Aafke schreef op vrijdag 13 juli 2007, 22:18:


Ze zijn binnen korte tijd dikke maatjes geworden. De merrie even uit de weide gehaald om haar manen te wassen. Ging goed, Winsor hinnikte en was blij dat ze daarna weer bij hem was.

Eventjes met hem geknuffeld.. en... rustig aan z'n halster gepakt en rondgestapt, zonder touw welleswaar maar wel met ietsje druk in de zin van 'kom'.. daarna druk gelijkt weggenomen. Hij was braaf zonder in paniek te raken en weg te willen.

Brrrr.. ik haat het idee dat hij zoals het nu lijkt geen kans mag krijgen. Machteloosheid is wat ik ervaar....

van lennep schreef op vrijdag 13 juli 2007, 13:08:


Misschien kan wel iedereen gewoon een leider worden, het zal er aan liggen hoeveel aanleg je ervoor hebt.. niet?

Huertecilla schreef op vrijdag 13 juli 2007, 21:46:


MUCHAS GRACIAS

Conrad van Pruijssen schreef op zaterdag 14 juli 2007, 8:13:


Dat het zooitje ongeregeld hier ongebreideld zeurt weten we nu wel, maar ik wil u serieus nemen en dat lukt niet als u pikorde á la Schjelderup (paarden zijn geen kippen!) en lineaire dominantie (paarden zijn geen wolven!) predikt. Paarden zijn niet eens kuddedieren zoals koeien, doch in eerste instantie familiedieren net als mensen. Volgens mij is het onzin en wordt daarin gesteund niet alleen door mijn waarnemingen maar ook doordat te lezen valt dat het paradigma "dominantie" zoals dat vanuit de ethologie als sociale organiser is bedacht zeer wankel is en de laatste decennia aan geloofwaardigheid verloren heeft, zeker niet meer extrapolatiewaardig is. Dat zijn dus met andere woorden sterk verouderde inzichten.
Ik sta er volkomen voor open dat ik alles verkeerd zie; in dat geval ben ik zelfs bereid samen met u naar de Oostvaardersplassen (het compleetste, meest wilde en grootste conglomeraat) te gaan koniks kijken zodat u me kan uitleggen hoe het allemaal wél in mekaar steekt.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

ik ook en evenmin...


80 kilo ruiter + zadel is snel 20-25% extra belasting en ja, dat is veel. Veel omdat de ruiter het paard doorgaans niet rijdt over de weidegrond waar de hoeven op aangepast zijn én daar gaat waar het paard niet zou gaan én het paard niet laat lopen zoals dat zelf zou lopen.

Ik lees wel eens het 'zwanger paard'-argument doch een drachtige merrie staat of kuiert op haar dooie akkertje rond. Daarbij is dracht ook een belasting. Vraag maar eens aan een vroedvrouw hoe gezond dat is voor rug, bekken en knieën bv.


Goed om je daarvan bewust te zijn. Dan heb je een kans de gevolgen daarvan te minimaliseren.
Rijden ís schadelijk.

Dan tóch eindigen met een positieve noot.
Doordat rijden een extra belasting van de hoeven is kan je door te kiezen waar en hoe je rijdt 'natuurlijk onderhoud' simuleren.

hc

e m kraak schreef op zaterdag 14 juli 2007, 10:07:


Dat paarden in "familiegroepen" leven hebben wij vorig jaar ook gezien.
Onze paarden stonden samen met nog 8 andere paarden op een grote wei. Aanvankelijk was er veel interactie met de andere paarden maar dat stierf helemaal uit.
Onze paarden vormden een apart groepje dat in vrede naast de andere groep leefde.
Sela, toen een jaarling, ging ook bijna niet met de andere jaarlingen om.

Marianne

Willen jullie eens kijken naar de fotoserie ( het is mij gelukt!) met dezelfde titel en jullie commentaar geven?

Alvast bedankt,
Nathalie

Huertecilla schreef op zaterdag 14 juli 2007, 10:24:


Je vergeet er nog 1: continuïteit. "Doorgaans een veel groter verschil in activiteit oplegt dan het paard zelf zou doen". Het gaat niet om de mate van activiteit maar om het contrast tussen perioden van inactiviteit en activiteit, veroorzaakt door bijvoorbeeld het toevallig patroon van vrije tijd van het baasje en/of waar het baasje toevallig zin in heeft (ha ik ben zondag de ..de vrij om lekker endurance te rijden!).


Het hele leven is schadelijk, met de dood onontkoombaar als gevolg. Dat op zich is dus moeilijk als argument te hanteren. Het gaat er niet om dat we het oneens zijn (zijn we niet), maar hoe dit duidelijk en onontkoombaar te formuleren.


Precies!
Dat schept echter onontkoombaar óf beperkingen óf verplichtingen.
Beperkingen wanneer je je realiseert dat je de verplichtingen beter niet kunt aangaan.
In vroeger tijden werd automatisch aan zowel beperkingen als verplichtingen voldaan. Men was gewend aan paarden-tempo i.p.v. auto-tempo; de hele maatschappij (maar vooral ook de psyche) was erop ingericht. Wanneer er niet aan voldaan werd waren daar doorslaggevende redenen (leven of dood) voor.

Ik denk dat het geheel samen te vatten is in of je je paard mechanistisch beschouwd (als een soort levende fiets; NÉÉÉÉ zullen de meesten nu roepen maar ze handelen daar niet naar, of het paard nu als sport attribuut dan wel statussymbool fungeert) óf organisch (paard-gericht).
Zodoende is slechts het paard-gericht (letterlijk, om en voor het paard, omdat je paarden leuk vindt om mee om te gaan) in deze tijd en onze situatie nmm ethisch nog houdbaar (in ieder geval even houdbaar als dat paarden lekker in de salami zijn); voor de rest kan ik me moeilijk voorstellen dat de mensen een off-the-road (motor)fiets niet veel leuker en praktischer vinden....

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

PS.: ja ik weet dat JIJ off-the-road motorfietsen ook leuk vindt maar bovenstaande is algemener bedoeld.

e m kraak schreef op zaterdag 14 juli 2007, 10:07:


En dat allemaal in de U vorm

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 juli 2007, 11:48:


Je krijgt wat je beloont
Van Conrad heb ik hier nog slechts een beperkt aantal (65), maar wel serieuze, posts gezien in grote tegenstelling met Eddy DRUPPEL die het gepresteerd heeft in ruim 1 jaar 3303 rsi-verwekkende posts te genereren waarvan minstens driekwart larie en chitchat nmm.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

marianne laenen schreef op zaterdag 14 juli 2007, 10:29:


Stel nu dat je experimenteel, op 1 plaats zodat er te weinig ruimte voor allen is, te weinig voer neerlegt zodat er een sterke motivatie ontstaat... dán zie je "dominantie" optreden, maar dat is voor paarden een uiterst onnatuurlijke situatie.

Dominantie (sociale agressie binnen een soort) en pikorde (sociale rangorde binnen een soort) bestaan dus wel (de wetenschappers waren 75 jaar geleden ook niet van lotje getikt) maar hebben als begrippen een andere plaats en functie dan eerder werd gedacht.
In heb er steeds "BINNEN een soort" bij getypt omdat de begrippen pertinent niet gelden tussen verschillende soorten, zoals paarden en mensen dus.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey