Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 16:24:
> trea hoex schreef op zondag 15 juli 2007, 16:10:
>> Ik ben toch geen páárd Eva?
> nee
>> Waarom denk je dat ik dominantie-issues ga oplossen op zijn

> Zie dat vaak: bij paarden die al lang samen op de wei staan, af
> en toe eens een gil, als herinnering aan de gemaakte afspraken.
> BTW: de rake klap zie ik wel vaak tegenkomen bij paard => mens!
> als argument: bij paarden =>paarden gaat het er ook zo aan toe
Nou.. voor de goede orde.. ik ben GEEN
parelliër in de zin die jij (denk ik) bedoelt.
Ik gebruik veel probleemoplossende theorieën van
parelli, maar dan wel in een clickersausje en voorzien van veeeeeeeeeeeel Irwin en ge-mooooi.
Wat bén ik dan in dat geval?
Erwtensoep denk ik

Zoals het probleem bij de paarden onderling opgelost LIJKT te zijn... ik bedoel.. verder dan dit verhaaltje kunnen wij ook niet kijken, wel? Zo zie ik het hier ook gebeuren met het introduceren van een nieuw kuddelid hoor.
Maar de trap wordt enkel verkocht als voorgaande signalen genegeerd worden. Maar denk maar niet dat de ranghogere daar uitgebreidt de tijd voor neemt en netjes fases verhoogt (zoals de verstokte
parelliërs) met een tussentijd van telkens 3 seconden!
Enya (de bonte, en onbetwiste kuddeleidster) is zeer duidelijk in haar signalen en een klap geven is het allerlaatste wat ze doet, maar als de ranglagere haar niet accepteert of "rude" is, nou dan berg je maar. Dan heb je met een rasechte feeks te maken. Binnen de tijd dat ik abacadabra kan zeggen heeft ze al haar signalen uitgespeeld. Naar paarden toe. Naar mensen nooit ofte nimmer.
Ik zie trouwens paarden onderling veel en veel heftiger reageren dan naar mensen toe. Daartoe hanteren ze toch een andere maarstaf lijkt het wel. Raar dat jij dat anders ziet. Ik vind paarden juist ontzettend vergevingsgezind wb. de "fouten" en onrespectvolle benaderingen die mensen soms hebben. Je hebt toch paarden die zich eeuwig laten schoppen, zich laten pijnigen, zich laten betuttelen, maar met zich laten sollen zonder ooit maar in protest te gaan. Dat zie ik onderling nooit gebeuren. Daar MOET het uitgevochten worden.