Moet je wel soms over pittige reactie's heen stappen en de (ook soms) felle kritiek niet al te persoonlijk nemen


Nee hoor, de zelfde planeet, alleen was je niet volledig ingelicht.
Inrijden misschien wel, maar dat is nog iets anders als berijden en daar gaat het meestal mank, we gaan door met rijden.


Vertrouwen van een paard moet je verdienen, bewijzen dat je het verdiend om vertrouwd te worden.


Volg je gevoel dan en nu je paard het zadel kent rij niet verder maar doe grondwerk om vertrouwen te verdienen en harmonie te vinden.


Het laten wennen aan 'dingen' is wel iets anders als een 3 jarige berijden.
Met die dingen kan je ook aan de hand kennis mee maken, in alle rust en zachtheid, weet je nog "Harmonie" ?


Da's toch heel wat, het zijn 'dingen' die je krijgt als geschenk, als je het 'goed' gedaan hebt.


Als je paard terug gaat naar de 'africhter' zou je er eigenlijk bij moeten zijn, dan weet je hoe het werkt en of je daar mee tevreden kan zijn.

Nils en Olly

Ik wou deze morgen mijn paardje uit de wei halen. Ik ging naar hem toe met halster en touw, maar hij liet mij niet toe om het aan te doen en deed een paar passen opzij. Normaal blijft hij mooi staan. Pfff, waarom ook dat halster aan? Ik heb gewoon mijn hand op zijn schoft gelegd en zijn gewoon zij aan zij uit de wei gewandeld, zonder halster aan.

Het zijn die kleine dingen, die het oh zo groots maken!
En dit wou ik even met jullie delen.