Piet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 17:04:


Klopt was gewoon tekenend hoe het zo vaak gebeurt !!

Moniek schreef op vrijdag 6 juli 2007, 11:43:


Toch maart een deurtje in de wand?

Nils en Olly

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 6 juli 2007, 17:53:
l>

Dit herken ik ook.... Heb juist hetzelfde meegemaakt.
En wat het nog wat erger maakte was dat een half uur later Apache in draf achter mijn dochter liep, aan een los touwtje, de hele wei over En Eva, mijn dochter, doet NOOIt grondwerk, ze kan wel met elk paard rijden.

Dit zijn echt persoonlijke strubbelingen.
Je moet het maar met humor proberen op te vangen.

Ik heb Apache uiteindelijk een paar maanden gerust gelaten, geen grondwerk, niet rijden, NIETS.

Nu loopt hij weer aan een los touwtje met me mee. Apache heeft gewoon niet te veel flauwekul nodig. Die is dat direct beu.

Begint hij onderweg te eten, ja dan moet hij van mij maar draven, zo simpel is het. En eigenlijk doet hij dat nu braaf.

Marianne

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 6 juli 2007, 17:53:


Ik zou luisteren naar Conrad, op zo'n manier leer je een paard vertrouwen krijgen. Dat is Trainen.

Wie heeft er Apache gestraft? Die heeft gewoon twee uur zijn goesting gedaan, overal blijven staan om te eten met een beginneling op zijn rug die dacht dat dat normaal was, die was helemaal niet gefrustreerd hoor. Die vond het geweldig op zo'n relaxed paard!

Anne heeft Apache helemaal geen tik gegeven, ze wist nog niet hoe ze die teugels moest vasthouden, laat staan er mee meppen.

Is het nu OK?

Marianne