Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 14 juli 2007, 11:00:


Ik vind de voorhoeven eendesnavelvormig, wat zou duiden op bevangenheid, wat ook weer overeenkomt met de verbrede witte lijn. Maar wellicht wordt die witte lijn aan de voorkant uitgerekt door een andere oorzaak? Ik vind de hielen extreem laag, maar ook de hele hoef tamelijk kort. Zo blijft de zool altijd dicht bij de grond en raakt dus eerder steentjes en oneffenheden. Misschien wat simpel geredeneerd, maar dat lijkt me.
Buck heeft ook lage hoefballen, korte hielen dus en die floreert bij wat meer lengte. Ik haal bij hem nooit iets van de hielen af, maar rond slechts de toon af en rasp de flares wat bij omdat de hoeven anders ook zo waaiervormig uitlopen als bij Lolita. De smid die voor de halfjaarlijkse controle kwam, vond ze voor het oog wat lang, maar "blijkbaar doet-ie het er goed op, dus hou het maar zo". Een bevestiging temeer dus om niet continu in te grijpen met mes en rasp, maar de hoeven zelf de gelegenheid te geven hun weg te zoeken.

Als ze loopt, ontlast ze dan de toon of de hiel?

Verder vind ik dat Lolita in een matige conditie is, haar bespiering is minimaal, de bovenlijn is behoorlijk 'kaal'. Misschien trekt het veulen alles weg?

Ik snap als ik de totaalfoto bekijk, wat Annemieke bedoelt met een metabool probleem. Zit het probleem wel alleen in de hoeven of is er meer aan de hand?

Hans Arendse schreef op dinsdag 17 juli 2007, 10:08:

Mijn smid heeft het boek geleend en de dvd bekeken. Helaas is de dvd nogal amateuristisch, dus die hielp hem bepaald niet over de streep. De principes van lage hielen, zool aanhouden, de witte lijn als rode draad, weinig krrachtvoer, veel beweging en 24/7 op lang gras waren al de zijne, dus het bracht hem weinig nieuws.

Ik heb zelf dus niet de indruk dat er zo'n grote kloof gaapt tussen de nb-ers en de smeden/bekappers die gewoon met hun verstand bekappen.